Indiase pokeweed is een giftige plant uit Zuidoost-Azië. Daar kijkt de plant terug op een lange traditie in de medicinale geneeskunde vanwege de serpentine die erin zit. Zelfs vandaag de dag wordt de plant gebruikt voor genezende doeleinden en wordt het bijvoorbeeld als natuurlijk gebruikt antibioticum, kanker preventie of ontstekingsremmend.
Voorkomen en teelt van Indiase pokeweed.
Zijn rechtopstaande bloemen onderscheiden hem van de Amerikaanse pokeweed, die nog steeds veel giftiger is. Indiase pokeweed, ook wel Aziatische pokeweed genoemd, is een psychoactieve giftige plant uit Zuidoost-Azië. Het komt veel voor in China en Japan, evenals Noord- en Zuid-Korea, naast India. Het wordt ook gevonden in Bhutan, Myanmar en Vietnam. Ondertussen wordt het ook gevonden als sierplant in Europa, waar vogels hun zaden verspreiden. Zijn rechtopstaande bloemen onderscheiden hem van de Amerikaanse pokeweed, die nog veel giftiger is. Indiase pokeweed groeit op zonnige locaties, vooral in losse en vochtige bodems. De zaden en wortels worden als de meest giftige component beschouwd, aangezien de psychoactieve stof triterpeen saponine fytolaccagenine voornamelijk in deze gebieden is geconcentreerd. Jonge bladeren en scheuten van pokeweed bevatten slechts kleine hoeveelheden gif en worden in Azië vaak bereid als salades, omdat ze veel belangrijke eiwitten en bieden een asperge-achtige smaak. Hoe ouder de pokeweed is, hoe giftiger de zaden en worteldelen zijn. Het vruchtvlees van de bessen daarentegen verliest zijn giftigheid met de leeftijd.
Effect en toepassing
Indiase pokeweed wordt voornamelijk gebruikt voor medicinale doeleinden. Het wordt verwerkt tot preparaten die binnen worden gebruikt homeopathie Het genezende effect van de stof is voornamelijk te danken aan het bevat saponinen, die zowel antibacteriële als ontstekingsremmende effecten teweegbrengen. Saponinen kan ook versterken immuunsysteem Daarom worden preparaten die componenten van pokeweed bevatten voornamelijk gebruikt voor de behandeling van ontstekingsziekten en klieraandoeningen. Het behandelen van ontstekingen met behulp van pokeweed heeft een lange traditie, want eeuwen geleden werd de wortel van de plant in alcohol en dit mengsel werd bijvoorbeeld gebruikt bij de behandeling van bacteriële infecties van de vrouwelijke borstklier. Vandaag homeopathie maakt ook gebruik van het diureticum en slijmoplossend effect van pokeweed. Bovendien is de plant saponinen steun het absorptie van bepaalde ingrediënten uit de darmen en hebben een cholesterol-bindend effect. Dierstudies hebben ook een preventieve werking tegen dikke darm kanker, aangezien regelmatige inname de celdeling in de darm kan remmen. Met mate hebben saponinen ook een antibioticum effect. Het actieve ingrediënt remt dus de vorming van schimmels en de replicatie van verschillende virussen Hogere doses van de stof kunnen echter leiden tot milde vergiftigingsverschijnselen. Symptomatisch gedocumenteerd in dit verband zijn bijvoorbeeld duizeligheid, braken en kramp symptomen in het maagdarmkanaal. De homeopathisch gebruikte bereidingen van Indiase pokeweed bevatten echter kleine doses van de gifstoffen waarvan niet wordt verwacht dat ze vergiftigingsverschijnselen veroorzaken. Afgezien van de productie van homeopathische producten, wordt Indiase pokeweed soms gebruikt als groentevervanger. Hiervoor worden jonge bladeren van de plant gekookt en geserveerd met saus. Vergiftigingsverschijnselen treden zelfs in dit geval niet op, omdat het gif van de plant voornamelijk in de wortels en zaden zit. In aanvulling op homeopathie en voedselpresentatie wordt de Indiase pokeweed gebruikt in een derde toepassingsgebied. De lichtroze tot pikzwarte bessen worden soms als kleurstof gebruikt. Ook de sierfunctie van de plant mag niet worden onderschat. In Europa siert de bes zo vaak de moestuin voor puur visuele doeleinden.
Betekenis voor gezondheid, behandeling en preventie.
Indiase pokeweed-bessen werden gegeten China al in 1000 voor Christus. Op dat moment zijn ze vervangen nachtschade Het inslikken van jonge bladeren was vooral bedoeld om de consument een bedwelmingservaring te geven, maar ook toen werd pokeweed in de medicinale geneeskunde gebruikt. In China evenals Tibet moest het ontlasten pijn, oedeem genezen en voorkomen kanker De saponinen in Indiase pokeweed, een subgroep van glycosiden, zijn de meest therapeutisch effectieve component van de plant. Ze bezitten veel biologisch-farmaceutische eigenschappen. Experimenten bevestigen een afname van de proliferatiesnelheid van dikke darm cellen, wat de aanzienlijke waarde van pokeweed bij kankerpreventie bevestigt. Gecontroleerde inname remt de groei en DNA-synthese van tumorceltypen, aangezien de saponinen een interactie aangaan met de celmembraan Bovendien door het stimuleren van de immuunsysteem, natural killer-cellen en cytotoxische T-lymfocyten worden gestimuleerd, die tumoren in hun ontluikende stadia aanvallen. Omdat de ingrediënten van pokeweed ook een antibioticum effect, kan de Zuidoost-Aziatische plant ook worden gebruikt om schimmel-, ontstekings- en virale ziekten te behandelen. Het antibioticumeffect van pokeweed mag niet worden onderschat. Vooral in de westerse cultuur, immuniteit voor conventioneel antibiotica is een wijdverspreide ziekte geworden, waardoor antibiotica-actieve natuurlijke stoffen des te meer gewild zijn. Indiase pokeweed is minder giftig dan Amerikaanse pokeweed, waardoor het nog gemakkelijker te gebruiken is voor medicinale doeleinden in vergelijking met dit soort familielid. Amerikaanse pokeweed wordt echter ook in de homeopathie gebruikt. In beide gevallen rechts dosis is de sleutel tot succes. Afgezien van de genezende werking van de ingrediënten, kan de Indiase pokeweed worden gebruikt volksgezondheid. De eiwitten die in de bladeren zit, kan de plant bijvoorbeeld tot een buitengewoon gezond voedselingrediënt maken, hoewel ook in dit opzicht altijd de juiste dosering in acht moet worden genomen.
