Myocardscintigrafie: behandeling, effecten en risico's

Bij normaal ECG, oefen ECG, en en hart ultrageluid (echocardiografie) onthullen onduidelijke cardiale bevindingen, maar een nauwkeurige diagnose kan niet worden gesteld, myocardiaal scintigrafie is de voorkeursmethode. Het is niet-invasief en heeft een hoge informatieve waarde.

Wat is myocardscintigrafie?

De arts wil zien hoe circulatiestoornissen de hart- spier. De oorzaak van verminderde bloed stroom is meestal te wijten aan vernauwing van de kransslagaders​ Myocardiaal scintigrafie is een zachte diagnostische procedure voor nucleaire geneeskunde om de bloed stroom, metabolisme en massa van de hart- spier. De hart- wordt onderzocht in twee fasen: onder spanning en in rust. De bevindingen worden vervolgens met elkaar vergeleken. Op het scintigram kan de dokter zien hoe circulatiestoornissen invloed hebben op de hartspier. De oorzaak van gestoord bloed stroom is meestal vernauwing van de kransslagaders​ Een gebrek aan bloedtoevoer naar het hart brengt het risico van levensbedreiging met zich mee hartaanval​ Myocardiaal scintigrafie kan bepalen of de omvang van problemen met de bloedsomloop noodzakelijk is hartkatheterisatie, en kan sommige patiënten er zelfs van besparen.

Functie, effect en doelstellingen

Met myocardscintigrafie kan de arts zien hoeveel bloed het hart in rust en onder bereikt spanning​ Door de afbeeldingen te vergelijken, kan hij bepalen of verschillende delen van het hart een slechtere doorbloeding hebben dan andere eronder spanning​ Een verminderde doorbloeding kan een teken zijn van vasoconstrictie en een verhoogd risico op a hartaanval​ Als de patiënt al een hartaanvalkunnen de grootte van het litteken, de mate van weefselschade en de resterende bloedstroom naar het infarctgebied worden bepaald. De resultaten bepalen of een bypass-operatie moet worden uitgevoerd of een stent geplaatst. Naast deze problemen geeft myocardscintigrafie inzicht in het pompvermogen van het hart en de inspanningstolerantie van de patiënt, die erger is na een hartaanval dan in gezond, goed doorbloed weefsel. Voor myocardscintigrafie wordt toegang gemaakt tot de arm ader, waardoor een licht radioactief gelabelde dragerstof tijdens de inspanningstest op de fietsergometer kan worden geïnjecteerd, waardoor het hart schepen zichtbaar. Voor patiënten met een beperkte fysieke capaciteit, bijvoorbeeld door orthopedische problemen of als bloeddruk is al te hoog in rust, het is mogelijk om een ​​medicijn toe te dienen voor de stresstest terwijl de patiënt ligt. De stresstest wordt gecontroleerd door een arts en gecontroleerd door een ECG. In de fase van verhoogde stress wordt via de toegang een radioactief verrijkte dragersubstantie geïnjecteerd. De stress wordt gevolgd door een rustfase van 30 tot 60 minuten, waarin de patiënt verondersteld wordt een meegebrachte maaltijd te eten, bij voorkeur een maaltijd die vet bevat. Na de rustfase worden beelden gemaakt met de gammacamera gedurende ongeveer 20 minuten terwijl de patiënt ligt en geëvalueerd. Aan de hand van deze beelden wordt besloten of er nog een rustonderzoek nodig is. Soms is het stressonderzoek voldoende. Indien ter opheldering nog een rustonderzoek nodig is, moet eerst de radioactiviteit in het hart gedurende ongeveer 2 uur worden verminderd voordat het tweede deel van het onderzoek volgt. Dit wordt gevolgd door dezelfde procedure opnieuw, maar dan zonder stress. Myocardscintigrafie is altijd nuttig om coronaire hartziekte (CAD) uit te sluiten wanneer de volgende risicofactoren nog aanwezig zijn:

  • hypertensie
  • Roken
  • Te zwaar
  • Diabetes mellitus
  • Verhoogd cholesterolgehalte
  • Familiale aanleg voor hartaandoeningen
  • Angina pectoris
  • Afwijkingen in het ECG

Omdat myocardscintigrafie de omvang van de circulatiestoornis bepaalt, kan het helpen de behandeling te optimaliseren en onnodige chirurgische ingrepen te vermijden. Na succesvolle behandelingen kan het worden gebruikt als een niet-invasieve methode om nieuwe vaatvernauwingen te controleren. Het kan ook een individueel hartrisico bepalen. Het examen wordt aangeboden door alle wettelijke en particuliere volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen als standaardvoordeel.

Risico's, bijwerkingen en gevaren

Bijwerkingen zoals allergieën komen zelden voor bij radioactieve stoffen, meer waarschijnlijk bij Röntgenstraal onderzoeken als reactie op contrastmiddelen. De stralingsblootstelling is slechts laag en is niet hoger dan bij röntgenstraling. Toch een zeer kleine kans op kanker als een laat gevolg kan niet volledig worden uitgesloten. Daarom moeten de voordelen en risico's altijd afzonderlijk worden afgewogen. De stressfase leidt ook zelden tot complicaties, zelfs bij patiënten met een hartaandoening. Om een ​​optimale informatieve waarde van het onderzoeksresultaat te kunnen garanderen, moet de patiënt het voor hem hoogst mogelijke niveau bereiken. In uiterst zeldzame gevallen kan dit leiden naar hartritmestoornissen en hartinfarct. Af en toe kunnen milde bijwerkingen optreden, zoals een strak gevoel borsteen gevoel van warmte, kortademigheid, een gevoel van druk in de buik, hoofdpijn, arm en been ongemak en duizeligheid​ Deze treden echter alleen op bij door drugs veroorzaakte stress. De radioactieve stof zelf veroorzaakt geen bijwerkingen. Gedurende zwangerschapmyocardscintigrafie wordt alleen in uitzonderlijke gevallen uitgevoerd en tijdens borstvoeding moeten moeders de borstvoeding gedurende twee dagen na het onderzoek onderbreken. Bij ernstige orgaanaandoeningen kan de belasting op de cardiovasculair systeem misschien te hoog. Andere contra-indicaties zijn onder meer febriele infecties, acuut myocardinfarct of ernstig hartinsufficiëntie, onhandelbaar hypertensie, erge, ernstige hartritmestoornissen en klepdefecten, en acuut myocardiet​ Voor het onderzoek moeten patiënten zijn vastend gedurende minstens 12 uur, mag alleen wat koolzuurhoudend drinken water​ Medicijnen kunnen worden ingenomen, maar hartmedicatie moet 24 uur worden stopgezet en bètablokkers gedurende 2 tot 3 dagen. Ze kunnen indien nodig vóór de rustperiode worden ingenomen. Diabetici kunnen een kleine maaltijd eten, bij voorkeur met een laag vetgehalte.