Chirurgie (OP) | Phimosis

Chirurgie (OP)

Operatie voor phimosis (vernauwing van de voorhuid) is geïndiceerd als er complicaties optreden na het einde van het 2e levensjaar door de vernauwing van de voorhuid. Dergelijke complicaties kunnen terugkerende infecties zijn, die worden bevorderd door de vernauwing van de voorhuid. Men moet dan overwegen phimosis chirurgie.

De operatie die in het geding komt, is de zogenaamde radicale besnijdenis. Dit omvat het cirkelvormig verwijderen van beide voorhuidbladeren. De bewerking wordt uitgevoerd onder lokaal of narcose, afhankelijk van de leeftijd.

Voor kinderen, narcose wordt gebruikt, terwijl voor volwassenen a plaatselijke verdoving (mepivacaïne 1%) wordt subcutaan ingespoten als een zogenaamd penisblok. Dit wordt aan beide kanten in de wortel van de penis geïnjecteerd. Dit schorst de pijn gevoel van de penis en de operatie kan worden uitgevoerd.

In de loop van de operatie worden verklevingen eerst en indien nodig verwijderd. Vervolgens wordt de voorhuid op de rug (dorsaal) ingesneden en worden de twee voorhuidvellen rond de penis op een cirkelvormige manier (cirkelvormig) gesneden. Dit gebeurt ter hoogte van de zogenaamde sulcus coronarius, de groef onder de eikel van de penis.

De volgende stap is het afsnijden van de arteria frenularis. Dit is een zogenaamde ligatuur. Deze slagader loopt in het frenulum, het frenulum van de voorhuid, en dient om de voorhuid te voorzien bloed.

Het frenulum is ook doorgesneden. Als laatste stap worden de binnenste en buitenste voorhuidvellen vervolgens met hechtingen verbonden. Een andere operatie is de zogenaamde plastische besnijdenis.

Bij deze procedure worden ook verklevingen verwijderd, maar wordt alleen de voorhuid daarna licht verwijd. Na de operatie wordt de operatiewond behandeld met een pijnstillend zalfverband, dat enkele dagen moet blijven zitten om de pijnEr zijn zelden complicaties bij deze operatie. Dergelijke complicaties kunnen echter een wondinfectie of een wondrand zijn necrose, evenals terugkerende phimosis (terugkerende phimosis), vooral als er te veel resterende voorhuid was achtergebleven. Als er sprake is van een vleesstenose, dwz een vernauwing van de urinebuis (urethrale strictuur), kan verdere operatie nodig zijn. Over het algemeen is de hygiëne van de penis en de penis eikel beter na een dergelijke operatie en wordt het over het algemeen als hygiënischer beschouwd als de eikel wordt blootgesteld.