Anatomisch gezien is de strottehoofd vertegenwoordigt de scheiding tussen de luchtwegen en de entree naar het maagdarmkanaal. Gedurende ademhaling entree naar de luchtpijp wordt gesloten door de strotklep. Als een persoon voedsel inneemt in de mondholte, het begint te kauwen en zo initieert het slikken, de strotklep sluit en ligt op de luchtpijp.
Dit mechanisme voorkomt normaal gesproken de doorgang van voedsel in de luchtwegen. Pijn dat voorkomt in de strottehoofd is niet ongewoon. De mechanismen die hiervoor verantwoordelijk zijn, kunnen echter sterk van elkaar verschillen.
Globaal genomen, ontstekingsprocessen in de strottehoofdkunnen infecties door virale of bacteriële pathogenen, functionele stoornissen en kwaadaardige veranderingen leiden tot pijn in het strottenhoofd. De diagnose wordt meestal gesteld met een combinatie van fysieke functietests en beeldvormende technieken. Zelfs de meest geschikte therapie wordt bepaald door de onderliggende ziekte. Vanwege het grote aantal ziekten dat kan leiden tot pijn in het strottenhoofd is het onmogelijk een algemeen geldige prognose te maken.
Oorzaken
Pijn in het strottenhoofd kan door verschillende factoren worden veroorzaakt. In de dagelijkse klinische praktijk wordt onderscheid gemaakt tussen eerder ‘onschadelijke’ en ‘ernstiger’ ziekten. Zelfs een minimaal mechanisch trauma (bijvoorbeeld een kleine verwonding in de nasopharynx) kan bij sommige patiënten ernstige pijn veroorzaken, waarvan de lokalisatie wordt toegeschreven aan het strottenhoofd.
In dergelijke gevallen valt ook op dat de pijn toeneemt tijdens zowel eten als drinken. De meest voorkomende ziekten die leiden tot pijn in het strottenhoofd zijn verder, laryngeale pijn kan optreden na braken.
- Acute laryngitis (synoniem: pseudokroep)
- epiglottitis
- Epiglottis-oedeem
- Chronische laryngitis
- Difterie
- Laryngeale verlamming
- Goedaardige tumoren van het strottenhoofd
- Vocale vouwknobbeltjes
- Keelkanker
- Kanker van de stemplooi
Synoniem: Pseudokroep (Hoofdartikel) De ziekte die bekend staat als "acuut keelontsteking”Is een plotselinge ontsteking van het strottenhoofd die gepaard gaat met pijn.
In de volksmond, acuut keelontsteking is beter bekend als "pseudokroep“. Getriggerd door bacteriële en / of virale pathogenen, veroorzaakt het lokale zwelling in het gebied van de luchtwegen en strottenhoofd. Hierdoor wordt de diameter van de luchtwegen (vooral bij kinderen) enorm verkleind.
Naast het strottenhoofd pijn gevoeld door de getroffen patiënten, acuut keelontsteking wordt gekenmerkt door een typisch 'geblaf' hoesten en uitgesproken kortademigheid, vooral bij kinderen. In het gebied van de thorax en buik van de getroffen kinderen kunnen duidelijke intrekkingen worden waargenomen als een indicatie van moeilijkheid ademhaling. Voor de ouders van kinderen die lijden aan een acute aanval met pijn in het strottenhoofd, is het uitermate belangrijk om kalm te blijven en het kind zo snel mogelijk naar een kinderarts te brengen.
Bovendien wordt koude, vochtige lucht als bijzonder nuttig beschouwd. In de winter is het daarom belangrijk om het raam te openen en voor het open raam te stappen met het getroffen kind in een warme deken gewikkeld. Op warme zomerdagen kan de open koelkast worden gebruikt.
In de meeste gevallen laten zelfs deze eenvoudige maatregelen binnen enkele minuten een aanzienlijke verbetering zien. Behandeling bij de huisarts gebeurt meestal door bronchusverwijdende stoffen in te ademen en indien nodig een cortisone zetpil (rectodelt). epiglottitis (ontsteking van het strottenhoofd) is een ziekte die wordt veroorzaakt door bacteriële pathogenen.
In de meeste gevallen is bacteriële kolonisatie van het strottenhoofd gebaseerd op een immuunsysteem verzwakt door virussen. Men spreekt van een bacterie superinfectie. Omdat de slijmvliezen ernstig worden aangetast in de aanwezigheid van een dergelijke ontsteking van het strottenhoofd, is het resultaat ernstige pijn en bijbehorende algemene symptomen (bijv. koorts).
Bovendien hebben de meeste getroffen patiënten last van slikproblemen met pijn, heesheid, hoesten en kortademigheid. De meest voorkomende ziekteverwekker die laryngitis veroorzaakt, is Haemophilus Influenza. Om deze reden is de enige effectieve profylaxe een vroege vaccinatie al in de kindertijd.
epiglottitis is een mogelijk levensbedreigende ziekte. Difterie is een zeer besmettelijke, acute infectieziekte van de bovenste luchtwegen. De kiem die verantwoordelijk is voor dit klinische beeld is een Gram-positieve Corynebacterium diphtheriae. Al twee tot zes dagen na infectie (incubatietijd: 2-6 dagen) treden de eerste symptomen op bij getroffen patiënten.
Naast ernstige pijn in het strottenhoofd ervaren patiënten gewoonlijk vermoeidheid, misselijkheid en toenemend koorts. De pijn in de keel die door de patiënt wordt gevoeld, neemt gewoonlijk aanzienlijk in intensiteit toe tijdens het slikken. Geelachtig witte coatings zijn te zien in het gebied van de amandelen van de geïnfecteerde persoon.
Deze coatings kunnen zich binnen zeer korte tijd over het gehele keelgebied verspreiden. Naast de reeds beschreven pijn in de keel, een vieze zoetige halitose is een van de typische symptomen van difterie. Als de neuzen ook worden gekoloniseerd door ziekteverwekkers, treedt de pijn meestal op samen met een dunne of etterende bloed rinitis.
Patiënten bij wie het hele keelgebied is gekoloniseerd, worden larynx genoemd difterie (synoniem: kroep). De getroffen patiënten lijden ook aan hevige pijn in het strottenhoofd. Bovendien vertonen ze een geblaf hoesten, toenemend heesheid en verlies van stem (afonie).
Ademen is ook ernstig beperkt bij de getroffen patiënten. Pijn en duidelijk hoorbare fluitgeluiden (stridor) treden vooral op tijdens inademing. De behandeling van difterie met pijn in het strottenhoofd wordt gedaan door toediening van antitoxines en antibiotica (penicilline).
Keelkanker (technische term: larynxcarcinoom) wordt veroorzaakt door de vorming van kwaadaardige cellen in het gebied van het strottenhoofd. De pijnlijke tumor van het strottenhoofd is een van de meest voorkomende kwaadaardige ziekten in Duitsland. De symptomen (bv. Pijn) verschillen aanzienlijk, afhankelijk van de exacte locatie van de tumor.
De belangrijkste risicofactoren voor het ontstaan van een tumor van het strottenhoofd zijn de consumptie van tabaksproducten en alcoholische dranken. Daarnaast diverse virussen kan betrokken zijn bij de ontwikkeling van een larynxtumor met pijn. Andere belangrijke risicofactoren zijn asbest, nikkel, chroom, arseen en benzpyreen.
De behandeling van een larynxtumor met pijn hangt af van de locatie van de weefselgroei. In vroege stadia kan een gedeeltelijke chirurgische verwijdering van verschillende delen van het strottenhoofd aangewezen zijn. Geavanceerde vormen van de ziekte kunnen worden behandeld door een combinatie van chirurgie, chemo- en radiotherapie.
De belangrijkste diagnostische hulpmiddelen die worden gebruikt om de oorzaak van te bepalen laryngeale pijn zijn de gedetailleerde arts-patiëntconsultatie (anamnese), fysiek onderzoek en verschillende beeldvormingsprocedures. Een zogenaamde laryngoscopie wordt meestal uitgevoerd om het strottenhoofd te onderzoeken. Deze methode is een beeldvormende procedure die in de meeste gevallen volledig pijnloos kan worden uitgevoerd.
Bij de directe laryngoscopie gebruikt de behandelende arts een dun mesje en een lampje. Op deze manier is het strottenhoofd te zien en kunnen eventuele veranderingen direct worden onderzocht. Bij indirecte laryngoscopie worden een spiegel en een kleine lamp gebruikt.
Op deze manier kan de behandelende arts naar beneden kijken stembanden en dus hun uiterlijk en mobiliteit beoordelen. Bovendien kan bij pijn in het strottenhoofd een zogenaamde microlaryngoscopie worden uitgevoerd voor een nauwkeurigere beoordeling. Deze procedure moet echter meestal worden uitgevoerd onder narcose.
Het voordeel van microlaryngoscopie voor laryngeale pijn is de directe verwijdering van weefselmonsters. Bovendien kunnen computertomografie- (CT) en magnetische resonantiebeeldvorming (MRT) -beelden worden verkregen. Het nemen van bloed monsters om verschillende bloedwaarden te bepalen, is ook nuttig.
