Hoe kan ik zelf de pH-waarde in de urine meten?
Om de pH-waarde in de urine zelf te meten, zijn zogenaamde pH-indicatorstrips nodig. U kunt deze in elke apotheek kopen. Een urine pH-strip bevat verschillende pH-meetbereiken.
Ideaal zijn meetbereiken tussen 4.5 en 8.0, anders kun je stroken gebruiken met een schaalverdeling van 5.0 tot 10.0. Houd het pH-indicatorpapier kort onder de urinestraal of in een kopje verse urine. Na enkele seconden kunt u het resultaat op de teststrips aflezen.
Voor elke pH-waarde op de pH-schaal is er een karakteristieke kleurtint. Vergelijk deze kleur van de teststrip met het kleurstaal in de bijsluiter. De bijbehorende pH-waarde is af te lezen uit het kleurmonster op de bijsluiter. De pH-meting in urine werkt niet met urine die al lang in de beker heeft gezeten, omdat de pH-waarde bij kamertemperatuur snel verandert en meer alkalisch wordt.
Hoe verandert de pH-waarde tijdens cystitis?
In de loop van een cystitis de urine verandert. In de meeste gevallen is een infectie van de urinewegen en de blaas resulteert in een significant verhoogde pH-waarde> 7.0. Een basische pH-waarde is dus een indicatie van een Urineweginfectie.
De bacterie E. coli (Escherichia coli) is een darmbacterie die veel voorkomt cystitis. Deze bacterie heeft een neutrale pH-waarde van 7 en kan zich zeer goed vermenigvuldigen bij waarden die dicht bij zijn pH-optimum liggen. Neutrale tot licht basische waarden zijn daarom ideaal voor E. coli.
Het verschil bacteriën die oorzaak cystitis hebben verschillende eigenschappen. Globaal genomen wordt een alkalisatie van de pH-waarde in de urine waargenomen, dat wil zeggen dat de pH-waarde stijgt op de schaal van 1 tot 14. Indien een sterk alkalische pH-waarde aanwezig is, bestaat er een risico op "infectie steenvorming". Dit betekent dat zich urinestenen kunnen vormen en complicaties kunnen veroorzaken.
