Wanneer wordt iontoforese gebruikt? | Iontoforese

Wanneer wordt iontoforese gebruikt?

iontoforesis is zeer veelzijdig en kan medicatie zeer snel op de plaats van actie brengen. Als de elektroden direct op de huid worden gelijmd, wordt het medicijn vaak als zalf of via een cellulosepapier op de huid aangebracht. Bijvoorbeeld, pijnstillers (= analgetica) worden toegepast bij blessures.

De methode wordt ook gebruikt bij reumatische aandoeningen of gewrichtsslijtage (=artrose​ Hier moeten de medicijnen dan rechtstreeks in het gewricht doordringen. Het bekendste voorbeeld van pijnstillers is zeker het actieve ingrediënt Diclofenac (= Voltaren®).

Bovendien hebben patiënten met peesproblemen (= tendinopathieën) baat bij deze methode. Huidlittekens kunnen ook worden behandeld met de werkzame stof tretinoïne. Cellulitis kan ook worden behandeld met gels die androstanolon bevatten.

In cosmetica, zalven en crèmes worden aangebracht op het gezicht via iontoforese​ De elektroden lijken op een pincet en de stroom wordt geleid via vochtige wattenschijfjes. De toepassing met het bad wordt vaak gebruikt bij overmatig zweten (= hyperhidrose).

Het aangetaste lichaamsdeel wordt vervolgens in het waterbad gelegd, bijvoorbeeld handen of voeten. In het geval van zware okselspiratie kunnen in plaats van baden ook in water gedrenkte sponzen in de okselregio worden geplaatst en zo de geleiding door het water gebruiken. Aangezien er geen medicatie rechtstreeks wordt gebruikt, is de werkingswijze nog erg onduidelijk. Bovendien zijn patiënten met tal van, moeilijk te behandelen wratten, littekens, carpaal tunnel syndroom of lokale spier pijn baat hebben bij behandeling met iontoforese in een waterbad. iontoforese wordt ook gebruikt om de erfelijke ziekte vast te stellen taaislijmziekte​ Bij deze ziekte wordt de zweetproductie verstoord en getest door toediening van het medicijn pilocarpine.

Hoe ziet zo'n therapie eruit?

De eerste stap is het verwijderen van vet uit de aangetaste delen van de huid. Dit verstoort de hoogspanningslijn enorm. Hiervoor is een simpele zeep voldoende.

Bovendien moeten metalen onderdelen zoals ringen en sieraden worden verwijderd, omdat deze geleidend zijn en brandwonden kunnen veroorzaken. Men start de behandeling na het toedienen van de medicatie met lichtstromen en verhoogt deze langzaam tot een orde van grootte van 10-30mA bestuurbaar door een regelaar op het apparaat. Het individuele gevoel van de patiënt is hierbij het uitgangspunt.

De stroom wordt verhoogd op basis van de “feel good factor”. Pijn betekent een te hoge stroomsterkte. Een spierreactie kan worden gevoeld vanaf ongeveer 10mA.

Ter vergelijking: een normale gloeilamp werkt met een stroomsterkte van 430mA. Aan het einde van de behandeling wordt de stroomintensiteit langzaam weer verlaagd. Het hele gebeuren gebeurt in een periode van ongeveer 10 minuten tot een kwartier.

Als getroffen mensen op deze manier kunnen worden geholpen, zijn er ook thuistoestellen beschikbaar als een permanente behandeling nodig is. Gemiddeld worden in het begin 3-5 sessies per week aanbevolen. Om het succes van de therapie te behouden, wordt later 1 sessie per week aanbevolen.

Een Amerikaans huidinstituut heeft succespercentages van meer dan 80% beschreven voor iontoforese uit leidingwater. Het bad is geen vol bad zoals in het gewone bad. In plaats daarvan is het bad van het huishoudapparaat slechts 3-4 cm gevuld met water en worden alleen de gewenste lichaamsdelen in het water gehouden.