Behandeling
De behandeling van pleuraal mesothelioom kan nauwkeurig worden aangepast na gedetailleerd onderzoek en bepaling van het specifieke type kanker cel. Als de ziekte vroeg genoeg wordt ontdekt, is het doel de ziekte te genezen. Voor dit doeleinde, long huid, deel van de long, deel van de hartzakje en onderdeel van de diafragma worden verwijderd tijdens een operatie.
Chemotherapie en straling worden dan uitgevoerd. Helaas kan dit zelden op deze manier worden geïmplementeerd, aangezien de meeste patiënten de diagnose pas in de laatste fase krijgen, wanneer alleen levensverlengende maatregelen kunnen worden bereikt. In de meeste gevallen wordt een combinatie van twee chemotherapieën uitgevoerd.
Bovendien kan een operatie of bestralingstherapie worden uitgevoerd. Omdat het doel is om de patiënt de best mogelijke kwaliteit van leven te geven, proberen artsen de patiënt te helpen door de symptomen te verlichten. Dit kan bijvoorbeeld door pijn therapie, medicatie tegen misselijkheid of stimulering van de eetlust. Emotionele ondersteuning door zelfhulpgroepen of psychotherapeutische behandeling kan ook belangrijk zijn voor het beloop pleuraal mesothelioom.
Prognose en levensverwachting
Helaas is de prognose van pleuraal mesothelioom is in de meeste gevallen niet goed. Dit komt voornamelijk door het feit dat het kwaadaardig is kanker wordt zo laat ontdekt en behandeld. In de meeste gevallen is de ziekte al zo ver gevorderd dat alleen levensverlengende maatregelen haalbaar zijn.
Statistieken tonen aan dat de meeste patiënten 1 jaar na de diagnose van pleuraal mesothelioom overlijden. Slechte signalen voor de uitspraak over de levensverwachting zijn wanneer die er zijn bloedarmoede, maar het wit en rood bloed cellen worden vergroot. Bovendien zijn de LDH-parameters in het bloed kunnen worden bepaald, die een indicatie geven van het verval van tumorcellen als ze verhoogd zijn.
Over het algemeen kan worden gezegd dat patiënten in het algemeen slecht zijn voorwaarde hebben ook een slechtere prognose. Daarom is het zo belangrijk om die van de patiënt te verbeteren voorwaarde zoveel mogelijk door middel van ondersteunende therapie. Bovendien moet worden gezegd dat de doorslaggevende factor voor een prognose het celtype is, dat wordt bepaald bij het histologisch onderzoek van het weefsel.
