Pulmonale vasculaire weerstand (PVR) is de weerstand tegen stroming van bloed schepen in de pulmonale circulatie Het wordt ook pulmonale vasculaire weerstand genoemd en wordt gebruikt om te reguleren bloed stromen.
Wat is pulmonale vaatweerstand?
Pulmonale vasculaire weerstand (PVR) is de weerstand tegen stroming van bloed schepen in de pulmonale circulatie De pulmonale vasculaire weerstand is slechts ongeveer een tiende van de totale perifere weerstand van de grote lichaamscirculatie Dienovereenkomstig arterieel bloeddruk in de longen bereikt slechts een nominale waarde van 20/8 mmHg. De pulmonale circulatie (kleine circulatie) transporteert bloed van de hart- naar de longen en brengt het van daaruit terug. In het proces, zuurstof-verarmd bloed wordt verrijkt en tegelijkertijd worden de longen geventileerd. Van de rechter hartkamer, wordt dit bloed afgevoerd via beide longslagaders. Ze verdelen zich in steeds kleiner schepen en uiteindelijk opgaan in de haarvaten (haar schepen). De longblaasjes, die worden omsloten door de haar schepen, en verwissel vervolgens de carbon dioxide in het bloed voor zuurstof door diffusie. Het verrijkte bloed keert terug naar de linker atrium van de hart- via de longaders. De bronchiale slagaders maken ook deel uit van dit circuit, omdat ze zuurstofrijk bloed naar de longen voeren. Wanneer de zuurstof concentratie van het bloed in de longslagaders neemt af, ze vernauwen (vasoconstrictie), waardoor de pulmonale vasculaire weerstand toeneemt. In andere delen van de longen neemt het dienovereenkomstig af. Ventilatie van de longen wordt georganiseerd door dit wederkerige mechanisme.
Functie en doel
De vaatweerstand in de longen is afhankelijk van de specifieke diameter van het vaatsegment en de stroomsnelheid van het bloed. De viscositeit van het bloed is even belangrijk voor PVR. Hoe langer een vat is, hoe groter de vaatweerstand. Als de straal van een vaartuig halveert, wordt de weerstand zestien keer groter. Als de vaatweerstand toeneemt, bijvoorbeeld door een vernauwing (stenose), gaat de bloedtoevoer naar de longen achteruit. Als dit alleen betrekking heeft op korte secties van het betreffende vat, kan dit meestal worden gecompenseerd. Bij grote stenosen worden echter al snel ziekteverschijnselen duidelijk. De beste manier om dit te voorkomen hypertensie in de longen door een tijdige en effectieve behandeling van de vele chronische ziekten die eraan kunnen voorafgaan. Daarom zijn in deze gevallen de aanbevolen preventieve onderzoeken aan te raden. Dit geldt vooral als een van de bekende reeds bestaande aandoeningen van de longen hypertensie zijn opgetreden of er is een verhoogd risico daarop. Regelmatige metingen van vaatweerstand of pulmonaal bloeddruk zijn op elk moment mogelijk zonder grote technische vereisten.
Ziekten en klachten
Als de vaatweerstand continu stijgt en een toename in brengt bloeddruk in de long circulatie, pulmonaal hypertensie ontwikkelt. Het kan worden gevolgd door wat goed wordt genoemd hart- falen, waarbij het atrium en de ventrikel van de rechterkant van het hart verzwakt zijn, die verondersteld worden bloed uit de long aan te vullen circulatie Bij hypertensie, de gemiddelde bloeddruk in de long slagader (longslagader) stijgt van zijn normale waarde tussen 12 en 16 mmHg tot meer dan 25 mmHg in rust. Bij milde patiënten spanning staat, worden de eerste symptomen merkbaar tussen 30 en 40 mmHg. Vanaf een pulmonale bloeddruk van 50 tot 70 mmHg neemt de hartbelasting sterk toe en voelt de getroffen persoon een aanzienlijke achteruitgang in fysieke prestaties. Er kunnen problemen met de bloedsomloop en zwakte optreden. Ernstige gevaren doen zich voor wanneer de pulmonale arteriële bloeddruk hoger is dan 100 mmHg. In acute pulmonale hypertensie, de longslagaders worden extreem vernauwd en tegelijkertijd worden hun vasculaire spieren dikker. De vasculaire doorsnede wordt schrikbarend klein. Als de hypertensie chronisch verloopt, zwellen de vaatspieren ook op, maar worden ze ook geleidelijk omgezet in bindweefsel Zo neemt de efficiëntie van de slagaders af, kunnen de longen alleen maar minder zuurstof opnemen en als gevolg daarvan neemt de pulmonale vaatweerstand weer toe. Mensen die hierdoor worden getroffen, merken meestal symptomen op zoals zere keelkortademigheid, zwakte, problemen met de bloedsomloop en flauwvallen. Ook bekend zijn blauwachtig huid verkleuringen in verschillende delen van het lichaam (cyanose), water vasthouden en tijdelijk verbleken van de handen en voeten als gevolg van een gebrek aan doorbloeding (Raynaud-syndroom). Vaak, pulmonale hypertensie komt voort uit eerdere ziekten van de longen (embolie, fibrose), verkalkingen in de luchtwegen, astma, 에이즈 en aangeboren of verworven hartafwijkingen. In therapiemoet de primaire ziekte eerst worden genezen. Als dit lukt, is er kans op een succesvolle behandeling van pulmonale hypertensie Vaak zijn hier echter alleen risicovolle en medisch controversiële medicamenteuze behandelingsstappen haalbaar, of zijn er grote obstakels voor de goedkeuring van speciale drugs Dat zeker wordt ook al enige tijd vermoed drugs gebruikt om de eetlust te onderdrukken, kan pulmonale hypertensie bevorderen. In speciale gevallen van pulmonale hypertensie, langdurig therapie met zuurstof kan leiden tot succes. Hart/long transplantaties zijn uitgeprobeerd en getest, maar deze moeten altijd zorgvuldig worden afgestemd op de patiënt volksgezondheid voorwaarde Als er sprake is van een primaire hartziekte, zijn de behandelingsopties zeer beperkt. Zonder therapie, levensverwachting bij hypertensie van de long ligt gemiddeld in de range van minder dan drie jaar. Een veel voorkomende doodsoorzaak is de juiste hartdecompensatie (rechts hartfalen), meestal geassocieerd met zeer ernstige aritmieën. Om deze redenen is een vroege operatie wenselijk bij kinderen met aangeboren hartafwijkingen om de ontwikkeling van pulmonale hypertensie met enige zekerheid uit te sluiten. In ieder geval moeten personen die aan pulmonale hypertensie lijden, grote lichamelijke inspanning vermijden en, indien mogelijk, hoogtes boven 2000 meter vermijden.
