Massage: behandeling, effect en risico's

Massage is een techniek van handbewegingen ontwikkeld in het oosten van Afrika en de Chinese en Indiase gebieden, die een positieve invloed heeft op de spieren van het lichaam. De oorsprong van massage dateert uit het 3e millennium voor Christus. Het Duitse woord Massage heeft zijn etymologische wortel uit verschillende talen, onder andere Grieks "massein" vertaald kneed en Frans "masser" vertaalde massage. Een massage zijn handbewegingen zoals knijpen en stretching op bepaalde spiergebieden die bevorderen bloed circulatie om een ​​gevoel van welzijn te creëren. Inmiddels zijn er andere toepassingen op medisch gebied ontstaan.

Functies, effecten en doelstellingen

De voordelen van massage zijn: bevorderen bloed circulatie, spier ontspanning, pijn opluchting en psychologische ontspanning. De belangrijkste functie van massage is om te vergroten bloed stroom in het beoogde gebied van het lichaam door mechanische stimulatie. Dit verhoogde bloed circulatie tijdens een massage heeft verschillende effecten. Een massage die in de sport wordt gebruikt heeft als doel de ontspanning in de spieren door de hogere bloedcirculatie. Zowel voor als na een sterk spanningkan het risico op letsel worden verminderd met een massage en kan de daaropvolgende regeneratie worden bevorderd. Massage heeft ook een positief effect op littekens en wond genezen. Littekens kleven minder snel aan elkaar en blijven soepeler, en in het geval van pijnlijk weefsel bevordert een betere doorbloeding een snellere genezing. Gebleken is dat massages, door een positieve stimulatie van zenuwdelen, stimulatie overbrengen op interne organen en hun voorwaarde​ Maar voor een massage zijn er niet alleen fysieke, maar ook psychologische effecten die kunnen worden bereikt. Spanning vermindering en mentaal ontspanning zijn bewezen effecten van massage.

Vormen en soorten

Vanwege de vele toepassingen en culturele gebieden van massage, zijn er in de loop van de millennia een oneindig aantal verschillende vormen van massage ontstaan. Deze vormen van massage kunnen grofweg worden onderverdeeld in twee hoofdcategorieën. De directe massage, waarbij het getroffen gebied wordt behandeld, zoals een pijnlijke spier, en de reflecterende massage, waarbij uitwendige delen van het lichaam worden gemasseerd, representatief voor interne organen​ De bekendste vertegenwoordigers van de tweede variant zijn acupressuur en massage van reflexzones op de voet en hand. Zweedse of klassieke massage, Thaise massage, Ayurvedische massage en lymfedrainage zijn de meest voorkomende vertegenwoordigers van directe massage.

Massage in therapie en behandeling

Op medisch gebied, zowel klassieke massage als lymfedrainage worden gebruikt als de meest voorkomende vorm van therapie​ Iets controversiëler en waarschijnlijker om in het homeopathische veld te worden opgenomen, is de reflexmassage. Spanning in de spieren en problemen met gewrichten of de wervelkolom kan worden verbeterd met speciale massagetechnieken. De verschillende handbewegingen van massage richten zich op verschillende niveaus van het lichaam. Aaien stimuleert de bloedcirculatie in de bovenste lagen van de huid, kneden stimuleert de spieren, en de vibratietechniek stimuleert diepere gebieden. Lymfedrainage wordt vooral gebruikt voor congestie in de weefsels. Na chirurgische ingrepen kunnen vooral de ledematen worden aangetast door oedeem en zwelling. Zwelling veroorzaakt door orthopedische verwondingen kan echter ook worden behandeld met lymfedrainage. In plaats van de bloedstroom te stimuleren, bevordert lymfedrainage de doorstroming in het lymfestelsel schepen en biedt verlichting. De therapeutische toepassingen van reflecterende massage zijn bijna onbeperkt. Van pijn therapie, te slaapstoornissen, bij disfunctie van individuele organen, kan dit type massage een ondersteunend effect hebben.