Het chronisch vermoeidheidssyndroom
De chronische vermoeidheid syndroom is een complex ziektebeeld, dat wordt gekenmerkt door extreme vermoeidheid en nog niet kan worden verklaard door een organische oorzaak. Het wordt vaak in verband gebracht met de klier van Pfeiffer koorts. Bij een symptomatische ziekte met de klier van Pfeiffer koortswordt vaak een uitgesproken lichamelijke zwakte en vermoeidheid waargenomen, die enkele weken kan aanhouden, zelfs nadat de andere symptomen zijn genezen. In chronische vermoeidheid syndroom, de uitvoering van alledaagse activiteiten is beperkt en bedrust leidt niet tot een verbetering in het algemeen voorwaarde.
Behandeling van chronische fluitende klierkoorts
In wezen is de verbetering en verlichting van de symptomen de belangrijkste focus van de therapie van Pfeiffer's glandulaire koorts. - Fysieke bescherming moet in acht worden genomen. - In geval van ernstige pijn en koorts, pijnstillers zoals ibuprofen en Aspirine® of een ander antipyreticum pijnstillers zoals paracetamol kan helpen.
- Door de koorts en de afweerprocessen in het lichaam loopt de patiënt het risico veel vocht te verliezen. Daarom moet erop worden gelet dat er voldoende vloeistof wordt gedronken. - Ampicilline mag niet worden gegeven voor keelpijn, aangezien dit een virale infectie is en sommige antibiotica huiduitslag veroorzaken bij het Epstein Barr-virus.
De holistische therapiebenadering van homeopathie houdt zich al jaren bezig met mogelijke verbeteringen van de symptomen van een chronisch actieve Epstein Barr virale infectie. Hier worden verdunde actieve ingrediënten gebruikt om te proberen regulerende processen in het lichaam op gang te brengen en het genezingsproces te ondersteunen. Het doel is om een verandering in de cellen en organen van het lichaam in stand te houden door de te versterken immuunsysteem.
Bent u geïnteresseerd in een natuurgeneeskundige therapie, dan kunt u naar een homeopathische praktijk gaan. Aangezien de chronisch actieve vorm van de Pfeiffer-klierkoorts zeer zeldzaam is, kan geen algemene uitspraak worden gedaan over de duur of prognose van de ziekte. In principe moeten de symptomen langer dan 3 maanden aanhouden om aan de voorwaarden voor een chronische ziekte te voldoen. Afhankelijk van het individu voorwaarde en als reactie op therapie varieert de duur van de symptomen. De prognose van de ziekte is voornamelijk afhankelijk van complicaties die kunnen optreden.
Wanneer mag je weer sporten?
Kortom, het is ook belangrijk bij het hervatten van sportactiviteiten dat de algehele voorwaarde van elke patiënt afzonderlijk wordt beoordeeld en dat de beslissing dienovereenkomstig wordt genomen. Als een milt vergroting is opgetreden, fysieke bescherming is belangrijk totdat de normale grootte van de milt is gemeten door de arts met ultrageluid. Zo ver als de bloed Als het om tellen gaat, moet met name de viral load worden onderzocht en mag de sport pas worden hervat als het virale DNA niet meer kan worden opgespoord.
Overmatige belasting kan de immuunsysteem en het genezingsproces verstoren. Het is ook raadzaam om te wachten op de bloed tellen en lever waarden om te normaliseren.
