Is het mogelijk om zichzelf tegen infectie te beschermen?
Pfeiffer's klier koorts is bij veel mensen asymptomatisch. Antilichamen tegen Epstein-Barr virus zijn detecteerbaar in de bloed van meer dan 30-jarigen in meer dan 98% van de gevallen. Dit betekent dat het eigenlijk niet mogelijk is om zich tegen infectie te beschermen.
Normaal interpersoonlijk contact vormt echter geen bepaalde risicofactor voor infectie. Het is niet mogelijk om naar een persoon te kijken of op te merken of hij of zij het virus in zich draagt en momenteel besmettelijk is. Alle virusdragers zijn potentieel besmettelijk, maar één ervan is niet permanent besmettelijk. Tot een paar weken na de Pfeiffer-klier koorts ziekte kan de getroffen persoon de ziekte nog steeds overdragen.
Doordat het virus in fasen steeds weer opnieuw kan worden geactiveerd, is er later kans op infectie. De acuut zieke patiënt moet zo min mogelijk tijd in gezelschap doorbrengen (sportgroepen, schoolklassen, werkplek) om zijn medemensen te beschermen tegen infectie met de klier van Pfeiffer. koorts. Sporten moet ook een tijdje worden vermeden om de interne organen die onder grotere druk staan wanneer ze met het virus zijn geïnfecteerd, zoals de milt.
Er is momenteel geen vaccinatie tegen de ziekteverwekker die fluitende klierkoorts veroorzaakt, maar het ondergaat momenteel klinische onderzoeken. In de regel wordt een persoon in de loop van zijn of haar leven maar één keer met mononucleosis ziek. In de meeste gevallen zijn de getroffenen na het overleven van een infectie met mononucleosis immuun en krijgen ze de ziekte geen tweede keer.
Dit wordt mogelijk gemaakt door het lichaam immuunsysteem, welke vormen antilichamen en zogenaamde "geheugen cellen ”waarmee het de ziekteverwekker herhaaldelijk kan herkennen en vervolgens kan inactiveren. Het is vooral belangrijk voor mensen met immuundefecten (bijv. Na een orgaantransplantatie) om contact met de getroffenen te vermijden, aangezien zij een bijzonder risico lopen op het ontwikkelen van een ernstig beloop van Pfeiffer-klierkoorts. Bij mensen met een intact immuunsysteem, Pfeiffer's klierkoorts is slechts zelden gevaarlijk; in de meeste gevallen is het verloop van de ziekte relatief mild.
Als de partner een acute infectie van Pfeiffer-klierkoorts doormaakt, mondmondcontact dient in het algemeen niet plaats te vinden zolang de symptomen van de ziekte nog aanwezig zijn. Meestal duurt dit 2-5 weken, maar voor de veiligheid dient u met uw behandelende arts te overleggen of er werkelijk geen acuut infectiegevaar meer is. De beste bescherming tegen een infectie met Pfeiffer-klierkoorts is om contact met besmettelijke en symptomatische mensen te vermijden (zogenaamde blootstellingsprofylaxe) en ze zo min mogelijk te kussen.
Delen bril of bestek kan ook leiden tot speeksel contact en dus op transmissie. Het is ook denkbaar dat er een risico op infectie bestaat tijdens geslachtsgemeenschap, aangezien de virussen worden ook aangetroffen in de mucosale cellen van het genitale gebied. Het vermijden van dergelijk contact kan ook bescherming bieden tegen infectie met Pfeiffer-klierkoorts. Verder is er bij het kussen alleen infectiegevaar als je nooit besmet bent geweest met het virus en de Pfeiffer-klierkoorts nog niet hebt ervaren.
