Infantiel sputum (meconium) is de naam die wordt gegeven aan de eerste ontlasting van een pasgeboren baby, die groenachtig zwart van kleur is. Gewoonlijk scheiden baby's het binnen 12 tot 48 uur uit, maar bij sommigen vindt de uitscheiding plaats in de baarmoeder, wat kan leiden een voorwaarde Dit betekent dat we onszelf en onze geliefden praktisch vergiftigen. meconium aspiratiesyndroom.
Wat is puerperaal meconium?
Infantiel speeksel or meconium is de naam voor de eerste van de baby stoelgang Dit hoopt zich al tussen de tiende en veertiende week op in de darmen van de ongeboren baby zwangerschap Vanaf dat moment is de foetus absorbeert af en toe vruchtwater, Die bevat natrium, kalium, suiker, eiwitten, sporenelementen, huid cellen en haren. Dit wordt vervolgens gebruikt om de puerperale vloeistof te vormen. Het bevat ook slijmvliesmembraancellen, slijm, darmcellen en verdikt gal Meestal is de eerste ontlasting geurloos en erg stroperig. Tot halverwege het tweede trimester is het meconium nog wit van kleur; de groenachtig zwarte kleur is te wijten aan de zogenaamde biliverdine, een afbraakproduct van de rode bloed pigment. De term meconium komt uit het Grieks en betekent zoiets als "papaversap". De term puerperaal meconium is waarschijnlijk te wijten aan de consistentie van de ontlasting, die aan de huid zoals pek en is erg moeilijk te verwijderen. Strikt genomen echter infantiel speeksel is nog geen echte ontlasting, aangezien de darm van het kind eerst zijn functies moet opnemen. Het neemt deze activiteit over bij de eerste inname van voedsel, dat dan het infantiele vervangt speeksel met normale spijsverteringsproducten.
Wanneer moet infantiel speeksel worden uitgescheiden?
Normaal gesproken wordt infantiel speeksel binnen een periode van 12 tot 48 uur na de geboorte uitgescheiden. In elk geval moet de uitscheiding vier dagen na de geboorte plaatsvinden, anders volksgezondheid complicaties kunnen optreden. Als het speeksel van de baby niet wordt uitgescheiden, kan dit te wijten zijn aan een darmobstructieeen vernauwing van de darm, taaislijmziekte of een transportstoornis. Blokkering kan echter ook optreden door bepaalde medicijnen (ganglion blokkers, opiaten, magnesium sulfaat) ingenomen tijdens zwangerschap.
Tips om de afvoer van puerperale afscheidingen te bevorderen
Het afgeven van de eerste ontlasting kan worden bevorderd door borstvoeding te geven. De eerste moedermelk die direct na de geboorte worden geproduceerd, is hiervoor bijzonder geschikt. Dit melk is gelig en dik en bevat veel proteïne, antilichamen en mineralen, maar weinig vet en licht verteerbaar. Als het speeksel van de baby relatief snel wordt uitgescheiden, bestaat het risico op neonataal geelzucht kan ook worden verminderd.
Speeksel van zuigelingen in vruchtwater
Soms wordt het speeksel van de baby uitgescheiden terwijl de baby nog in de baarmoeder is. De vruchtwater is dan troebel en wordt groenachtig, en de reden is meestal een overdracht of een puur zeer lange geboorte. Vóór de 37e week van zwangerschapmeconiumafscheiding wordt bijna nooit gezien, omdat de darmperistaltiek nog erg laag is. Een andere trigger kan een ziekte zijn bij de moeder of bij het kind, waardoor het ongeboren kind eronder lijdt spanning. Als gevolg hiervan is de zuurstof het aanbod neemt af en de bloed de doorstroming naar de darm neemt af. Als gevolg hiervan kan darmmotiliteit optreden en kan de urine van de baby worden uitgescheiden. Andere oorzaken die kunnen leiden tot voortijdige uitscheiding van meconium zijn: Drugsgebruik door de moeder, pathologische veranderingen of misvormingen van de navelstreng Intra-uteriene groei vertraging (onvoldoende groei van de foetus) kan deze omstandigheid ook bevorderen.
Bij complicaties: meconiumaspiratiesyndroom.
Vruchtwater met meconium komt voor bij ongeveer tien tot twintig procent van de geboorten tussen 38 en 42 weken zwangerschap. Meconiumaspiratiesyndroom komt daarentegen veel minder vaak voor. Als meconium aanwezig is in het vruchtwater, kan het de luchtwegen van de baby in de baarmoeder of tijdens de geboorte binnendringen. Dit inademing wordt meconiumaspiratie genoemd. Wanneer meconium wordt ingeademd, creëert het gebieden in de longen die onvoldoende worden geventileerd, terwijl andere hyperopblaasbaar worden. Hoewel het ademhalingsgas de longblaasjes kan binnendringen, ontsnapt het niet wanneer het wordt uitgeademd en blijft het in de longen. Als gevolg hiervan raken de getroffen gebieden te hard opgepompt. Ventilatie is ongelijk, wat ook te zien is op een RöntgenstraalSommige componenten van het speeksel van de baby, zoals eiwitten, enzymen or bilirubine, kan leiden schade aan de longen en ernstige kortademigheid of hyperopgezette longen veroorzaken, dit wordt het meconiumaspiratiesyndroom (MAS) genoemd. De eerste tekenen zijn onder meer een groen en stroperig vruchtwater, moeizaam ademhaling, en verkleurd huid die ook bedekt kunnen zijn met kraamvocht. Dit voorwaarde is levensbedreigend voor het kind. Bij zeer zwakke zuigelingen wordt geprobeerd het speeksel van de zuigeling op te zuigen; bovendien andere maatregelen zoals reanimatie, ventilatieof antibiotica kan nodig zijn. Het voeden moet ook heel voorzichtig gebeuren, omdat pasgeborenen met een MAS in het begin vaak niet goed voedsel verdragen. De ernst van MAS kan sterk variëren. Pasgeborenen kunnen bijvoorbeeld lichte, matige of ernstige ademhalingsproblemen hebben, die noodzakelijk kunnen zijn kunstmatige beademing Direct na de geboorte hebben kinderen met MAS er vaak last van ademhaling, versnelde ademhaling, ademhalingsgeluiden of een blauwe verkleuring van de slijmvliezen en huid. Afhankelijk van de duur van ademnood, cardiovasculair Depressie kan ook voorkomen. Prematuriteit vormt geen risico voor het optreden van MAS, en MAS wordt zelden gevonden bij premature baby's.
