Renale cyste symptomen

Eenvoudig nier cysten zijn meestal onschadelijk en veroorzaken geen symptomen bij een getroffen persoon. Dat is de reden waarom de meeste van hen een leven lang onopgemerkt blijven. Als ze merkbaar zijn, is het meestal een toevallige vondst in een ultrageluid scan die om andere redenen is gemaakt.

Pijn

In zeer zeldzame gevallen, wanneer de cysten erg groot zijn (wat in feite betekent ongeveer zo groot als een vuist), kunnen ze soms pijn door het normale te verplaatsen nier. Deze pijn manifesteert zich dan als een pijnlijke druk in het flankgebied. Zo groot nier cysten kunnen soms ook symptomen van het maagdarmkanaal veroorzaken, zoals pijn in de buik of onregelmatigheden in de ontlasting.

Geïnfecteerde niercysten

Van tijd tot tijd kunnen niercysten geïnfecteerd raken. Dit kan typische symptomen veroorzaken van een Urineweginfectie, waaronder pijn, troebele urine, bloed in de urine en zelfs pijn in de ribben.

Cystische nieren

De situatie is anders met de cystische nieren. Deze diverse en soms grote ruimte-eisen in de nier leiden sneller tot pijn, functiebeperkingen en complicaties. Omdat dit een erfelijke ziekte is, kunnen naast de nieren ook in veel andere organen cysten voorkomen, waar ze problemen kunnen veroorzaken.

Deze orgels omvatten vooral de miltalvleesklier, longen, testikels en eierstokken, schildklier en, meer zelden, de lever. Indien hart- kleppen zijn aangetast, ze kunnen hun functie niet meer naar behoren uitoefenen en worden doorlaatbaar (onvoldoende), met als gevolg hartinsufficiëntie. Veel patiënten ontwikkelen zich hoge bloeddruk omdat de nieren niet meer goed kunnen functioneren.

Dit komt doordat de nier normaal zorgt voor voldoende uitscheiding van zout. Als het deze taak niet meer kan uitvoeren, wordt er meer zout en dus water vastgehouden in het lichaam, wat resulteert in een verhoogde druk. Hernia's (liesbreuken) komen ook vaak voor bij patiënten met cystische nieren. In het ergste geval werkt de nier mogelijk helemaal niet meer; dit resulteert in nierinsufficiëntie, die uiteindelijk tot uiting kan komen in een verminderde hoeveelheid urine, waterretentie (oedeem), brakenbloedingsneigingen, hoofdpijn, vermoeidheid en spiertrekkingen.