Alle informatie die hier wordt gegeven is van algemene aard, een tumortherapie hoort altijd in de handen van een ervaren oncoloog!
Synoniemen
spiertumor, weke delen tumor, wekedelensarcoom
Definitie
Een rabdomyosarcoom is een zeldzaam wekedelensarcoom waarvan de oorsprong de dwarsgestreepte spier is (rhabdo = strepen; myo- = spier). Rabdomyosarcoom is een (sub) vorm van sarcoom, ingedeeld naar bot, weke delen of bindweefsel kanker.
Samengevat
Rabdomyosarcoom is het meest voorkomende wekedelensarcoom bij kinderen. Er zijn drie verschillende vormen van rabdomyosarcoom, die bij microscopisch onderzoek verschillen in de vorm van hun cellen. Ze worden hieronder vermeld en hun celvorm wordt kort beschreven: Rabdomyosarcomen komen over het algemeen voor in het gebied van dwarsgestreepte spieren, maar ze worden het vaakst aangetroffen in de hoofd en nek gebied, het urogenitale kanaal en de extremiteiten.
Symptomatisch vertonen rabdomyosarcomen verschillende symptomen. De vorm van de symptomen hangt af van de locatie van het sarcoom. Pijn en mogelijke functionele beperkingen behoren tot de meest voorkomende symptomen van een dergelijke ziekte.
- Het embryonale rabdomyosarcoom: onrijpe, spoelvormige cellen
- Het alveolaire rabdomyosarcoom: multinucleaire reuzencellen (verschillende celkernen); De rabdomyoblasten vertonen ook cytoplasmatische kruisstrippen.
- Het polymorfe rabdomyosarcoom: ronde, langwerpige kernen; uitgesproken nucleair polymorfisme
Als uw kind aan dergelijke symptomen lijdt, zal de arts meestal een Röntgenstraal onderzoek, dat bij verdenking meestal kan leiden tot nader onderzoek. Een weefselmonster (biopsie) kunnen worden gebruikt voor verdere onderzoeken. Zoals hierboven reeds vermeld, worden verschillende vormen van rabdomyosarcoom onderscheiden, zodat bij aanwezigheid van de ziekte ook rekening moet worden gehouden met de celvorm voor een nauwkeuriger bepaling (microscopisch onderzoek).
De therapie wordt altijd individueel op maat gemaakt. Het varieert van radicale chirurgie tot adjuvans chemotherapie or radiotherapie (radiotherapie). Op welke therapievorm individueel gericht moet worden, hangt af van het individuele ziektebeeld.
De prognose is ook erg individueel en is vooral afhankelijk van de locatie, verspreiding en vorm (zie hierboven) van het sarcoom. Het overlevingspercentage na vijf jaar is gemiddeld 60%. Het kan als nogal ongunstig worden omschreven, aangezien rabdomyosarcomen binnen één tot twee jaar recidieven (hernieuwde tumorgroei) vormen. De uitgevoerde therapie heeft ook een grote invloed op de respectievelijke prognose.
