Pfeiffersches klierkoorts - Hoe besmettelijk is het werkelijk?

Introductie

Pfeiffer's klier koorts is een besmettelijke infectieziekte, ook bekend als infectieuze mononucleosis. De ziekteverwekker is de Epstein-Barr virus (EBV), die behoort tot de groep van herpes virussen. Deze virussen voornamelijk verspreid door direct contact met speeksel, bijvoorbeeld bij het kussen.

Dit is de reden waarom de klier van Pfeiffer koorts wordt vaak "kussende ziekte", "studentenziekte" of "kussende ziekte" genoemd. Vooral tijdens de acute ziekte velen virussen zijn in de speeksel en kan besmettelijk zijn, terwijl de geïnfecteerde patiënt helemaal geen symptomen vertoont. Maar zelfs weken of maanden na de acute ziekte met de klier van Pfeiffer koorts, kunnen de virussen nog steeds in het speeksel en besmettelijk zijn.

Zowel bij een symptomatische infectie (30-60% van de gevallen) met Pfeiffer-klierkoorts als bij contact met de ziekteverwekker zonder daaropvolgende symptomen, blijft het virus levenslang in het lichaam. Zoals alles herpes virussen, de Epstein-Barr virus kan opnieuw worden geactiveerd. Dit betekent dat het steeds weer kan gebeuren dat er virussen in het speeksel zitten waarmee men andere mensen kan besmetten.

Dit wordt meestal pas relevant als het van het lichaam is immuunsysteem wordt onderdrukt door medicatie (bijv. bij een hiv-geïnfecteerde patiënt of door immunosuppressieve therapie na een orgaantransplantatie). Dan kan het virus zich ongecontroleerd vermenigvuldigen en wordt het niet onmiddellijk door het eigen lichaam ingesloten immuunsysteem​ Tot 98% van de mensen draagt ​​de Epstein-Barr virus en zijn daarom zogenaamde "dragers".

De reden hiervoor is dat het virus levenslang in het lichaam aanwezig blijft, het kan worden gereactiveerd en een mens dus altijd besmettelijk kan zijn. Ook andere transmissiewijzen dan het speekselcontact zijn mogelijk met de Pfeiffer-klierkoorts, die echter eerder de uitzondering vormen. Het virus verspreidt zich ook via druppel infectie, wat betekent dat de ziekteverwekkers via de lucht worden verspreid, bijvoorbeeld bij het praten of hoesten. In zeldzame gevallen kan men ook besmet raken met de ziekteverwekker van de fluitende klierkoorts tijdens een transplantatie of bloed transfusie, aangezien de virussen ook in het bloed aanwezig zijn. Deze vorm van infectie wordt echter grotendeels vermeden door zorgvuldige screeningprocedures van de bloed banken voor het Epstein-Barr-virus.