Gewrichtspijn bij de terugval van de ziekte van Crohn
Patiënten met De ziekte van Crohn vaak last van gewrichtspijn. Deze gewrichtspijn wordt veroorzaakt door een ontsteking (artritis) op het gebied van diverse gewrichten. Een auto-immuuncomponent, die ook een rol speelt bij reumatische gewrichtsklachten, komt aan bod in De ziekte van Crohn.
De exacte oorzaak van de gewrichtsklachten is echter niet bekend. Anders gewrichten kan worden beïnvloed. Vaak zijn de heiligbeen (sacroiliitis) wordt beïnvloed.
Ook wervelkolomklachten zijn mogelijk. Gewrichtsklachten kunnen echter ook optreden als bijwerking van geneesmiddelen die worden gebruikt om te behandelen De ziekte van Crohn. Deze omvatten TNF-alpha antilichamen.
Het optreden van gewrichtsbetrokkenheid bij de ziekte van Crohn leidt tot gevolgen bij de therapie van de terugval. De drugs sulfasalazine en methotrexaat zijn geschikt voor de behandeling van artritis. Naast fysieke maatregelen, paracetamol of, in uitzonderlijke gevallen, licht opioïden kan worden gebruikt om te behandelen pijn. Men moet het gebruik van medicijnen vermijden, zoals ibuprofen of vergelijkbaar zonder een arts te raadplegen, omdat deze de onderliggende ziekte kunnen verergeren. Een professioneel medisch consult is daarom onmisbaar.
Cortison-therapie voor recidiverende ziekte van Crohn
Steroïdtherapie vormt de centrale kern van de therapie van een recidief bij de ziekte van Crohn. Diverse glucocorticoïden, waaronder cortisone, worden gebruikt om de terugval te behandelen. Tijdens een milde terugval, glucocorticoïden zoals budesonide kan plaatselijk als schuim worden aangebracht.
Bij zwaardere aanvallen of het optreden van klachten buiten het maagdarmkanaal kan de glucocorticoïden worden als tabletten toegediend. Dit staat bekend als systemische therapie. Naast glucocorticoïden worden andere geneesmiddelen gebruikt bij de behandeling van acute aanvallen.
Welke medicijnen precies worden gebruikt, hangt af van de symptomen en het individuele patroon van de ziekte van Crohn. Er zijn verschillende doseringsvormen en soorten glucocorticoïden. Welk medicijn uiteindelijk wordt gebruikt voor een getroffen persoon, is een individuele therapiebeslissing die gezamenlijk door de arts en de patiënt wordt genomen.
