Duur / voorspelling | Eiwit in urine tijdens de zwangerschap

Duur / voorspelling

Eiwit in de urine van zwangere vrouwen is niet ongebruikelijk als de hoeveelheden klein zijn. Het hoeft niet te worden behandeld en verdwijnt meestal vanzelf weer tijdens zwangerschap of na het einde van de zwangerschap. Het komt heel zelden voor dat er ziektes achter zitten die leiden tot eiwitverlies via de nieren, die dan natuurlijk dienovereenkomstig behandeld moeten worden.

Oorzaken

Zelfs jonge niet-zwangere mensen kunnen eiwitten in de urine uitscheiden. In de meeste gevallen verhoogde fysieke activiteit, emotionele stress of mild hypothermie zijn de oorzaak. Gedurende zwangerschapminimaal eiwitverlies via de nieren komt echter vaker voor.

Dit komt doordat de bloed de circulatie in de nieren neemt aanzienlijk toe, wat ook leidt tot een toename van de filtratiesnelheid. Hierdoor komt er eerst meer eiwit in de primaire urine. Niet alles kan later in het reabsorptieproces opnieuw worden geabsorbeerd.

Zo blijven vooral kleine eiwitmoleculen in de urine en worden ze uitgescheiden via de blaas. Dit is fysiologisch tijdens zwangerschap, dat wil zeggen heel normaal. Als het eiwitgehalte discreet wordt verhoogd, kan dit worden veroorzaakt door koorts.

Een ontsteking van de urinewegen (cystitis, ontsteking van de nierbekken) kan ook de oorzaak zijn. Het is ook mogelijk dat zwangerschap suikerziekte is aanwezig. De meest ernstige ziekte, die kan worden verborgen door eiwitten in de urine, is zwangerschapsvergiftiging.

Het gaat echter altijd gepaard met andere symptomen. Ook interessant: zwangerschapsduur suikerziekte of placenta-insufficiëntie In principe is het vooral belangrijk voor zwangere vrouwen om ervoor te zorgen dat ze voldoende drinken van 2-3 liter per dag. Tijdens de zwangerschap is het niet ongebruikelijk dat kleine hoeveelheden eiwit in de urine worden uitgescheiden.

Als de zwangere vrouw niet genoeg drinkt, is de urine vaak meer geconcentreerd. Daarom neemt ook de eiwitconcentratie toe. Dit is uiteindelijk onschadelijk en geen reden tot bezorgdheid. Het vloeistoftekort moet echter worden verholpen en de urine moet de komende dagen opnieuw op eiwit worden getest.