Longontsteking zonder hoest

Longontsteking wordt in medische terminologie ook wel longontsteking genoemd! Dit is een acute of chronische ontsteking van het weefsel in de longen. De infectie kan worden veroorzaakt door bacteriën, virussen of schimmels.

Het inademen van giftige stoffen en aerosolen kan ook triggeren longontsteking. De infectie gaat gepaard met verschillende symptomen. De symptomen kunnen typerend zijn voor longontsteking maar ook atypisch en daarom niet altijd indicatief voor longontsteking.

Verder wordt er onderscheid gemaakt tussen primaire en secundaire longontsteking. Primaire longontsteking is longontsteking die een gezond persoon treft bij wie geen risicofactoren aanwezig zijn. Aan de andere kant wordt secundaire longontsteking gedefinieerd als longontsteking als de getroffen persoon tot de risicogroep behoort.

Risicofactoren zijn onder meer onderliggende ziekten die de immuunsysteem. Deze omvatten bijvoorbeeld hiv, kanker, suikerziekte mellitus. Bovendien kunnen mensen die lijden aan een onderliggende ziekte van de long zijn vatbaar voor het ontwikkelen van longontsteking.

Deze ziekten omvatten COPD, taaislijmziekte en emfyseem. Verder behoren ouderen en vooral kleine kinderen tot de risicogroep. Ook wordt onderscheid gemaakt tussen poliklinische en nosocomiale pneumonie.

Poliklinische longontsteking wordt opgelopen door infectie buiten het ziekenhuis, bijvoorbeeld in verpleeg- en bejaardenhuizen. Nosocomiale pneumonie treedt op tijdens een ziekenhuisopname of gedurende 14 dagen daarna. De achtergrond van dit onderscheid is de verschillende behandeling vanwege verschillende veroorzakende pathogenen. Bij nosocomiale pneumonie zijn vaak multiresistente pathogenen aanwezig, die therapie vaak bemoeilijken.

Oorzaken

In de meeste gevallen wordt longontsteking veroorzaakt door verschillende ziekteverwekkers. Het spectrum omvat bacteriën, virussen, schimmels en in zeldzame gevallen ook parasieten. De meeste worden echter veroorzaakt door bacteriën zoals pneumokokken, streptokokken en stafylokokken.

Ze veroorzaken meestal een typische longontsteking. Chlamydia, mycoplasma, legionella en interstitiële pathogenen daarentegen veroorzaken atypische longontsteking. Longontsteking veroorzaakt door chlamydia zijn pathogenen van het geslacht Chlamydia pneumoniae.

Ze worden alleen van persoon op persoon overgedragen. Legionella wordt vaak aangetroffen in meren, douches, airconditioning en verwarmingssystemen. Vooral in oude huizen en leidingen zijn ze te vinden in water.

De inademing van verdampt water is bijzonder gevaarlijk omdat de ziekteverwekkers uiteindelijk in de aerosolen zitten. Naast de typische ziekteverwekkers kunnen irriterende en giftige stoffen die via de lucht worden ingeademd ook longontsteking veroorzaken. De stoffen bezinken in de long weefsel en veroorzaken daar een ontstekingsreactie.

In sommige gevallen, opgezogen voedsel of maag zuur kan ook een infectie veroorzaken. Dit risico is vooral verhoogd bij kleine kinderen. Kleine kinderen, ouderen en chronisch ziek mensen lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van een longontsteking omdat ze ofwel nog niet volledig ontwikkeld zijn immuunsysteem of het is erg verzwakt door een chronische ziekte.

Met name in kanker patiënten, een infectie van de long kan vaker voorkomen tijdens radiotherapie. Patiënten die ook nemen immunosuppressieve geneesmiddelen lopen ook bijzonder risico. Andere risicofactoren zijn:

  • Nicotine misbruik,
  • Alcoholisme
  • Obesitas en
  • Gebrek aan lichaamsbeweging.