Effecten
P2Y12-antagonisten zijn plaatjesaggregatieremmers en voorkomen de vorming van bloed stolsels. De effecten zijn te wijten aan het binden aan de adenosine difosfaatreceptor P2Y12 op bloedplaatjes Deze receptor speelt een centrale rol bij de activering van glycoproteïne (GP) -IIb / IIa en de aggregatie van bloedplaatjes. De continue binding van adenosine difosfaat (ADP) tot P2Y12 is een belangrijke voorwaarde voor trombusvorming. De thienopyridines clopidogrel en prasugrel binden zich onomkeerbaar aan de receptor via een disulfidebinding en oefenen hun effecten uit gedurende de hele levensduur van de bloedplaatjes. De drugs werk daarom tot 7-10 dagen na stopzetting in, wat een nadeel is als een operatie nodig is vanwege het risico op bloeding. In tegenstelling tot, ticagrelor, een nieuw geneesmiddel dat in 2011 werd goedgekeurd, is een competitieve en dus omkeerbare remmer die snel kan worden stopgezet.
Structuur en metabolimus
Clopidogrel en prasugrel zijn thienopyridines. Beide agenten zijn prodrugs en moet metabolisch worden omgezet in het actieve geneesmiddel via ester hydrolyse en cytochromen P450. Clopidogrel is vatbaar voor drugs interacties en de werkzaamheid kan worden beperkt door genetische verschillen. Dit resulteert in een relevant deel van de patiënten dat onvoldoende op de behandeling reageert. Clopidogrel wordt door CYP2C19 gebiotransformeerd tot de actieve metaboliet. De resultaten van verschillende onderzoeken geven aan dat gelijktijdig administratie van de algemeen voorgeschreven protonpompremmers (vooral omeprazol) vermindert het farmacologische effect van clopidogrel. Omeprazol is een remmer van CYP2C19 en vermindert de biotransformatie. Activering van prasugrel gebeurt niet via CYP2C19 of CYP2C9, wat een voordeel is in termen van interacties en genetische variabiliteit. De metaboliet wordt sneller gevormd, de begin van de actie is sneller, en prasugrel remt de plaatjesaggregatie krachtiger dan clopidogrel. ticagrelor is een directe antagonist met een snelle begin van de actie dat vereist geen metabolische activering. Het is een cyclopentyltriazolopyrimidine zonder thiënopyridinestructuur. ticagrelor wordt voornamelijk gemetaboliseerd door CYP3A4. Het is zowel een substraat als een milde remmer van P-glycoproteïne. Cangrelor is ook een directe antagonist, heeft een snelle begin van de actie, en wordt gemakkelijk gecontroleerd vanwege zijn korte halfwaardetijd. Het is geen prodrug en heeft geen thiënopyridinestructuur.
Actieve Ingrediënten
1e generatie:
- Ticlopidine (Ticlid, off-label).
2e generatie:
3e generatie:
- Ticagrelor (Brilique, 2011).
- Cangrelor (Kengrexal, 2015)
Indicaties
Voor de preventie van atherotrombotische voorvallen zoals myocardinfarct en beroerte bij patiënten met acuut coronair syndroom en percutane coronaire interventie. P2Y12-antagonisten worden vaak toegediend in combinatie met acetylsalicylzuur (Aspirine cardio) vanwege hun synergetische effecten. Voor dit doel zijn ook vaste combinaties in de handel verkrijgbaar (bijv. DuoPlavin).
Dosering
Volgens het medicijnlabel. Voor clopidogrel en prasugrel is een eenmaal daagse dosering voldoende voor onderhoudsdosering. Ticagrelor moet tweemaal daags worden ingenomen, wat een probleem kan zijn therapietrouw. Cangrelor wordt toegediend als een infuus.
Bijwerkingen
Het meest voorkomende potentieel bijwerkingen omvatten bloeding in verschillende organen.
