Introductie
Allereerst, ademhaling stops tijdens de slaap kunnen bij iedereen voorkomen. Vooral in de fase van in slaap vallen, ademhaling is vaak onregelmatig en er kunnen korte adempauzes optreden. Maar als ademhaling stops komen vaker voor, daarachter kan een zogenaamd slaapapneusyndroom schuilgaan.
Dit kan om verschillende redenen leiden tot langere adempauzes gedurende de nacht. Sinds de hersenen wordt in deze tijd minder goed van zuurstof voorzien en de ademhaling stopt ook de slaap verstoren, je herstelt de volgende ochtend niet. Dit komt door het feit dat elke druppel zuurstof een ontwaakreactie uitlokt.
Dit voorkomt verstikking, maar hoewel je de waakfasen niet actief opmerkt, leidt het tot ochtendmoeheid. Naast toegenomen vermoeidheid overdag stoppen met ademen 's nachts een aantal andere negatieve effecten hebben. Op lange termijn kunnen ze de hart-, beroertes veroorzaken, trigger hoge bloeddruk en leiden tot een verkorte levensverwachting.
Constante uitputting kan ook het optreden van Depressie. Het risico op verkeersongevallen neemt ook dramatisch toe door onoplettendheid en vermoeidheid tijdens de Dag. In dit opzicht moet elk vermoeden van een slaapapneusyndroom door een arts worden opgehelderd en serieus worden genomen.
Oorzaken
Ademhalingsstops tijdens de nacht kunnen verschillende oorzaken hebben. Een typische is dat de luchtwegen gewoon mechanisch geblokkeerd zijn. Dit wordt obstructieve slaapapneu (OSAS) genoemd.
Dit kan gebeuren als de luchtweg zelf te smal is. Bijvoorbeeld door vergrote amandelen, een scheef neustussenschot of de anatomie van de kaak. Of te zwaar veroorzaakt de tong om tijdens de slaap terug te vallen en de luchttoevoer af te sluiten.
Bovendien, de te zwaar het volledige gewicht van de persoon drukt op de borst in rugligging, waardoor ademen nog moeilijker wordt. Dit probleem wordt vaak verergerd door de consumptie van alcohol. Het spierontspannende effect van alcohol is merkbaar in het gebied van de tong.
Een heel andere oorzaak van ademhalingsmoeilijkheden kan ook in de hersenen zelf. Dit wordt centrale slaapapneu genoemd. Dit is een storing van het hersenen regio die de activiteit van de ademhalingsspieren regelt.
Deze vorm van slaapapneu kan worden veroorzaakt door een beroerte, bijvoorbeeld. Zelfs neuroborreliose kan op deze manier ademhalingsstops veroorzaken. Allereerst merkt de getroffen persoon niet dat de ademhaling zichzelf stopt.
Het is mogelijk dat de partner de adempauzes opmerkt of de daaropvolgende schrik uit de slaap. In de meeste gevallen snurkt de getroffen persoon, wat betekent dat de ademhaling niet meer volgt snurken worden bijzonder goed opgemerkt door de partner. Maar slaapapneu zonder snurken is ook mogelijk.
Als getroffen persoon is de kans meestal groter dat de effecten van de niet-herstellende slaap worden opgemerkt. Deze omvatten extreme vermoeidheid tijdens de Dag, gebrek aan concentratie en algemeen gebrek aan prestatie. Het libido kan ook lijden onder slaapgebrek.
De getroffenen melden vaak ernstig hoofdpijn in de ochtend. Als gevolg hiervan problemen zoals hoge bloeddruk or hartritmestoornissen worden vaak aan het probleem toegevoegd. De reden hiervoor is dat het lichaam denkt te stikken bij elke adempauze en zichzelf daardoor in een staat van alarm brengt.
In het proces veel stress hormonen worden vrijgegeven, waardoor ook de bloed druk. Op de lange termijn zullen deze hormonen zijn schadelijk voor het lichaam, vooral omdat ze vrijkomen op een moment dat het lichaam zich zou moeten herstellen. Daarnaast zijn er de effecten van zuurstofgebrek in de hersenen.
Patiënten met respiratoire insufficiëntie vertonen bijvoorbeeld een toename arteriosclerose en verdikking van de vaatwand, vooral in de hersenen schepen. Dit leidt tot verhoogde beroertes of zogenaamde TIA's, op korte termijn circulatiestoornissen in de hersenen. Slaapapneusyndroom kan zich ook ontwikkelen in de acute fase en in de loop van a beroerte.
Maar dan door een centrale regulatiestoring in de hersenen. Al met al natuurlijk niet alle snurken of een onregelmatigheid in het ademhalingsritme is gevaarlijk. Als er echter meer dan 5 - 10 adempauzes zijn, met een lengte van minstens 10 seconden per uur, is een slaapapneusyndroom waarschijnlijk.
