Gehoorscreening bij pasgeborenen: behandeling, effecten en risico's

Per 1,000 geboorten worden gemiddeld twee kinderen geboren met een gehoorstoornis. Gehoorproblemen kunnen de ontwikkeling van een kind sterk beïnvloeden. Gehoorscreening voor pasgeborenen is in Duitsland geïntroduceerd om de gehoorvaardigheden in een vroeg stadium te beoordelen.

Wat is pasgeboren gehoorscreening?

Gehoorscreening bij pasgeborenen is een vroeg opsporingsonderzoek om gehoorstoornissen bij pasgeborenen zo vroeg mogelijk te diagnosticeren. Gehoorscreening bij pasgeborenen is een vroege detectietest om gehoorstoornissen bij pasgeborenen zo vroeg mogelijk te diagnosticeren. Gehoorstoornissen kunnen de ontwikkeling van kinderen enorm belemmeren. Alleen een kind dat normaal hoort, heeft de kans om normaal te leren spreken. Emotionele ontwikkeling, het vermogen om te communiceren, de bereidheid om te leren en leren succes hangt af van het vermogen om perfect te horen. Gebreken in het gehoor in de kindertijd en vroeg jeugd kan ontwikkelingsstoornissen gevolgen hebben voor de persoonlijke en professionele ontwikkeling voor het leven. Door te horen, kan het kind zijn of haar omgeving vanaf de eerste dag van zijn leven differentiëren. Horen is de basis voor alle taalontwikkeling en dus voor latere lees- en schrijfvaardigheden. Gehoorstoornissen zijn in zeldzame gevallen aangeboren. Ze kunnen echter ook worden veroorzaakt door ziekten. Als een gehoorstoornis wordt gedetecteerd door gehoorscreening bij pasgeborenen, kan deze zelfs bij jonge kinderen worden gecorrigeerd met behulp van moderne hoortoesteltechnologie. De screening zorgt ervoor dat kinderen met gehoorstoornissen een gemakkelijkere start in het leven hebben.

Functie, effect en doelen

Pasgeboren gehoorscreening wordt in de eerste dagen van het leven van het kind in de geboortekliniek uitgevoerd. De screening is niet geassocieerd met een beperking of pijn voor het kind. De test kan zelfs bij een slapend kind worden uitgevoerd. De pasgeborene hoeft niet actief op prikkels te reageren. Tegenwoordig zijn er twee meetmethoden die kunnen worden gebruikt om gehoorstoornissen te bepalen. Een methode is gebaseerd op het meten van otoakoestische emissies (OAE). Deze meetmethode maakt gebruik van het vermogen van het menselijk oor om niet alleen geluid te ontvangen, maar ook om geluid uit te zenden. Voor gehoorscreening bij pasgeborenen wordt een kleine sonde in de uitwendige gehoorgangen van de oren geplaatst, die zachte klikgeluiden produceert. De trillingen van de klikgeluiden worden overgebracht op de structuren van het binnenoor. Het geluid irriteert sensorische cellen in het binnenoor. De neonatale test maakt gebruik van het feit dat de sensorische cellen een echo terugsturen van de geluidsgolven die ze ontvangen. Deze trillingen worden geregistreerd door de sonde in de uitwendige gehoorgang, waarin ook een kleine microfoon is geïnstalleerd om geluidsgolven van het binnenoor op te vangen. De sterkte van de trillingen wordt gemeten. Als de geluidsgolven van het binnenoor afwezig zijn of alleen zeer zwakke signalen worden geregistreerd, kan dit duiden op een bestaande gehoorbeschadiging. Als de meetresultaten wijzen op verstoringen in de overdracht van geluid naar de sensorische cellen, hoeft dit niet noodzakelijkerwijs pathologisch te zijn voorwaarde is aanwezig. De meting moet enige tijd later worden herhaald. Achtergrondgeluid, vloeistof in de middenoor door ontsteking, of als het kind erg onrustig is tijdens de meting, kan dit de testresultaten vervalsen. Een andere goedgekeurde methode voor gehoorscreening bij pasgeborenen, waarbij geen activiteit van het kind wordt verwacht, wordt genoemd hersenstam audiometrie. Dit is een bijzondere vorm van een EEG. Deze procedure test de activiteit van de gehoorzenuw tijdens de overdracht van akoestische stimuli. Elke functie van zenuwen veroorzaakt in ons organisme een meetbare elektrische activiteit. Tijdens de test worden kleine meetelektroden aan de pasgeborene bevestigd hoofd​ Ook in deze procedure worden klikgeluiden uitgezonden via de externe gehoorgang met een sonde. De elektroden kunnen worden gebruikt om de elektrische activiteit te meten bij de overdracht van de geluidsgolven van de gehoorzenuw van het binnenoor naar het gehoorcentrum in de hersenen​ Als gemeten waarden buiten het normale bereik vallen, kan dit worden opgevat als een indicatie van een mogelijke gehoorverlies​ Tijdens deze methode om het gehoorvermogen te meten, moet het kind ook zoveel mogelijk slapen. Hoe rustelozer en actiever iemand is, hoe meer hersenen, produceren centrale en perifere zenuwstelsels elektrische signalen.In de slaaptoestand is het gemakkelijker om de signalen toe te wijzen aan de activiteit van de gehoorgang van het oor naar de hersenen.

Risico's, bijwerkingen en gevaren

Als een gehoorstoornis wordt gedetecteerd door gehoorscreening bij pasgeborenen, kan het uitvoeren van beide meetmethoden helpen bepalen welk gebied van het gehoorsysteem de oorzaak van het gehoorstoornis is. Hoewel OAE duidt op schade aan de sensorische cellen in het binnenoor, hersenstam audiometrie brengt problemen in de gehoorgang en dus de gehoorzenuw aan het licht. Dit onderscheid is belangrijk voor het voorschrijven van het juiste hoortoestel. Negatieve testresultaten mogen echter niet worden overschat als ze in de eerste dagen na de geboorte worden ontdekt. Het is niet nodig om uit deze metingen buiten de norm een ​​gehoorstoornis te concluderen. Aan de andere kant zijn zelfs onopvallende meetresultaten geen garantie voor een onbeperkt hoorvermogen van het kind. Ervaring met gehoorscreening bij pasgeborenen heeft geleerd dat nogal wat kinderen opvallen door afwijkende meetresultaten. Slechts een heel klein percentage van de kinderen die met een negatieve meetwaarde zijn getest, lijdt aan een gehoorstoornis. Toch zou de screening een indicatie moeten zijn om meer aandacht te besteden aan het gehoor van de nieuwe burger. Wanneer de eerste opvallende bevindingen worden onthuld door de test, worden beide meetprocedures, de OAE en de hersenstam audiometrie, moet zeker worden uitgevoerd. De metingen moeten na enige tijd worden herzien met opnieuw testen voordat verdere behandeling wordt gegeven.