Introductie
Lichaamsbouw typen werden in 1942 door de Amerikaanse arts William Sheldon geïntroduceerd als een classificatie van fysieke en bijbehorende psychologische kenmerken. Zijn onderzoek was gebaseerd op de studies van de psycholoog Ernst Kretschmer, die al in de jaren twintig een indeling maakte in constitutionele typen. In die zin worden de aannames die op dat moment werden gedaan als verouderd beschouwd, maar tegenwoordig is de lichaamsbouw typen worden vaak gebruikt in de geschiktheid industrie om een optimale te ontwikkelen opleidingsplan.
Grondwetsoorten volgens Sheldon
Sheldons stellingen waren gebaseerd op de drie zaadlobben waaruit alle weefsels van de embryo- ontwikkelen. Volgens Sheldon worden de verhoudingen van de drie zaadlobben ectoderm, mesoderm en endoderm anders uitgesproken bij latere mensen, wat resulteert in een ander uiterlijk en andere kenmerken. Opgemerkt moet worden dat bijna geen mens in een enkele groep kan worden geplaatst lichaamsbouw types.
In de regel zijn er gemengde verhoudingen te vinden. De beschrijving van lichaamstypes in de menselijke biologie moet hiervan worden onderscheiden. Daar worden bepaalde anatomische kenmerken toegekend aan de afzonderlijke typen.
Synoniem: leptosoom, asthenisch Als ectomorf worden typisch personen aangeduid, die slank zijn en nauwelijks de neiging hebben tot vetophopingen. Overwegend leptosome mensen zijn lang met lange armen en benen. Het bovenlichaam daarentegen is vrij kort.
Dun haar is een ander kenmerk. In de geschiktheid gebied, de ectomorph houdt zich bezig met de toename van spiermassa. Uithoudingsvermogen en kracht is schaars in de ongetrainde toestand en de spiergroei is traag.
Er moet prioriteit worden gegeven aan krachttraining als onderdeel van het sportprogramma. De pauzes tussen de trainingsdagen moeten ruim zijn om ervoor te zorgen dat het lichaam zich goed herstelt. Sporten zoals uithoudingsvermogen lopend or zwemmen zijn van het ectomorfe type, maar dragen slechts weinig bij aan spieropbouw.
In het verleden werd het ectomorfe type geassocieerd met nogal ongezellig gedrag. Hij werd beschouwd als introvert en attent. Het overeenkomstige zaadlob, waarvan wordt gezegd dat het aandeel in dit type mens overheerst, is het ectoderm.
Hieruit onder meer de zenuwstelsel komt tevoorschijn, wat een bewijs zou moeten zijn van de hoofd- nadruk op de ectomorf. Synoniem: metromorf, atletisch Dit type lichaam kan als nogal gespierd worden omschreven. Het bovenlichaam is sterk geprononceerd en staat in een V-vorm (brede schouder, smalle heup).
Vetophopingen kunnen zich ophopen op de heupen en buik. Afgezien van een uitgesproken wanggebied en een nogal langgerekt gezicht, springen dikke en dikke haren in het oog. Het mesomorfe type dient te streven naar een uitgebalanceerd trainingsprogramma, omdat hij de neiging heeft om snel spieren op te bouwen en een ongebalanceerde trainingshouding met slechts enkele spiergroepen is niet wenselijk.
Korte pauzes tussen trainingen zijn ook voldoende voor hem, omdat hij snel kan herstellen. In tegenstelling tot het ectomorfe type werd het mesomorfe type als sociaal beschouwd. Andere kenmerken zijn betrouwbaarheid, moed en een eerder eenvoudig gestructureerd denken.
Het bijbehorende zaadlob volgens Sheldon is het mesoderm. Bones, spieren en de cardiovasculair systeem daaruit ontwikkelen. Synoniem: pyknomorfe Mensen die de neiging hebben te zwaar worden pyknomorf of endomorf genoemd.
Dit lichaamstype gaat gepaard met sterke vetophopingen, vooral op de heupen. Het gezicht is nogal rond, nek, armen en benen zijn kort. De haar is dun, maar talrijk.
De huid wordt ook omschreven als glad of zacht. Het doel van het endomorfe type is om vetophopingen te verminderen. Voor dit doel, sporten zoals joggingfietsen of andere calorierijke sporten beoefenen.
De trainingsintensiteit moet in eerste instantie vrij laag worden gekozen. Het endomorfe type werd beschouwd als een levensgenieter die van eten houdt en wordt ook gekenmerkt door goedmoedigheid, optimisme en een ontspannen levensstijl. Hier wordt voornamelijk het endoderm als zaadlob uitgesproken. Alle interne structuren van het lichaam, zoals de darmen en spijsverteringsorganen, komen daaruit voort. Daarom krijgt de endomorf de bovengenoemde kenmerken toegewezen.
