Onvruchtbaarheid en onvermogen om zwanger te worden bij mannen: oorzaken, symptomen en behandeling

Veel stellen in Duitsland willen vurig een kind, maar ongeveer 15 procent van de stellen wordt deze wens ontzegd, omdat ofwel de man ofwel de vrouw onvruchtbaar zijn of zich niet kunnen voortplanten. Terwijl men spreekt met de vrouw van de onvruchtbaarheid, dit wordt genoemd met het onvermogen van de man voortplanting.

Wat is onvruchtbaarheid bij de voortplanting?

Infogram aan onvruchtbaarheid bij mannen met de kenmerken van sperma​ Klik om te vergroten. Van een man wordt gezegd dat hij onvruchtbaar is wanneer paren er niet in slagen zwanger te worden na een jaar onbeschermde geslachtsgemeenschap. Alleen een arts kan dan achterhalen of dit aan de man of aan de vrouw ligt. Statistieken tonen aan dat in 40 procent van de gevallen de oorzaak bij de man ligt. In slechts 20 procent van de gevallen ligt de oorzaak daarentegen bij beide partners.

Oorzaken

Het onvermogen om zwanger te worden bij mannen kan verschillende oorzaken hebben en begint met spanning te veel alcohol en roken tegen drugsmisbruik. Bepaalde medicijnen en overdreven koffie consumptie kan ook leiden tot onvermogen om zwanger te worden. Dit zijn overigens oorzaken die beide geslachten in gelijke mate kunnen treffen. Daarnaast zijn er ook een aantal redenen die alleen mannen treffen. Deze omvatten bijvoorbeeld obstructie van de zaadkanalen. In dit geval is de testikels genoeg produceren sperma, maar hun pad door de zaadleider is geblokkeerd. Andere mannen produceren gewoon niet genoeg beweging sperma (normaal zou één milliliter zaadvloeistof ongeveer 20 miljoen sperma moeten bevatten). Ook niet ingedaald testikels in jeugd kan later onvermogen om zwanger te worden bij mannen veroorzaken. Sommige ziekten kunnen ook dit onvermogen om zwanger te worden bij mannen veroorzaken. Bijzonder het vermelden waard zijn hier bijbal or urethritis. Een infectie met chlamydia kan ook veroorzaken onvruchtbaarheid bij mannen.

Symptomen, klachten en tekenen

Soms liggen lichamelijke ziekten ten grondslag aan onvruchtbaarheid bij mannen, die zich manifesteren in symptomen zoals pijn​ Onvruchtbaarheid veroorzaakt echter vaak geen lichamelijke symptomen die direct kunnen worden begrepen, zoals pijn​ Het zijn eerder indirecte tekenen die erop wijzen dat er mogelijk een onvermogen is om zwanger te worden. Bijvoorbeeld na een jaar onbeschermde geslachtsgemeenschap zonder het optreden van een zwangerschapmoet een koppel zich door een specialist laten onderzoeken op vruchtbaarheidsproblemen. Klachten die verband houden met onvruchtbaarheid zijn vaak psychologisch van aard. Wanneer de wens om een ​​kind te krijgen niet uitkomt, ontwikkelen veel van de getroffenen depressieve stemmingen of zelfs zelfmoordgedachten. Sociaal isolement is een vaak beschreven symptoom op psychologisch niveau. Getroffenen proberen vaak sociale contacten te vermijden omdat ze stressvolle situaties zoals vragen over gezinsplanning of confrontatie met de zwangerschappen van anderen willen vermijden. Vooral in gevallen van lang niet succesvol therapie van onvruchtbaarheid is psychologische ondersteuning vaak nuttig om te vermijden of door te breken geestesziekte.

Diagnose en verloop

In de regel kan alleen de uroloog een definitieve diagnose stellen. Aangezien het onvermogen tot voortplanting bij mannen geen lichamelijke klachten met zich meebrengt, wordt dit uiterlijk duidelijk bij de kinderwens. Op zijn laatst behandelen de meeste mannen het onderwerp onvruchtbaarheid. Het is ook mogelijk dat de man een plotselinge verandering in de grootte van de testikels of een sterke toename of afname van het gewicht. In dit geval moet een arts worden geraadpleegd, omdat deze symptomen heel goed kunnen wijzen op een onvermogen om zwanger te worden. De arts zal eerst de patiënt onderzoeken medische geschiedenis in detail en besteed bijzondere aandacht aan kinderziekten, zoals de bof​ Ook de leefgewoonten van de man worden onder de loep genomen; zware rokers zijn immers veel vaker onvruchtbaar dan niet-rokers. Dit wordt gevolgd door een fysiek onderzoek waarin de testikels, bijbal en prostaat worden gepalpeerd. Evenzo wordt de kwaliteit van het sperma onderzocht.

Complicaties

Onvruchtbaarheid en onvermogen om zwanger te worden bij mannen hebben in de eerste plaats een zeer negatieve invloed op het dagelijks leven en ook op de psychische toestand van de patiënt. De meeste getroffenen lijden aan een aanzienlijk verminderd zelfbeeld en in veel gevallen ook aan minderwaardigheidscomplexen. De getroffenen schamen zich voor de symptomen en gaan daarom vaak niet naar een dokter. In de regel geneest onvruchtbaarheid en onvermogen om zwanger te worden bij mannen zichzelf echter niet. Evenzo kan de ziekte mogelijk leiden naar spanningen en complicaties in de relatie. Het verdere verloop van de ziekte hangt echter sterk af van de exacte oorzaak, zodat hier geen algemene voorspelling mogelijk is. De behandeling en het succes ervan zijn ook sterk afhankelijk van de onderliggende ziekte. In de meeste gevallen, mannelijke onvruchtbaarheid en onvermogen om zwanger te worden kan niet volledig worden behandeld. De getroffenen moeten dan op andere opties vertrouwen om hun kinderwens na te streven. Er treden geen bijzondere complicaties op. Een gezonde levensstijl kan deze ziekte voorkomen. In het geval van genetische defecten is preventie van de ziekte niet mogelijk.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

In het geval van onvruchtbaarheid en het onvermogen om zich voort te planten bij mannen, moet altijd een arts worden geraadpleegd, omdat er geen onafhankelijke remedie is voor deze aandoeningen. Hoe eerder een arts wordt geraadpleegd, des te beter is meestal het verdere verloop van deze ziekte. Vaak, mannelijke onvruchtbaarheid en onvermogen om zwanger te worden is een complicatie van een andere ziekte, dus de onderliggende ziekte moet eerst worden behandeld. In het geval van deze ziekte moet een arts worden geraadpleegd als de getroffen persoon niet in staat is om zwanger te worden en dus niet kan voldoen aan een kinderwens. In veel gevallen kunnen onvruchtbaarheid en het onvermogen om zich voort te planten bij mannen ook leiden tot psychologische stoornissen of Depressie, zodat ook in dit geval behandeling en onderzoek door een arts dient plaats te vinden. De ziekte zelf wordt meestal opgespoord en behandeld door een uroloog. Of er in dit geval een volledige genezing mogelijk is, valt in het algemeen niet te voorspellen.

Behandeling en therapie

Behandeling van onvruchtbaarheid bij mannen hangt af van de onderliggende oorzaak. Veel stellen zien bewust af therapie en kies ervoor om kinderloos te blijven of een kind te adopteren. Als de wens om zelf een kind te krijgen echter te groot is, moeten de vele therapeutische opties worden overwogen. Het is ook mogelijk dat het onvermogen van een man om zwanger te worden niet wordt veroorzaakt door fysieke redenen, maar door psychologische redenen. In dat geval kan een consult met een psycholoog nuttig zijn. Bij hormonale stoornissen daarentegen hormoon therapie is heel geschikt. In het geval van fysieke afwijkingen, zoals vastzittende zaadleider, kan een eenvoudige operatie snel helpen. Tenslotte, kunstmatige bevruchting van de vrouw mag niet onvermeld blijven - een optie waar veel stellen ook voor kiezen. Het risico op meerlinggeboorten wordt hier echter zeker gegeven.

het voorkomen

De enige manier waarop een man het onvermogen om zwanger te worden kan voorkomen, is door middel van een gezonde levensstijl. Zich onthouden van alcohol en sigaretten kunnen hierbij helpen, evenals voldoende beweging en sport. Obesitas moet helemaal worden vermeden, want dan worden de zaadcellen ook traag. Spanning moet zoveel mogelijk worden vermeden. Ontstekingsziekten moeten zo snel mogelijk worden behandeld. Het is ook de verantwoordelijkheid van de ouders om voor hun mannelijke nakomelingen te zorgen. Inentingen tegen de bof, rodehond en mazelen zijn hier ook bijzonder belangrijk.

Nazorg

Als er onvruchtbaarheid is en het onvermogen om zich voort te planten bij de man, kan dit stressvol zijn voor een partnerschap. Als er al verschillende behandelopties zijn uitgevoerd en er geen succes is, zijn er bij de nazorg een aantal aandachtspunten. Vooral het psychologische en mentale aspect van een onvervulde wens om kinderen te krijgen mag niet worden genegeerd, aangezien dit onderwerp een grote druk kan uitoefenen op de getroffen man en zijn relatie met zijn partner. Schuldgevoelens ontstaan, men stelt zichzelf in vraag en dit alles kan deprimerend en belastend worden of er zelfs toe leiden Depressie​ Het is logisch om op tijd professionele hulp te krijgen praten naar een psycholoog of psychotherapeut over de eigen problemen om weer positiever te kunnen denken en positiever naar de toekomst te kijken. Veel stellen vinden het nuttig om als stel een therapie te ondergaan om iets te vinden solutions samen voor de verdere gang van zaken. Alternatieve behandelingen kunnen ook helpen, vooral als de conventionele geneeskunde niet tot het gewenste resultaat heeft geleid. Er zijn verschillende opties die een man of het stel samen kan proberen, zoals TCM, acupunctuur, massage, meditatie or autogene training​ Het delen van ervaringen met andere getroffen mannen of koppels kan evenzeer nuttig zijn bij het verwerken van iemands eigen onvruchtbaarheid en onvruchtbaarheid en kan helpen bij het vinden van een alternatief solutions op dit probleem.

Wat u zelf kunt doen

Na de diagnose onvruchtbaarheid en onvermogen om zwanger te worden, wordt het eerst aanbevolen om een ​​therapeut of de profamilia-vereniging te raadplegen. De oorzaken van onvruchtbaarheid moet zo worden bepaald dat passend maatregelen kan genomen worden. In sommige gevallen kan de vruchtbaarheid worden bevorderd door zelfhulp maatregelen​ Een verandering in levensstijl wordt bijvoorbeeld aanbevolen. Oefening en een evenwichtig dieet de kwaliteit van het sperma verbeteren. Onvruchtbaarheid betekent niet noodzakelijk kinderloosheid. Tegenwoordig is er onder meer de mogelijkheid om een ​​kind te adopteren of een donor erbij te betrekken. Beiden moeten worden besproken met de uroloog en, indien nodig, met andere instellingen. Als een lichamelijke oorzaak wordt vastgesteld, wordt de behandeling gebaseerd op de diagnose. Verdere behandeling vindt plaats in overleg met een ervaren androloog en een gespecialiseerd vruchtbaarheidscentrum. Andere mogelijk maatregelen omvatten een vacuümpomp, een penisimplantaat of psychotherapeutische behandeling als psychologische oorzaken worden vermoed. Begeleidende medicamenteuze behandeling is mogelijk, bijvoorbeeld om een ​​hormoontekort te compenseren. Deze maatregelen verbeteren de vruchtbaarheid en vergroten de kans op bevruchting van het ei. De exacte maatregelen zijn gebaseerd op de oorzaak en ernst van de onvruchtbaarheid en moeten met een specialist worden besproken.