Plavix

Synoniemen

Clopidogrel

Definitie

Plavix® (clopidogrel) wordt gebruikt als medicijn en behoort tot de groep van plaatjesaggregatieremmers. Het voorkomt dus bloed stolling en voorkomt zo de vorming van trombi (bloedstolsels), die mogelijk kunnen leiden tot embolie (volledige ontwrichting van bloed schepen), wat kan resulteren in een longembolie or beroerte, bijvoorbeeld, en is daarom levensbedreigend als het niet wordt behandeld.

Werkingsmechanisme van Plavix

Bloed coagulatie is grofweg verdeeld in twee fasen. Primair hemostase (uit het Grieks hema = bloed en stasis = stoppen) met het bloed bloedplaatjes (trombocyten) als de belangrijkste spelers, en secundair hemostase, waarin 13 stollingsfactoren de hoofdrol spelen. Beiden lopen naast elkaar en nooit geïsoleerd.

Plavix® (clopidogrel) komt tussenbeide bij het remmen van de primaire hemostase. De bloedplaatjes aanwezig zijn in een inactieve vorm in het ononderbroken stromende bloed (dwz wanneer er geen letsel is opgetreden in het omliggende weefsel en er geen medicijnen werken). Om in de actieve vorm te veranderen, hebben ze verschillende activerende stoffen nodig.

Deze omvatten tromboxaan en ADP (adenosinedifosfaat). Pas als een dergelijke stof zich aan de trombocyt heeft gebonden, verandert deze bij veel hardlopers van vorm van relatief rond en uniform naar stekelig, waardoor de eerste stap naar bloedstolling wordt gezet. Alleen in deze stekelige vorm kunnen de trombocyten met elkaar verknopen en - samen met andere stoffen zoals fibrinogeen - een onoplosbaar aggregaat vormen, dat van groot belang is voor het afsluiten van wonden na weefselletsel.

Een dergelijke aggregatie van bloedplaatjes kan echter ook ongewenst of te heftig plaatsvinden, waardoor het risico van vorming van bloedstolsels ontstaat. Plavix® (clopidogrel) verhindert dat ADP aan de bloedplaatjes bindt door de ADP-receptor (P2Y12-receptor) te blokkeren. Als gevolg hiervan is het geblokkeerd bloedplaatjes kan niet worden geactiveerd en het stollingsproces begint niet.

Plavix® blokkeert de receptor onomkeerbaar zodat de bloedplaatjes niet “hun hele leven” kunnen worden geactiveerd. Omdat bloedplaatjes een levensduur hebben van ongeveer 10 dagen, kan de stolling pas weer volledig plaatsvinden als de geblokkeerde bloedplaatjes zijn gesorteerd en er nieuwe zijn gevormd. ASS (acetylsalicylzuur), dat meestal beter bekend is, heeft ook hetzelfde werkingsprincipe, maar via een andere remmingsroute.