Pijn
Myelografie is een routineprocedure met een laag risico. Alleen de injectie van het contrastmiddel in het lumbale gebied (tussen L3 en L4) kan risico's voor de patiënt opleveren. Een zeldzame complicatie is het optreden van pijn tijdens het onderzoek.
Deze treden op als gevolg van letsel aan zenuwvezels tijdens prik met de myelografie naald. Patiënten melden vaak hoofdpijn en rugklachten pijn. Daarnaast kunnen sensorische stoornissen en verlamming optreden als gevolg van zenuwbeschadiging.
Afhankelijk van de patiënt kunnen de symptomen enkele dagen na het onderzoek aanhouden, maar in de meeste gevallen verdwijnen ze volledig. Hoofdpijn kan ook worden veroorzaakt door het extra onttrekken van hersenvocht tijdens het onderzoek. Het verminderde gehalte aan cerebrospinale vloeistof compenseert door de schepen leveren van de hersenvliezen, wat veroorzaakt hoofdpijn bij de patiënt.
Contrast gemiddeld
Myelografie wordt meestal uitgevoerd met röntgenfoto's. Een contrastmiddel met jodium wordt geïnjecteerd in de spinal cord om het beter te onderscheiden van het omringende hersenvocht. Dit resulteert in een sterker contrast tussen de spinal cord en de cerebrospinale vloeistofruimte.
Eventuele massa's in de ruimte kunnen zo beter worden gevisualiseerd. Myelografie is daarom niet mogelijk als bekend is dat de patiënt allergisch is voor jodium-bevattende stoffen. Er bestaat een risico op ernstige allergische reacties. Bovendien is de functionaliteit van de schildklier moet altijd vóór het onderzoek worden gecontroleerd, aangezien jodium is een belangrijke uitgangsstof voor de aanmaak van schildklier hormonen.
Complicaties
Myelografische complicaties zijn zeer zeldzaam. De meest voorkomende "complicatie" is tijdelijke hoofdpijn. Er kunnen ernstige complicaties optreden:
- Na bloeding: in het ergste geval kan letsel aan a bloed bloedvat kan leiden tot bloeden in de wervelkanaal (epiduraal hematoom), die de wervelkolom kunnen beschadigen zenuwen.
- Zenuwletsel: een verkeerde plaatsing van de myelografienaald kan de uitgaande wervelkolom beschadigen zenuwen. Deze kunnen de naald niet vermijden omdat ze dat niet meer zijn zwemmen in het water van de zenuwen.
Pijnkan verlies van gevoel en verlamming het gevolg zijn.
- Infectie: door overdracht van kiemen (bacteriën), zowel een oppervlakkige als een diepe infectie van spinale structuren (tussenwervelschijf, wervels, spinal cord) is mogelijk. In het ergste geval een stijgende wervelkolom hersenvliesontsteking kan voorkomen.
- Continu verlies van spinale vloeistof: Als de prik plaats van de ruggenmerghuid (dura) sluit niet vanzelf, zoals gewoonlijk het geval is, kan ruggenmergvocht continu naar buiten sijpelen. Vaak is dan een chirurgische ingreep nodig om het gat te dichten.
- Allergische reactie: Een allergische reactie op het contrastmiddel kan in extreme gevallen leiden tot een allergie schokken (circulatiestilstand).
- Stoornissen in de functie van de slijmvliesklieren: De opname van het jodium in de Röntgenstraal contrastmiddel in de schildklier kan in bepaalde gevallen tot gevaarlijk leiden hyperthyreoïdie.
