Wat zijn spiegelneuronen?

Als een kind valt en zijn knie raakt, lijden de ouders met hem mee en voelen ze vaak zelfs het pijn. Als we in de bus een persoon tegenkomen die even naar ons glimlacht, zorgt dit ervoor dat we spontaan terug lachen en kan het ons soms de hele dag in een goed humeur brengen. De vraag is nu: waarom kunnen we ons intuïtief inleven of ons voorstellen wat er bij een andere medemens omgaat?

Spiegelneuronen zijn besmettelijk

De verklaring voor deze verschijnselen ligt in de spiegelneuronen die door wetenschappers zijn ontdekt. Dit is een wijdvertakt systeem van speciale zenuwcellen in onze hersenen. Deze zenuwcellen worden geactiveerd door de aanwezigheid van andere mensen en roepen bij wijze van spreken als spiegelbeeld de gevoelens of lichamelijke gesteldheden van de ander in ons op. Spiegelneuronen vormen dus de neurobiologische basis voor onze intuïtieve kennis en begrip van wat andere mensen voelen. Ze vertellen ons wat mensen om ons heen voelen en stellen ons in staat ons in te leven in hun vreugde of pijn. Daarom is lachen zo besmettelijk, maar omgekeerd geldt dat ook voor een depressieve stemming.

Leren en kennis

Al heel jong imiteren baby's de gebaren en gezichtsuitdrukkingen van hun ouders. Van knipperen tot grimassen, het gezicht van de vader en moeder is als een spiegel voor het gedrag van het kind. Onderzoekers noemen dit in ieder van ons ingebakken gedrag resonantiegedrag. Dit wordt mogelijk gemaakt door de spiegelneuronen die nu zijn ontdekt. Dergelijke getriggerde resonantiereacties hebben echter niet alleen psychologische maar ook biologische effecten, omdat alle ervaringen die we in onze omgeving hebben, worden getransformeerd door de hersenen in biologische signalen. Deze signalen veranderen niet alleen de zenuwcel schakelingen van de hersenen, veranderen ze ons lichaam als geheel. Wat we ervaren, wat er met ons gebeurt van anderen, beïnvloedt en verandert ons - mentaal en ook fysiek.

Praktische toepassing

Spiegelverschijnselen vinden praktische toepassing bij de ontvangst en overdracht van kennis, bijvoorbeeld bij het begrijpen van kinderen leren. Maar er zijn ook voorbeelden in de geneeskunde. Bijvoorbeeld, beroerte Patiënten met verlamming van de extremiteiten kunnen het opnieuw aanleren van verloren vaardigheden duidelijk versnellen door arm of te observeren been bewegingen.