Hoe wordt een breuk behandeld?
De therapie hangt er sterk van af botten op de voet zijn gebroken en in hoeverre ze een verkeerde positie hebben opgelopen. Simpele fracturen van een individu middenvoetsbeentje botten zonder verplaatsing van het skelet kan normaal gesproken worden behandeld met een vier weken durende gips cast en passende immobilisatie. Daarna is belasten vaak relatief snel mogelijk.
Zodra er een verkeerde positie is die niet kan worden gecorrigeerd gips behandeling moet het bot door middel van een operatie weer in zijn oorspronkelijke positie worden gebracht. De chirurg gebruikt ofwel schroeven ofwel zogenaamde Kirchner-draden. Deze procedure wordt ook wel schroef-osteosynthese genoemd.
Vaak is geen grote, open operatie nodig, maar kleine uitwendige huidincisies zijn voldoende. Na de operatie, a gips spalk en reliëf door krukken zijn in de meeste gevallen nog steeds nodig. De gebruikte schroeven of draden blijven meestal levenslang in de voet en veroorzaken normaal geen ongemak.
Ernstige, open fracturen met ernstige zwelling moeten voor de behandeling worden ontlast, zodat er geen drukverhoging in een gipsverband optreedt. Om verdere verkeerde plaatsing van de voet te voorkomen botten terwijl het zachte weefsel wordt ontlast, worden de botten in een vaste positie gehouden met een zogenaamde “externe fixator“. Profylactische antibioticabehandeling voorkomt ook bacteriële infecties.
Als de voet is gebroken, moet deze eerst worden geïmmobiliseerd en gestabiliseerd met een gipsverband of spalk. Hoe lang is een pleister dan nodig om de breuk in de voet om volledig te genezen, hangt af van het type en de locatie van het letsel. Indien een van de tenen gebroken is, wordt meestal een zogenaamd dakpanverband aangebracht, waardoor beweging in het gewricht onmogelijk wordt en, in verschillende variaties, naburige tenen voor onderlinge stabiliteit zorgen.
Meestal zijn 3-4 weken voldoende voor dit verband. In het geval van een breuk in de voorvoet or middenvoetmoet een gipsschoen in de meeste gevallen 6 weken gedragen worden. Dit zorgt ervoor dat de voet zelf stabiel en stijf is. echter, de enkel joint moet mobiel blijven.
Als de hiel en de enkel gewricht worden beïnvloed door de breuk, de lagere been moet mogelijk ook worden gepleisterd. In dit geval is het ook nodig om de enkel voeg minimaal 6 weken toe. Op de dag van het ongeval dient een orthopedist of traumachirurg te worden geraadpleegd om te bepalen of en waar een fractuur aanwezig is, of dat alleen de ligamenten of zachte weefsels zijn aangetast.
Als de voet daadwerkelijk gebroken is, moet de ernst van de breuk worden bepaald. De arts zal in een consult eerst bepalen wat voor soort ziekte te verwachten is. De locatie van het pijn en het verloop van het ongeval zal belangrijke informatie opleveren. Hij zal dan bepalen welke delen van de voet worden aangetast met behulp van een fysiek onderzoek en, indien nodig, een Röntgenstraal, CT of MRI. Ten slotte zal zijn diagnose bepalen welke behandelmethode moet worden gebruikt om het letsel te behandelen en welke zorg moet worden betracht.
