Incubatieperiode en symptomen
De acute ziekte aan de Pfeifferschen-klier koorts duurt anders lang. Meestal het typische griep-achtige symptomen verdwijnen na een paar weken, maar de ziekte kan ook langer duren en symptomen vertonen tot wel een jaar. De incubatietijd is de tijd tussen infectie met een ziekteverwekker en het begin van de ziekte.
Gedurende deze tijd, de virussen vermenigvuldigen zich in menselijke cellen. Via de bloedbaan komen ze dan in het lymfeweefsel (amandelen, weefselvocht knooppunten, milt) en andere organen en veroorzaken vervolgens de typische symptomen van de ziekte. De incubatietijd van de klier van Pfeiffer koorts is bijzonder lang en duurt ongeveer twee tot zes weken, maar in sommige gevallen kunnen de eerste symptomen pas na twee maanden optreden.
Deze tijd is echter meestal moeilijk te definiëren, aangezien er vaak geen of slechts milde symptomen zijn en het meestal niet duidelijk is wanneer de infectie met de ziekteverwekker heeft plaatsgevonden. Tijdens deze zogenaamde incubatietijd vóór het optreden van symptomen, is de klier van Pfeiffer koorts is al besmettelijk, aangezien de virussen vermenigvuldigen zich al in het lichaam en zijn opgenomen in de speeksel van de zieke persoon. Vaak manifesteert de klierkoorts van Pfeiffer zich met hoge en nogal wisselvallige koortsaanvallen, maar het kan onder bepaalde omstandigheden ook alleen leiden tot algemene vermoeidheid, toegenomen vermoeidheid en keelpijn, die door artsen dan vaak verkeerd wordt gediagnosticeerd als een lichte verkoudheid.
In de meeste gevallen zijn de symptomen van een Epstein-Barr-infectie mild en zijn er mogelijk helemaal geen symptomen. Veel patiënten weten daarom vaak niet dat ze al Pfeiffer-klierkoorts hebben gehad. De Epstein-Barr virus is ook zeer besmettelijk, zelfs voordat de eerste symptomen optreden, omdat het zich vermenigvuldigt en voornamelijk in bepaalde gevallen overleeft speeksel cellen in de mond en keelgebied.
Daarom vindt de overdracht voornamelijk plaats via de uitwisseling van speeksel. Bovendien vermenigvuldigt het zich in een bepaald type wit bloed cellen. zoals eigenlijk allemaal herpes virussen dat mensen kan infecteren, blijft het virus dat de Pfeiffer-klierkoorts veroorzaakt een leven lang aanwezig in het menselijk lichaam. Het kan daarom niet volledig uit het lichaam worden verwijderd.
Het is daarom moeilijk te zeggen hoelang iemand besmettelijk is met de Epstein-Barr virus voor zijn medemensen. Met zekerheid kan worden gesteld dat vooral personen die voor het eerst geïnfecteerd zijn, bijzonder besmettelijk zijn tijdens de incubatietijd en in de eerste maanden na de ziekte. Daarom is profylaxe hier belangrijk om de verspreiding van het virus tegen te gaan.
Dit omvat vooral het vermijden van kussen en knuffelen. Eenmaal besmet met het virus kan het altijd gebeuren dat het zichzelf weer activeert en via speeksel weer uitgescheiden wordt, aangezien het virus een leven lang in het lichaam blijft. Dit mechanisme speelt vooral een rol bij de overdracht van het virus van ouders op kleine kinderen of zuigelingen.
Een ziekte met de Pfeiffer-klierkoorts komt in de meeste gevallen maar één keer in het leven voor, maar men kan altijd besmettelijk zijn voor andere mensen. Hoe groot de kans op infectie in dit geval is en hoe vaak iemand in zijn leven weer besmettelijk wordt, is niet precies te zeggen. Wat wel bekend is, is dat meer dan 95 procent van de mensen ouder dan 30 de Epstein-Barr virus. De zogenaamde besmettingsgraad is dus erg hoog.
