Klachten
Meestal wordt een kind met de ziekte van Köhler voor het eerst opgemerkt door pijn wanneer de aangedane voet wordt belast, waardoor er geen uitwendig letsel is. Pijn treedt ook op als er druk op wordt uitgeoefend het scafoïd. Er zijn in totaal vier scaphoïden op het lichaam, één op elke voet en hand.
Bij de ziekte van Köhler is de voet aangetast en staat medisch bekend als "Os naviculare". Dit schippersbotje bevindt zich aan de binnenkant van de voet bij de overgang naar de enkel gewricht aan de zijkant van de grote teen. Meestal komen ook zwellingen voor.
Diagnostiek
Als de ziekte van Köhler wordt vermoed, moet dit vermoeden worden onderbouwd. Dit wordt meestal gedaan met behulp van een Röntgenstraal beeld. De aangedane voet wordt eenmaal van bovenaf en eenmaal van opzij geröntgend.
In het geval van de ziekte van Köhler I, de getroffene schippersbotje is meestal duidelijk verdikt en versmald in de Röntgenstraal beeld. Soms is het al verplaatst. In het geval van de ziekte van Köhler II, een röntgenstraal wordt ook genomen, maar met de focus op de metatarsus.
In dit geval ziet men meestal een verkorting en afvlakking van de aangedane persoon middenvoetsbeentje bot aan het distale uiteinde. Naarmate de ziekte vordert, veranderen de metatarsofalangeale gewricht van de teen kan ook worden gezien, wat natuurlijk leidt tot pijn. Dit is ook van belang voor de verdere therapie, omdat ook schade aan het gewricht behandeld moet worden om blijvende schade te voorkomen.
Bij de behandeling van de ziekte van Köhler is de eerste prioriteit de bescherming van de voet. Ten eerste moet een sportpauze van enkele weken in acht worden genomen om het bot de kans te geven om te genezen. Dan worden orthopedische inlegzolen aanbevolen voor beide vormen van de ziekte van Köhler om de voetboog te ondersteunen.
Als er geen verbetering is, kan het nodig zijn om de voet te immobiliseren met een gips spalk gedurende ongeveer een maand, vooral in het geval van de ziekte van Köhler I.In het geval van de ziekte van Köhler II kan het ook nodig zijn om pijnstillers, vooral bij volwassen patiënten. In dit geval zou men doorgaans nemen ibuprofen or paracetamol, hoewel men ook een maag beschermer (pantoprazol), vooral als deze gedurende een langere periode wordt ingenomen, zoals deze pijnstillers hebben de neiging om de maagwand aan te vallen.
Als de gewrichtsruimte ook is aangetast en ontstoken, cortisone kan ook in de gewrichtsruimte worden geïnjecteerd in het geval van de ziekte van Köhler II om de ontstekingsreactie te verminderen. Bij wijze van experiment schokken golftherapie wordt ook gebruikt om te herstellen bloed stromen naar het stervende bot. In het geval van de ziekte van Köhler II kan een operatie ook nodig zijn. Dit is echter alleen nodig als de voorgaande maatregelen niet zijn gelukt. Tijdens een operatie wordt het dode bot verwijderd. Mogelijk is het ook mogelijk om de getroffen persoon in te korten middenvoetsbeentje bot om de belasting van de gewrichtsruimte te verminderen.
