In de geneeskunde is de nasopharynx de tripartiete nasopharyngeale ruimte die bestaat uit de nasopharynx, laryngeale farynx en orale farynx. De spieren van de nasopharynx scheiden de voedingskanalen van de luchtwegen Een van de meest voorkomende klachten van deze anatomische structuur is keelholteontsteking.
Wat is de nasopharynx?
De nasopharynx is het farynxgedeelte dat zich onder de basis van de schedel en boven de palatine kegel achter de neusholte Het is ook bekend als de nasopharynx en komt overeen met een fibromusculaire buisstructuur. De mond en neusholte ontmoeten elkaar in deze anatomische structuur in een gemeenschappelijk ademhalings- en voedingspad dat zich dorsaal van de mond- en neusholten bevindt. Deze gemeenschappelijke route strekt zich uit langs de slokdarm naar de strottehoofd en basis van de schedel De nasopharynx is dus tot 15 centimeter lang. Drie verschillende secties make-up de nasopharynx: de hypopharynx, de epipharynx en de mesopharynx. De grenzen van deze drie secties zijn niet duidelijk omschreven. Richting de dorsale wand en de zijwanden bestaat de nasopharynx uit verschillende spieren van de bodem van de keelholte. Deze zogenaamde faryngeale spieren strekken zich uit tot in de slokdarm, waar ze de driehoek van Laimer en de driehoek van Killian vormen. De bloed toevoer naar de nasopharynx wordt verzorgd door zes slagaders. Veneuze drainage vindt plaats via de dorsale pharyngeale plexus.
Anatomie en structuur
De hypofarynx strekt zich uit van de strottehoofd naar de cricoid kraakbeen Daar versmelt het met de slokdarm. Onder de strotklep, dit gebied is de scheiding van de luchtwegen en het spijsverteringskanaal. Hoewel de hypofarynx ook bekend staat als de laryngeale farynx, wordt de mesopharynx de orale farynx genoemd. De spieren van de mesopharynx gaan over in het membraan tussen de os occipitale en de atlas wervels. Het dorsale aspect van deze spier draagt een hechting van bindweefsel In de keel staat de mesopharynx in open communicatie met de mondholte en grenst aan de zacht gehemelte De epipharynx is de nasopharynx. Het dak van deze nasopharynx bestaat grotendeels uit lymfoïde weefsel. De nasopharynx communiceert met de neusholten via choanale openingen. Een tuba auditiva mondt uit in de nasopharynx vanuit elk van de middelste oren in de laterale wand van de nasopharynx. Deze openingen zijn omgeven door lymfoïde weefsel. De gehoorbuis kraakbeen gaat verder in de nasopharynx als een slijmvliesplooi, ook wel de tubale faryngeale plooi genoemd. De zogenaamde tubofaryngeale spier loopt eronder. Naar het gehemelte toe vormt de nasopharynx de tubopharyngeale plooi. Daarachter ligt een slijmvlieszak, ook wel bekend als de Rosenmüller-put.
Functie en taken
De nasopharynx verbindt de neusholten met de luchtpijp en de mondholte is in dit gebied verbonden met de slokdarm. Zo kruisen de ademhalings- en voedselroutes elkaar in de nasopharynx. Voorkomen inademing van voedseldeeltjes gezien deze nabijheid, voeren de spieren van de nasopharynx belangrijke taken uit. Tijdens het slikken worden bijvoorbeeld de spieren van de nasopharynx automatisch samengetrokken. Opgekauwde voedseldeeltjes worden zo naar beneden getransporteerd. Tegelijkertijd plaatst de contractie de eppiglottis echter ook boven de larynxinlaat, wat resulteert in een afdichting. Het opzuigen van voedseldeeltjes wordt zo zoveel mogelijk voorkomen. De gehele musculatuur van de nasopharynx is afkomstig van de embryonale farynxzakjes en wordt daarom grotendeels onvrijwillig gecontroleerd. De gehoorbuis, die uitkomt in de nasopharynx, vervult ook belangrijke functies bij het gelijkmaken van de druk in de middenoor Vanwege de samenvloeiing met de complexe structuren van de nasopharynx, kunnen mensen zelfs vrijwillig drukvereffening bewerkstelligen door te slikken of hun adem in te houden. Dit is vooral nodig bij het snel passeren van grote hoogteverschillen of drukverschillen. Wanneer vliegen of duiken, bijvoorbeeld de drukomstandigheden in de middenoor niet meer overeenkomen met de externe drukomstandigheden. Door te slikken en uw adem in te houden, kan de gehoorbuis zich in deze situaties aanpassen.
Ziekten
De nasopharynx kan worden aangetast door ziekten van verschillende soorten en ernst. Faryngitisis bijvoorbeeld een relatief onschadelijke ziekte van deze anatomische structuur. Het is meestal pijnlijk ontsteking van het slijmvlies in de keel. Normaal gesproken is dit ontsteking wordt voorafgegaan door een ziekte van het bovenleer luchtwegen.ziekteverwekkers kan zich idealiter verspreiden in de structuur van de nasopharynx en van hieruit naar verschillende delen van het lichaam. De meeste aangeboren divertikels zijn net zo onschadelijk als keelholteontsteking De arts spreekt van divertikels in de nasopharynx in het geval van bagginess in de nasopharynx. Daarentegen is een ernstiger ziekte van de nasopharynx difterie Deze ziekte wordt veroorzaakt door toxines die worden geproduceerd door een infectieus agens. Geelachtige coating nestelt zich in de nasopharynx. Als dit pseudomembraan zich uitbreidt naar de luchtpijp, is er in het ergste geval zelfs verstikkingsgevaar. De nasopharynx wordt soms ook aangetast door tumoren. Kwaadaardige keelholte kanker gewoonlijk uitgezaaid naar de baarmoederhals weefselvocht knooppunten. Meestal zijn faryngeale kankers kwaadaardige plaveiselcelcarcinomen. Ongeveer een op de 100,000 mensen in Centraal-Europa ontwikkelt nieuwe gevallen van keelholte kanker elk jaar. In Azië komt de ziekte vaker voor, met name mannen. In de meeste gevallen keelholte kanker beïnvloedt eerst het dak en de zijwanden van de nasopharynx. De tumoren verspreiden zich echter relatief snel naar de neusholten en beschadigen de schedel zenuwen Er zijn echter ook goedaardige tumoren in de nasopharynx. Een voorbeeld is de zogenaamde Tornwaldt-cyste, die vooral de achterste nasopharynx treft.
