De brachiocephalische truncus is een rechter vasculaire tak van de aorta en levert delen van de hersenen in aanvulling op de nek en rechterarm. Zoals elke slagader, de truncus draagt bloed rijk aan zuurstof, voedingsstoffen en boodschappers. Bloedvataandoeningen zoals arteriosclerose kan de brachiocefale truncus aantasten en chirurgische ingreep vereisen.
Wat is de brachiocefale stam?
De aorta is de centrale slagader in elk dierlijk organisme. Het arteriële vat vertakt zich van de hart- en draagt dus zuurstofrijk bloed naar de periferie van het lichaam. Om precies te zijn, de uitlaat van de aorta bevindt zich aan de linkerkant hart-. De slagader wordt gescheiden van het orgel door de zogenaamde aortaklep In de vorm van een boog passeert het vat de luchtpijp, waar het zijn richting verschuift naar dorsaal-caudaal. De aorta speelt een centrale rol voor het geheel lichaamscirculatie De belangrijkste functies van het vat zijn onder meer het leveren van voedingsstoffen, zuurstof en boodschappers naar organen en weefsels. Binnen het thoracale gebied geeft de aorta naast de kransslagaders, de halsslagader communis sinistra, de subclavia sinistra slagader en de intercostale slagaders. Deze arteriële vasculaire tak is een van de hoofdtakken die afkomstig zijn uit de aorta. De vasculaire tak is primair verantwoordelijk voor de bevoorrading bloed aan de hoofd regio en kan in individuele gevallen eigen vasculaire vertakkingen hebben.
Anatomie en structuur
De brachiocephalische stam bevindt zich bij veel mensen aan de rechterkant van het lichaam en wordt niet bilateraal gevonden. De vasculaire tak vormt de gemeenschappelijke vasculaire stam van de rechtszijdige subclavia-slagader en is gemeenschappelijk halsslagader, die over het algemeen los van de aortaboog aan de linkerkant van het menselijk lichaam ontstaan. Anatomisch gezien grenst de brachiocefale stam aan verschillende structuren. Aan de anterieure zijde, de brachiocephalische sinistra ader vormt samen met de manubrium sterni de grens. De luchtpijp en de nervus vagus liggen aan de achterste rand van de truncus. Linksachter grenst de brachiocephalic truncus aan de halsslagader communis sinistra, met de brachiocephalic ader dextra waarneembaar aan de rechterkant. De truncus geeft zijn eigen arteriële takken niet af, maar kan een kleine tak naar de staartzijde van de schildklier in de vorm van een variëteit. Deze mogelijke tak wordt de schildklier-arterie-ima genoemd.
Functie en taken
Zoals alle arteriële vasculaire takken, draagt de brachiocephalische truncus zuurstofrijk bloed. Dit bloed is afkomstig van de aorta, die wordt aangevoerd met zuurstof na het passeren van de longen en hartkamers. Het arteriële bloed is dus een transportmedium. De zuurstof moleculen binden aan de hemoglobine in het arteriële bloed in de gunstige pH-omgeving van de longen en geven hun binding weer vrij wanneer de pH binnen de periferie van het lichaam verandert. Op deze manier kan naast vrije zuurstof ook gebonden zuurstof met het bloed worden getransporteerd en afgeleverd aan de individuele organen en weefsels van de lichaamsperiferie. Omdat zuurstof van vitaal belang is voor elk type lichaamsweefsel, spelen slagaders een vitale rol als kanalen voor zuurstofrijk bloed in het menselijk lichaam. Naast zuurstof bevat arterieel bloed ook voedingsstoffen en boodschappersubstanties. Deze transporttaken zijn ook van levensbelang. Zonder voedingsstoffen vergaan de individuele weefsels van de lichaamsperiferie net zoals ze zouden gaan zonder O2. Op hun beurt dienen boodschappersubstanties om bijna alle fysiologische lichaamsprocessen te beheersen. De signaalstoffen binden aan aangewezen receptoren in de perifere doelorganen en veroorzaken processen zoals groeiprocessen. Dus, net als alle andere slagaders, transporteert de brachiocephalische truncus zuurstofrijk, voedselrijk en boodschapper-houdend bloed naar individuele lichaamsweefsels en organen. Specifiek levert de truncus zowel de rechterarm als de rechterkant van de hoofd, de rechterkant van de nek, en de rechterkant van het hersenen Door zuurstof, voedingsstoffen en neurotransmitters aan een deel van de hersenenis de arteriële vasculaire tak fundamenteel betrokken bij het in stand houden van centrale controlecentra.
Ziekten
Arteriële vasculaire takken kunnen worden aangetast door verschillende vaatziekten. In de westerse samenleving van de 21ste eeuw neemt de prevalentie van vaatziekten en hart- en vaatziekten zichtbaar toe. De
moderne levensstijl herbergt tal van risicofactoren die bijvoorbeeld chronische occlusieve processen van de slagaders ondersteunen afsluiting Processen in de subclavia-slagader of de brachiocefale stam zijn meestal van arteriosclerotische oorsprong. In arteriosclerose, dik, bindweefsel, calcium of trombi worden afgezet in het bloed schepen De ontwikkeling van atherosclerose kan worden bevorderd door beschadiging en disfunctie van de endotheel. LDL moleculen kunnen aldus subendotheliale lagen binnendringen en daarin oxidatieve processen en ontstekingsreacties veroorzaken. Op deze manier ontstaan de karakteristieke plaques of atheromen. Aangezien de brachiocefale stam een deel van de hersenen voedt, kunnen cerebrale symptomen optreden, afhankelijk van de locatie van de arteriosclerotische stenose. Symptomen van dit type worden gegroepeerd onder de term subclavia-steal-syndroom. Perifere symptomen in de zin van armblaudicatie zijn ook denkbaar als onderdeel van het fenomeen. De behandeling is in dit geval meestal chirurgisch en vereist procedures zoals bypass- of transpositiechirurgie. Percutane dilataties met stent implantatie is in het recente verleden eveneens gebruikt. Vasculaire aandoeningen zijn niet de enige context waarin de brachiocefale stam pathologisch relevant kan worden. Compressiesyndromen kunnen ook de arteriële vasculaire tak aantasten. Bovendien komen laesies van het vat en zijn takvariëteiten soms voor in de context van tracheotomie in termen van tracheotomie. Dergelijke laesies of verwondingen komen overeen met levensbedreigend voorwaarde In principe vertegenwoordigt elke bloeding van de brachiocefale romp een levensbedreigende situatie en moet deze binnen de kortst mogelijke tijd worden opgespoord en gestopt om het leven van de patiënt te redden.
