Neuroradiologie: behandeling, effecten en risico's

Neuroradiologie visualiseert neurologische structuren in het menselijk lichaam met behulp van de beeldvormingstechnieken van echografie (ultrageluid), computertomografie (CT), en MRI (MRI). Het is een subspecialiteit van radiologie.

Wat is neuroradiologie?

Neuroradiologie visualiseert neurologische structuren in het menselijk lichaam met behulp van de beeldvormingstechnieken van echografie (ultrageluid), computertomografie (CT), en MRI (MRI). Neuroradiologen zijn specialisten van binnen radiologie die een aanvullende kwalificatie als neuroloog hebben. In Duitsland hebben alleen grotere universitaire klinieken en ziekenhuizen toestemming om geavanceerde opleidingen in neurologie aan te bieden. Dit specialisme houdt zich bezig met de neuroradiologische diagnose van veranderingen en ziekten van het centrale en perifere zenuwstelsel met behulp van geïnduceerde stralingsbescherming​ Hiervoor gebruiken artsen diagnostische beeldvormende technieken. Beeldvormingsprocedures (ultrageluid, Röntgenstraaltomografie) zijn afbeeldingen in dwarsdoorsnede van een lichaamsdeel. Daarnaast zijn er interventionele methoden beschikbaar voor deze specialiteit voor de eliminatie van opgespoorde ziekten.

Behandelingen en therapieën

Neuroradiologie geeft een nauwkeurig beeld van de mens hersenen evenals het centrale en perifere zenuwstelsel. Het is niet alleen belangrijk op het gebied van diagnose, maar wordt ook gebruikt bij zachte therapieën. Door middel van beeldvormende diagnostiek kan de neuroradioloog injecteren pijn-verlichtend drugs door katheters of naalden precies naar de getroffen gebieden. Door middel van neuroradiologie kunnen veel verschillende ziekten worden opgespoord en behandeld. Als de patiënt last heeft van rug pijn, pijnstilling drugs worden in de wervelkolom geïnjecteerd door kleine naalden eronder plaatselijke verdoving​ Aneurysma's (bloeding in de hersenen) worden neurochirurgisch (invasieve verwijdering) of endovasculair (sluiting door katheter met platinaspiralen) behandeld. In het geval van een beroerte, de gestoorde bloed levering aan de hersenen is verwijderd. EEN stent wordt vanuit de lies via een katheter geplaatst om te verwijden bloed schepen of verwijder een bloedprop​ Neurologen detecteren en behandelen beroertes, tumoren (oncologie), epilisie, Parkinson, dementie (Alzheimer ziekte), multiple sclerosehersenbloedingen, oedeem, vasculaire occlusies, vasculaire misvormingen, hemodynamisch relevante vasculaire stenosen (interne halsslagaderhalsslagader), trombose en kleine weefselveranderingen. Moderne neuroradiologie is belangrijk bij de vroege detectie van dementie, omdat niet alle geheugen stoornissen zijn het gevolg van een dementie-achtig syndroom zoals Alzheimer ziekte. Zo kan neuroradiologie detecteren dementie ziekten in een vroeg stadium, want in tegenstelling tot a beroerte, waarin het hersenweefsel niet meer wordt gevoed bloed en verdwijnt binnen een paar minuten, dementie bouwt geleidelijk op en wordt vaak te laat ontdekt. Individuele hersenregio's veranderen negatief als gevolg van amyloïde plaques (eiwitafzettingen), die ervoor zorgen dat zenuwcellen gedurende een lange periode afsterven. Bovendien vormen zich neurofibrillen (draadstructuren) die de hersenactiviteit verstoren. Hoewel beeldvormingstechnieken deze processen niet zichtbaar maken, laten ze wel een sluitende conclusie toe. Als er een verdacht ziektepatroon aanwezig is, functioneel MRI (fMRI) stelt de definitieve diagnose.

Diagnose- en onderzoeksmethoden

Diagnostische methoden in de neurologie zijn gevarieerd:

  • Röntgenonderzoeken
  • Craniale basis CT (CCT)
  • CT-angiografie (hoofd en nek)
  • Computertomografisch onderzoek van het slaapbeen
  • Virtuele otoscopie (endoscopie van het middenoor)
  • CT-perfusie (beroertes)
  • Magnetische resonantie beeldvormingsstudies
  • Diffusiebeeldvorming (bepaling van moleculaire beweging van water moleculen).
  • Functionele magnetische resonantie beeldvorming (meting van veranderingen in weefselperfusie van hersengebieden).
  • Perfusiebeeldvorming (kwantificering en visualisatie van de bloedstroom naar weefsels en organen).
  • Magnetische resonantiespectroscopie (meting van weefselsamenstelling).
  • Diffusion tensor imaging (meting van diffusiebeweging van water moleculen in lichaamsweefsels).
  • Tractografie (niet-invasieve onderzoeksmethode van de hersenen),
  • angiografie
  • Echografie (echografisch onderzoek)
  • Myelografie (radiologische contrastbeeldvorming van de wervelkanaal en wervelkolom).
  • Pneumo-encefalografie (beeldvorming van de hersenvloeistofruimten).

Tijdens het onderzoek met deze beeldvormingstechnieken kan de patiënt parallel worden behandeld, wanneer een katheter in de hersenen wordt ingebracht om gescheurd te sluiten schepen (aneurysma's) of open afgesloten bloedvaten. Naalden kunnen ook worden gebruikt om te injecteren drugs in het te behandelen gebied (bijv. de wervelkolom). Naast deze klassieke diagnostische opties, interventioneel maatregelen zijn mogelijk om pathologische aandoeningen te elimineren: verwijding van vasculaire stenosen, herkanalisatie van vasculaire occlusies (trombose), sluiting van vasculaire misvormingen (aneurysma's). Een patiënt wordt naar een neuroradioloog gestuurd wanneer het belangrijk is om te begrijpen wat er in de hersenen gebeurt. Heeft de patiënt een hersenbloeding gehad of een beroerteof is Parkinson, MS of een hersentumor vermoedelijke? De neuroradioloog gebruikt beeldvormende technieken om erachter te komen welke ziekte aanwezig is. Patiënten worden ook naar neuroradiologie gebracht in gevallen van acuut letsel, bijvoorbeeld na een ongeval, om erachter te komen of er sprake is van een stoornis in de bloedsomloop en wat de aard ervan is. Neuroradiologie gebruikt nog steeds Röntgenstraal diagnose, maar het is afgenomen ten gunste van moderne diagnostische technieken omdat het de hersenen zelf niet kan visualiseren. Beeldvorming van het schedel botten is zeer nauwkeurig, dus deze onderzoeksmethode wordt vaak gebruikt bij ongevalspatiënten met vermoedelijke schedel basisfracturen. angiografie is standaard voor het onderzoek van hersenbloedingen in de vorm van vasculaire uitstulpingen (aneurysma​ Het is ook gebaseerd op röntgenfoto's, waarbij een contrastmiddel wordt gebruikt om de schepen om een Röntgenstraal afbeelding op deze basis. Computertomografie (CT) detecteert zowel de botten van de hersenen en wat er binnen gebeurt, zoals bloeden. De patiënt wordt door een röntgenbuis gehaald. Dit levert dwarsdoorsnedeafbeeldingen of plakafbeeldingen op. CT angiografie kan ook worden gebruikt om de slagaders te visualiseren die verantwoordelijk zijn voor de bloedstroom naar de hersenen na a contrastmiddel wordt toegediend. CT bereikt echter zijn grenzen bij het visualiseren van minimale veranderingen of verwondingen, in welk geval een MRI wordt geïnduceerd. Magnetische resonantie beeldvorming (MRI) visualiseert de hersenen in de vorm van dichtheid verschillen in hersenweefsel bij een hoge visuele resolutie gebruiken jodium-bevattende contrastmiddelen. Waterstof atomen worden geëxciteerd door het gebruik van een krachtige magneet en uitgelijnd in een extern magnetisch veld, waarbij de atoomkernen de signalen uitzenden die nodig zijn voor het onderzoek en waardoor dwarsdoorsnedebeelden kunnen worden gemaakt. Functionele magnetische resonantiebeeldvorming (fMRI) illustreert hoe de hersenen werken en onthult een verhoogde bloedstroom. Hersenfuncties worden indirect gemeten door de bloedstroom. Zenuwcellen hebben energie nodig om goed te functioneren. De hersenen zijn het orgaan dat de meeste energie verbruikt. Positron emissie tomografie produceert dwarsdoorsnedebeelden, net als MRI. Het verschil is echter dat kunstmatige tracers worden geïnjecteerd om het metabolische proces van de hersenen te visualiseren. De arts maakt eerst duidelijk of de patiënt een voorgeschiedenis heeft van allergische reacties op contrastmiddelen, afzonderlijke componenten of tracers. Sommige suikerziekte medicijnen zoals Juformin, Siofor, Glucophage of Diabesin vormen een contra-indicatie voor de contrastmiddelen. In het geval van nierinsufficiëntie, contrastmiddel-gebaseerde beeldvormingstechnieken mogen niet worden gebruikt omdat ze worden uitgescheiden door de nieren. Als de patiënt regelmatig medicatie gebruikt, mag hij deze niet op eigen verantwoordelijkheid voor het onderzoek stopzetten, maar moet hij zijn huisarts raadplegen. Tracers zijn radioactief gemengde, exogene (kunstmatige) of endogene stoffen die worden gebruikt voor de behandeling of visualisatie van kanker cellen.