Pijn met een middenvoetfractuur

A middenvoetsbeentje breuk is de breuk van een of meer botten van de metatarsus. De middenvoet bevindt zich tussen de tarsaal botten en vingerkootjes en is de tegenhanger van de handpalm op de voet. In medisch jargon, a middenvoetsbeentje breuk wordt ook wel een middenvoetsbeentje breuk.

Een middenvoetsbeentje breuk kan grote veroorzaken pijn en de dagelijkse mobiliteit van de getroffen persoon ernstig beperken. Er is een verschil in behandeling tussen de gecompliceerde en de eenvoudige metatarsale fractuur: eenvoudige fracturen kunnen worden behandeld door immobilisatie, terwijl gecompliceerde fracturen een chirurgische behandeling vereisen. De therapie richt zich ook op het bestrijden van de pijn, die zeer ernstig kan zijn in het geval van een middenvoetsbeentje fractuur.

Oorzaken

Een van de oorzaken van een metatarsale fractuur zijn traumatische gebeurtenissen: als een voorwerp van grote hoogte op de voet valt, worden meestal de distale vingerkootjes van de tenen of de middenvoet aangetast. Dergelijke breuken komen vooral veel voor in de bouw of in fabrieken. Het is niet voor niets dat in deze gebieden vaak veiligheidsmaatregelen gelden, waarbij schoenen versterkt moeten worden met stalen neuzen.

Een andere oorzaak van metatarsale fracturen wordt gevonden in competitiesporten, waar een permanente belasting van de metatarsus in extreme gevallen ook kan leiden tot een fractuur. Dit geval komt eigenlijk relatief vaak voor en wordt een vermoeidheidsbreuk genoemd. Het treedt op wanneer het botten mechanisch overbelast raken gedurende een lange periode.

Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn bij marathon hardlopers. Dit type breuk wordt in het geval van de Federatie ook wel "marcherende breuk" genoemd, omdat het kan optreden na lange marsen met veel bagage en onvoldoende schoeisel. Dit zijn slechts enkele van de andere oorzaken van middenvoetsbeentje fracturen: Ongepast, drukkend schoeisel kan een breuk bevorderen. Bovendien neemt met elke kilo lichaamsgewicht de belasting van de fijne statica van de voetboog toe. Als er ook sprongen worden gemaakt of - zoals bij een bosrun - vaak oneffenheden moeten worden gecompenseerd, wordt dit lastiger.