voordelen
Ultrageluid is een van de meest gebruikte procedures voor de diagnose en Grensverkeer van ziekten in de geneeskunde. Dit komt door het feit dat echografie een aantal voordelen heeft in vergelijking met andere methoden: het is erg snel en kan zonder veel oefening goed worden uitgevoerd, en ultrageluid machine is te vinden in elk ziekenhuis en ook in bijna alle medische praktijken. Er zijn zelfs kleine ultrageluid hulpmiddelen die gemakkelijk te vervoeren zijn, zodat eventueel ook direct aan het bed van de patiënt een echo kan worden onderzocht. Het onderzoek zelf is pijnloos voor de patiënt en zonder enig risico, in tegenstelling tot andere beeldvormende procedures (zoals Röntgenstraal of computertomografie), waarbij het lichaam soms wordt blootgesteld aan een niet onaanzienlijke hoeveelheid straling. Bovendien is echografie nu vrij goedkoop.
Risico's
Volgens de huidige kennis is medische echografie vrij van bijwerkingen en risico's. Zelfs als de interpretatie van echobeelden moeilijk lijkt voor de leek, kunnen veel ziekten met echografie worden opgespoord. Echografie is zeer geschikt voor het detecteren van vrije vloeistoffen (bijv. De cyste van Baker), maar weefselstructuren zoals spieren en pezen kan ook goed beoordeeld worden (rotator manchet, achillespees).
Het grote voordeel van deze onderzoeksmethode is de mogelijkheid tot dynamisch onderzoek. In tegenstelling tot alle andere beeldvormingsmethoden (Röntgenstraal, MRI, computertomografie), is het mogelijk om tijdens het bewegen te onderzoeken en om ziekten te visualiseren die alleen tijdens het bewegen voorkomen. Er zijn verschillende presentatiemethoden voor de meetresultaten van een echografisch onderzoek.
Ze worden mode genoemd, wat afkomstig is van het Engelse woord voor methode of procedure.De eerste vorm van toepassing was de zogenaamde A-modus, die nu bijna achterhaald is en alleen in de KNO-arts wordt gebruikt voor bepaalde vragen (bijvoorbeeld of er is afscheiding in de neusbijholten). De "A" in de A-modus staat voor amplitudemodulatie. De gereflecteerde echo wordt opgevangen door de sonde en uitgezet in een diagram waarin de X-as de indringdiepte weergeeft en de Y-as de echosterkte.
Dit betekent dat hoe verder op de meetcurve, hoe echogener het weefsel op de gespecificeerde diepte is. De meest gebruikte modus die tegenwoordig wordt gebruikt, is de B-modus (de "B" staat voor Brightness Modulation). Bij deze weergavemethode wordt de intensiteit van de echo weergegeven met verschillende helderheidsniveaus.
De individuele grijswaarde van een pixel vertegenwoordigt dus de amplitude van de echo op die bepaalde positie. In de B-mode wordt nog een onderscheid gemaakt tussen M-mode en 2D-realtime mode. In de 2D real-time modus wordt een tweedimensionaal beeld gegenereerd op de ultrasone monitor, die is samengesteld uit individuele lijnen (elke lijn wordt gegenereerd door een uitgezonden en opnieuw ontvangen straal).
Alles wat in deze afbeelding zwart lijkt, is (min of meer) vloeibaar, terwijl lucht, botten en calcium worden in wit weergegeven. Om sommige weefsels beter te kunnen beoordelen, is het soms handig om speciale contrastmiddelen te gebruiken (deze methode wordt voornamelijk gebruikt voor echografie in de buikstreek). Er worden bepaalde termen gebruikt om het echogram te beschrijven: De vorm van het beeld dat op het scherm zichtbaar is, hangt af van de gebruikte sonde.
Afhankelijk van de gebruikte sonde en de penetratiediepte, kan deze methode tot meer dan honderd tweedimensionale beelden per seconde produceren. De M-Mode (soms ook wel TM Mode: (tijd) beweging) gebruikt een hoge pulsherhalingsfrequentie (tussen 1000 en 5000 Hz). In deze modus is de X-as een tijdas en toont de Y-as de amplitude van de ontvangen signalen.
Dit maakt de eendimensionale weergave van orgaanbewegingen mogelijk. Om nog meer betekenisvolle informatie te verkrijgen, wordt deze methode vaak gekoppeld aan de 2D real-time modus. De M-modus wordt vooral vaak gebruikt in echocardiografie, zoals het individuele toestaat hart- kleppen en bepaalde delen van de hartspier die afzonderlijk moeten worden onderzocht.
Deze methode kan ook worden gebruikt om hartritmestoornissen bij foetussen te detecteren. Sinds het begin van de 21ste eeuw zijn er ook multidimensionale echografieën beschikbaar: 3D-echografie produceert een ruimtelijk stilstaand beeld. De geregistreerde gegevens worden door een computer in een 3D-matrix ingevoerd en creëren een beeld dat de onderzoeker vervolgens vanuit verschillende hoeken kan bekijken.
4D-echografie (ook wel live 3D-echografie genoemd) is een driedimensionale weergave in realtime, wat betekent dat de temporele dimensie wordt toegevoegd aan de drie ruimtelijke dimensies. Met behulp van deze methode is het dus mogelijk dat de arts bewegingen in beeld brengt (bijvoorbeeld van een ongeboren kind of van de hart-) praktisch in de vorm van een video.
- Anechogen betekent echovrij
- Hypoechogeen betekent lage echo,
- Isoechogeen betekent echo-equivalent en
- Hyperechogeen betekent echorisch.
