Perceptuele stoornis treedt op wanneer de verwerking van sensorische indrukken in de hersenen komt niet goed voor. De redenen voor perceptuele stoornissen kunnen variëren. Therapie wordt individueel bepaald, afhankelijk van de mate en het type perceptuele beperking en wordt uitgevoerd door specialisten.
Wat zijn perceptuele stoornissen?
Therapieën ter behandeling van de deficiënte vaardigheden worden uitgevoerd door psychologen, fysiotherapeuten, ergotherapeuten, oefenleraren en logopedisten. Perceptuele stoornis beïnvloedt de centrale zenuwstelsel, waar de verwerking van sensorische indrukken (de visuele, auditieve, reuk-, smaak- en tactiele waarnemingen) om de een of andere reden niet normaal verloopt. In engere zin spreken we van perceptuele stoornissen wanneer het waarnemen, de verbinding van sensorische systemen of de opeenvolging van sensorische stimuli wordt beïnvloed. Er zijn drie soorten perceptuele stoornissen: tactiel-kinesthetisch, intermodaal en serieel.
Oorzaken
De oorzaken van perceptuele stoornissen kunnen variëren. Er kunnen aangeboren afwijkingen zijn, maar ook verworven afwijkingen die de perceptuele stoornis veroorzaken. Bij sommige patiënten is het een visuele of gehoorstoornis die niet op tijd is behandeld. Als deze zwakte al lang bestaat en laat of helemaal niet door is gecorrigeerd bril of horen AIDSheeft de getroffen persoon een gebrekkige ervaring met het waarnemen van alledaagse gebeurtenissen. Dit gebrek aan ervaring draagt bij aan de perceptuele stoornis. Een andere oorzaak van een perceptuele stoornis kan een ontwikkelings- en rijpingsstoornis zijn die optreedt als gevolg van een gebrek aan aanmoediging en stimulatie. Uitgebreide medische en psychologische onderzoeken zijn nodig om de exacte oorzaken van de perceptuele stoornis vast te stellen.
Ziekten met dit symptoom
- Ontwikkelingsstoornissen bij kinderen
- agnosie
- Leeftijdsgebonden gehoorverlies
Diagnose en progressie
De eerste stap van diagnose gebeurt door observatie. Als de bovenstaande zwakke punten worden waargenomen, moet de getroffen persoon (of familieleden van de getroffen persoon) contact opnemen met een arts. Het kan gebeuren, vooral bij kinderen, dat het slechts een tijdelijke zwakte in de waarneming is. Een exacte diagnose kan worden gesteld door psychologen, specialisten, curatieve en speciale pedagogen. Eerst worden de aangetaste sensorische organen onderzocht; indien nodig zijn aanvullende neurologische onderzoeken nodig om de oorzaken van de perceptuele stoornis vast te stellen. Normaal gesproken nemen we de omgeving bewust en onbewust waar zonder onderbreking door onze vijf zintuiglijke indrukken, namelijk horen, aanraken, geur, smaak en zicht. De externe prikkels worden overgebracht naar de hersenen en daar verwerkt. Na deze verwerking horen we een geluid, of verschijnt er een echt beeld voor ons. Bij een perceptuele stoornis vindt deze verwerking niet of niet volledig plaats. Bij het verwerken en vormgeven van onze waarnemingen spelen ervaringen uit het verleden of onze verlangens een grote rol. Een voorbeeld van een visuele waarnemingsstoornis is dat de getroffen persoon de ruimtelijke positie van een object niet kan bevatten of moeite heeft om dezelfde vormen te herkennen. Een voorbeeld van een auditieve waarnemingsstoornis is wanneer patiënten moeite hebben om woorden in klanken op te splitsen. Het komt voor dat patiënten het niet merken wanneer ze het te warm hebben of te warm koud Dit is een stoornis in de waarneming van het lichaam.
Complicaties
>
In veel gevallen bestaat de waarnemingsstoornis bij een persoon vanaf de geboorte. Dit is meestal niet te behandelen en gaat niet vanzelf over. Als er in de loop van de tijd een perceptuele stoornis optreedt, kan deze in veel gevallen worden behandeld. Bijvoorbeeld een bril of gehoor AIDS mensen helpen zien en horen. In de meeste gevallen helpen deze apparaten ook om de ontwikkeling van de perceptuele stoornis te stoppen. Inderdaad, als er geen behandeling wordt waargenomen voor een perceptuele stoornis of als er geen passende hulp wordt gebruikt, verergert de stoornis meestal. De ogen kunnen verder worden verzwakt doordat de spieren zich moeten inspannen om scherp te kunnen zien. Als het gehoorgang is gestoord, de volume wordt vaak verhoogd, wat verdere schade aan de oren veroorzaakt. Perceptuele stoornissen moeten daarom altijd door een arts worden behandeld. Zonder behandeling kunnen ze leiden tot ernstig hoofdpijn of zelfs psychische problemen. De getroffen persoon is vaak gedesoriënteerd en voelt zich angstig vanwege de fysieke veranderingen. Een perceptuele stoornis kan ook optreden als de zintuigen correct functioneren, maar de signalen niet of onjuist worden geëvalueerd. In deze gevallen is directe behandeling niet mogelijk.
Wanneer moet je naar een dokter?
Perceptuele stoornissen moeten serieus worden genomen, aangezien ze gevaarlijke oorzaken kunnen hebben. Het is daarom absoluut noodzakelijk om een arts te raadplegen. Alleen een medische professional kan een betrouwbare diagnose stellen en adequate behandelingsstappen starten. De getroffenen moeten daarom helemaal niet aarzelen. De huisarts kan als eerste aanspreekpunt worden beschouwd. De symptomen kunnen met hem in detail worden besproken. In het geval van kinderen moet onmiddellijk een kinderarts worden geraadpleegd. Omdat de lichamelijke ontwikkeling van een kind nog niet is voltooid, moeten ouders onmiddellijk actie ondernemen. Ze moeten onmiddellijk een kinderarts inschakelen. Afhankelijk van de aard en omvang van de perceptuele stoornissen kunnen ook andere medische contacten worden overwogen. Als de perceptuele stoornissen leiden bij spraakmoeilijkheden dient een logopedist te worden geraadpleegd. Daarnaast kunnen orthopedagogen, ergotherapeuten en fysiotherapeuten behulpzaam zijn bij de behandeling. Deze dienen echter alleen te worden geraadpleegd na voorafgaand overleg met een huisarts. Deze kan op basis van zijn of haar medische ervaring de patiënt doorverwijzen naar de meest bekwame specialist. Het kan dus ook nodig zijn om een neuroloog of oor te raadplegen, neus- en keelspecialist.
Behandeling en therapie
Als de oorzaken van de perceptuele stoornis lichamelijk zijn, worden de oorzaken eerst behandeld om de zwakte weg te nemen. Anders helpen speciale trainingen om de gebrekkige vaardigheden te behandelen. Therapieën worden uitgevoerd door psychologen, fysiotherapeuten, ergotherapeuten, oefendocenten en logopedisten. De Affolter-methode of begeleide interactie therapie, genoemd naar de Zwitserse psycholoog en psychotherapeut Félicie Affolter, is een op aanraking gebaseerde, alledaagse behandelmethode die kan worden gebruikt bij een perceptuele stoornis. Het betekent dat de herkenning van de relatie tussen het lichaam en de omgeving gebeurt door specifieke begeleiding van de lichaamsdelen, vooral de handen. De therapeut begeleidt de handen van de patiënt specifiek in alledaagse situaties, zodat de patiënt de omgeving door aanraking herkent. Op deze manier kunnen patiënten bij de waargenomen informatie komen. Dit therapie bereikt de verbetering van de perceptie en de uitbreiding van het zoeken naar waargenomen informatie. Op deze manier komen de patiënten tot meer informatie over de omgeving en krijgen ze er een beter begrip van. Ze worden flexibeler, onafhankelijker, zelfs hun taalprestaties verbeteren. De therapie bevordert motorische, cognitieve en emotionele prestaties. Natuurlijk, hoe eerder de tekorten worden geïdentificeerd en behandeld, hoe sneller het genezingsproces.
Vooruitzichten en prognose
Perceptuele disfunctie kan verschillende cursussen hebben, meestal sterk afhankelijk van de oorzaak van de perceptuele disfunctie. Als de perceptuele stoornis optreedt als gevolg van het gebruik van alcohol of andere drugs, verdwijnt het meestal na een korte periode wanneer de betreffende stof wordt stopgezet en niet langer wordt ingenomen. In geval van afhankelijkheid is hiervoor intrekking noodzakelijk. Overmatig gebruik van drugs kan ook bepaalde zenuwen in het lichaam te worden beschadigd en perceptuele stoornissen die op deze locaties kunnen optreden. Ook wat drugs kan een perceptuele stoornis veroorzaken en moet dan worden vervangen door een andere of moet volledig worden stopgezet na overleg met een arts. Als de perceptuele stoornis in de oren of ogen optreedt, zijn deze stoornissen relatief goed te behandelen. Voor dit doeleinde, bril, contactlenzen of horen AIDS zijn beschikbaar voor de getroffen persoon, zodat de perceptuele stoornis goed kan worden gecompenseerd. Als de perceptuele stoornis kan worden behandeld, is dat niet het geval leiden tot verdere complicaties in de meeste gevallen. Bij bepaalde syndromen, mentaal vertraging leidt tot een perceptuele stoornis. Het is bijna onmogelijk om een algemene voorspelling te doen over het verloop van de ziekte bij perceptuele stoornis, omdat de behandeling en het succes ervan sterk afhangen van de oorzaak van de ziekte.
het voorkomen
In veel gevallen is er sinds de geboorte sprake van een perceptuele stoornis. Een belangrijke preventieve maatregel is daarom dat de zwangere niet rookt, drinkt alcohol of neem andere medicijnen. Vanuit de medische kant is het absoluut noodzakelijk om hypoxie tijdens het geboorteproces te vermijden en na te denken over het niet uitvoeren van een keizersnede Bovendien loopt een kind dat opgroeit in een liefdevolle wereld met een grote verscheidenheid aan prikkels, later minder risico op een perceptuele stoornis.
Hier is wat u zelf kunt doen
Perceptuele stoornissen kunnen ernstige oorzaken hebben en moeten altijd worden gecontroleerd door een arts. Sommige symptomen kunnen echter worden verlicht met behulp van huismiddeltjes en praktisch maatregelen Allereerst is het raadzaam om de klachten in een dagboek vast te leggen en precies het type en de intensiteit van de verstoringen te noteren. Milde perceptuele stoornissen kunnen vaak al worden verminderd door lichamelijke inspanning, ontspanning of een uitgebalanceerde maaltijd. Soms zijn de klachten ook te wijten aan uitputting of uitdroging Bij een vermoeden van waarnemingsstoornissen dient daarom eerst de eigen leefstijl in vraag te worden gesteld. Als hier geen afwijkingen worden gevonden, kunnen de aandoeningen het gevolg zijn van een allergie of intolerantie die kan worden behandeld door de stof in kwestie te vermijden. Als warmte beroerte is de oorzaak, bedrust en koeltoepassingen zoals een koud wrap kan helpen. Chronische waarnemingsstoornissen die leiden tot stoornissen in het dagelijks leven dienen met de huisarts te worden besproken. Als het nageslacht is aangetast, moet eerst de kinderarts worden geraadpleegd. Andere contacten zijn, afhankelijk van de aard van de klachten, ook logopedisten, orthopedagogen, ergotherapeuten of fysiotherapeuten. In het geval van auditieve waarnemingsstoornissen zoals tinnituswordt een bezoek aan een oorspecialist aanbevolen.
