De pulmonale klep regelt de stroom van bloed van het hart- naar de longen. Ziekten kunnen de prestaties aanzienlijk beïnvloeden.
Wat is de pulmonale klep?
De term pulmonisch komt van de Latijnse term pulmo voor de longen. Dienovereenkomstig is de pulmonale klep degene die de stroom zuurstofarme regelt bloed naar de longen. Het bevindt zich op de kruising tussen de rechter hartkamer en de long slagader (truncus pulmonalis). Er zijn in totaal 4 hart- kleppen, 2 klepbladkleppen tussen de atria (atrium) en de ventrikels en twee pocketkleppen tussen de ventrikels en de schepen leidt weg van de hart-. De pulmonale klep heeft 3 halvemaanvormige zakken, een rechts, een links en een anterieure, geschikt om toe te laten bloed stroom alleen naar de longen; in de andere richting sluiten ze de opening naar het hart. Het zuurstofarme bloed dat voldoet aan de pulmonale klep in de rechter hartkamer komt er via de twee vena cavae en de rechter atrium Op zijn weg naar het ventrikel passeert het de klepbladklep, die zich op de kruising bevindt. De doorgang van bloed door de hartkleppen wordt gecontroleerd door de veranderende druk tijdens het hartritme.
Anatomie en structuur
De drie bladen van de pulmonale klep komen voort uit de binnenste laag van de pulmonale truncus op de kruising met de rechter hartkamer, genaamd de tunica intima. Ze hebben een halvemaanvormige (halvemaanvormige) vorm met een naar binnen gerichte uitstulping die aanvankelijk het terugkerende bloed opvangt. Bij elk van de vrije uiteinden bevinden zich nodulaire verdikkingen met een omringende cuticula, die tijdens het sluiten met elkaar in contact komen. In tegenstelling tot de klepbladkleppen hebben de pocketkleppen geen spieren die het openen en sluiten regelen. Hun openings- en sluitmechanisme wordt uitsluitend geregeld door de richting van de bloedstroom en de druk. Hoewel de pulmonale klep structureel identiek is aan de aortaklep, het heeft een kleiner en dunner ontwerp vanwege de lagere druk in de rechterventrikel en minder mechanisch spanning Alle 4 hartkleppen zijn ingebed in een grof bindweefsel laag genaamd het hartskelet. Dit vormt het zogenaamde klepvlak, dat wordt verplaatst door de verandering in vorm van het hart tijdens de ademhaling, waardoor het zuigdrukmechanisme van het hart wordt ondersteund.
Functie en taken
De belangrijkste functie van de pulmonale klep is het regelen van de stroomrichting van zuurstofarm bloed op weg naar de longen. Het zorgt ervoor dat bloed uit de rechterventrikel de long binnenkomt slagader maar keert niet terug. De drijvende kracht voor het openings- en sluitmechanisme is druk. Als de druk in de rechterventrikel die in het vat overschrijdt, gaat de klep open en wordt het bloed naar de longen afgevoerd. Als de drukverhoudingen worden omgekeerd, worden de 3 zakken automatisch gesloten door het terugkerende bloed. Dit mechanisme is ritmisch en wordt in 2 fasen genoemd diastole en systole, die parallel voorkomen in de rechter- en linkerhelft van het hart. In eerste instantie zijn alle kleppen gesloten en zijn de hartspieren ontspannen. Aan de rechterkant van het hart, zuurstofarm bloed uit het systemische circulatie mondt uit in de rechter atrium totdat de druk daar groter is dan in de rechterkamer. De klepbladklep gaat open en het bloed stroomt, volgend op de drukgradiënt, naar de rechterkamer. Wanneer het ventrikel een bepaalde vulling heeft bereikt volume, de klepbladkleppen zijn gesloten, en de pulmonale klep is nog gesloten. Dit wordt gevolgd door de aanscherpingsfase van de myocard van de rechter hartkamer. De samentrekking verhoogt daar de druk op het bloed. Als dit groter is dan dat in de long slagaderwordt de longklep geopend en wordt het bloed naar de longen afgevoerd. De cyclus eindigt wanneer de drie zakken weer worden gesloten door het terugkerende bloed.
Ziekten
Een disfunctie die de bloedstroom beïnvloedt, kan in wezen het gevolg zijn van 2 soorten stoornissen. Ofwel door een vernauwing van de stroomopening, stenose genaamd, of door onvoldoende afsluiting van de drie zakken, genaamd insufficiëntie. De oorzaken van deze klepdefecten kunnen variëren. In zeldzamere gevallen kan pulmonale klepinsufficiëntie het gevolg zijn van pathologische veranderingen in het klepweefsel, bijvoorbeeld als gevolg van ontsteking van de binnenste laag van het hart (endocarditisDe meest voorkomende oorzaak is toegenomen bloeddruk veroorzaakt door de tegendruk die in bepaalde long ziekten. De longslagader wordt verwijd door de verhoogde druk in het vat en de afstand tussen de pockets wordt groter. Ze kunnen het lumen van het vat niet meer volledig afsluiten. Dit mechanisme zorgt ervoor dat bij elke cyclus bloed terugstroomt in de rechterkamer, waardoor de ejectie wordt verminderd volume Het hart probeert dit tekort te compenseren door de spieractiviteit te vergroten. Als voldoende compensatie niet meer mogelijk is, klopt hartfalen ontwikkelt. Vergelijkbare mechanismen komen voor bij pulmonale stenose, hoewel het oorzakelijke mechanisme anders is. Deze vernauwing van de pulmonale klep, waardoor de hoeveelheid bloed afneemt volume die tijdens de uitdrijvingsfase in de longslagader wordt gepompt, is meestal aangeboren. Ook hier probeert het hart het gebrek aan ejectievolume te compenseren door meer te pompen, met dezelfde gevolgen als bij insufficiëntie. Afhankelijk van de omvang van de stoornis kunnen typische symptomen van variërende intensiteit optreden. Door de verminderde output van het hart komt er onvoldoende bloed in de longen en wordt daarmee verrijkt zuurstof Blauwe verkleuring (cyanose) ontwikkelt zich in bepaalde delen van de huidkortademigheid in rust of bij inspanning, en verminderde prestaties. Longinsufficiëntie kan extra complicaties hebben die optreden als gevolg van de verminderde stroomsnelheid. Bloedstolsels kunnen zich op de klep vormen, wat leidt tot pulmonale embolie indien vrijstaand. Pulmonale atresie is een aangeboren afwijking waarbij de klep niet opengaat of niet aanwezig is. Dit voorwaarde kan ernstige gevolgen hebben en kan een operatie vereisen onmiddellijk na de geboorte om de bloedsomloop van het lichaam te herstellen.
