De neustussenschot is mediaan qua locatie en scheidt het interieur van de neus- in de linker en rechter neusholten. Verschillende ziekten kunnen de functie van de neustussenschot, waarbij een afwijkend septum (kromming van het neustussenschot) een van de meest voorkomende aandoeningen is.
Wat is het neustussenschot?
De neustussenschot (septum nasi of neustussenschot) is de mediaan (midden), continue scheiding tussen de rechter en linker neusholte (cavum nasi). De kraakbeenachtige en benige segmenten van het neustussenschot, samen met het benige neusbeen (os nasale) die het bovenste gedeelte van de brug van de neus- (dorsum nasi), vormen het neusraamwerk (ook wel de neuspiramide genoemd) dat de uitwendige neus zijn vorm geeft.
Anatomie en structuur
Het neustussenschot bevindt zich in de geleidingsgroef van de gepaarde bovenkaak (bovenkaak) en is samengesteld uit een vliezig segment (pars membranacea) en een kraakbeenachtig (cartilago septi nasi of septal kraakbeen) en een benig gedeelte. Het benige gedeelte van het neustussenschot kan worden verdeeld in een bovenste segment dat is geassocieerd met het ethmoid-bot, de lamina perpendicularis ossis ethmoidalis genoemd, en een lager segment, het ploegschaarbot of vomer. Het caudale gedeelte van het neustussenschot is mobiel, daarom wordt het het septum mobiele nasi genoemd. Bovendien bevindt zich in het voorste deel van het neustussenschot een fijne vasculaire plexus, de zogenaamde locus Kiesselbachi, die verantwoordelijk is voor de bloed toevoer naar het neustussenschot. Op de kruising tussen het ploegbot en de neus kraakbeen, het neustussenschot is verdikt, wat een verstoorde neus kan veroorzaken ademhaling, vooral bij volwassenen.
Functies en taken
Het neustussenschot dient voornamelijk als de mediane grens en verdeling van de neus- en vormt samen met de lateraal gelegen neuswanden en de neusschelpen (choncha nasalis) de gepaarde neusholten en de rondingen van de neusgaten (neusgaten). Deze anatomische structuur zorgt voor optimale lucht circulatie en doorgang van luchtstroom door de neusgaten naar de neusholte, vervolgens door de rechter en linker hoofdneusholten en de achterste neusopeningen (choanae) naar de keelholte (keel) en tenslotte naar de lagere luchtwegen. Bovendien stabiliseert het neustussenschot het neusraamwerk of de piramide, waardoor ineenstorting van de kraakbeenachtige structuren wordt voorkomen. Bovendien, de olfactorische epitheel bevindt zich op de bovenste neusschelp en daartegenover op het neustussenschot. Dit epitheel bestaat uit receptorcellen die in de slijmvlies (slijmvlies) en basaal passeren in de zenuwprocessen. Dienovereenkomstig is dit onderdeel van het neustussenschot, dat tot het olfactorische systeem behoort, kritisch betrokken bij de waarneming van geuren of bij het functioneren van het gevoel van geur.
Ziekten en kwalen
Een van de meest voorkomende stoornissen van het neustussenschot is de zogenaamde septumafwijking (afwijking van het neustussenschot), die genetisch kan zijn, aan de groei gerelateerd kan zijn of veroorzaakt kan worden door een verwonding aan de neus (trauma). Een meer uitgesproken afwijking van het neustussenschot wordt meestal geassocieerd met een verminderde neus ademhaling en een verhoogde neiging tot epistaxis (neusbloedingen), sinusitis (ontsteking van de sinussen), eileiders catarre (ontsteking van het slijmvlies van de oortrompet), keelholteontsteking (ontsteking van het slijmvlies van de keel) en amandelontsteking (ontsteking van de amandelen). Als er een duidelijke verstoring van de neus is ademhaling en / of ernstigere symptomen als gevolg van het afwijkende septum, kan chirurgische rechtzetting van de asymmetrische kraakbeen- en botgedeelten (septoplastiek, submucosale septumresectie) geïndiceerd zijn om de afwijkende gedeelten van het septum operatief te verplaatsen. In sommige gevallen kan een parallelle operatie van de uitwendige neus (septoplastiek) of reconstructie van de neusbijholten wordt aangeduid. Bovendien kan het oppervlakkige vasculaire netwerk (locus Kiesselbachi) in het voorste neustussenschot relatief snel worden verwond door "neusplukken" of krachtig blazen, zodat hier epistaxis kan optreden. Verwondingen als gevolg van breuken of vreemde voorwerpen kunnen ook de Locus Kiesselbachi aantasten. De ziekte van Rendu-Osler-Weber (erfelijke hemorragische telangiëctasie) kan zich ook manifesteren in het voorste gedeelte van dit neussegment. cocaïne misbruik, de ziekte van Wegener, syphilis, of, in zeldzame gevallen, submucosale nasale resectie, kan een septumperforatie (gat of scheur in het neustussenschot) zich manifesteren als korstvorming, foetor, epstaxis en / of fluitende ademhalingsgeluiden en kan, bij grotere defecten, operatief worden gesloten met een enten. In veel gevallen kan de oorzaak van een septumperforatie echter niet worden vastgesteld. EEN breuk van de neusbeen kan ook leiden naar een septal hematoom, een bloeding in het neustussenschot, die kan leiden tot zwelling met verminderde nasale ademhaling en, indien onbehandeld of besmettelijk, naar een septal abces Als het neustussenschot, vooral het kraakbeengedeelte, door een klap uit zijn benige geleidingsgroef in de bovenkaak wordt geworpen, is er sprake van een subluxatie die ook door septoplastiek kan worden geëlimineerd.
