Huidveroudering is een zeer complex biologisch proces dat sterk verschilt van persoon tot persoon. Het is meestal alleen van cosmetisch belang, maar kan ook een indicatie zijn van pathologische processen in het lichaam. Veroudering van de huid wordt beïnvloed door zowel externe (omgeving) als interne factoren (genetica).
Wat is huidveroudering?
Huidveroudering treedt op als onderdeel van de algehele veroudering van het organisme. Omdat elk organisme onderhevig is aan het verouderingsproces, wordt niemand gespaard huidveroudering. Huid veroudering vindt plaats in het kader van de algehele veroudering van het organisme. Aangezien elk organisme onderhevig is aan het verouderingsproces, wordt geen mens gespaard voor de veroudering van de huid De snelheid van huidveranderingen is individueel voor elke persoon. Ze gaan echter altijd te werk volgens dezelfde wetten. Uiterlijk manifesteert huidveroudering zich door rimpels, droge huid, verlies van elasticiteit of de vorming van ouderdomsvlekken Dit zijn echter slechts de zichtbare tekenen. Zelfs als er geen zichtbare veranderingen aan de buitenkant zijn, is de huidverouderingsproces begint in ieder mens tussen het twintigste en dertigste levensjaar. De snelheid en omvang van de huidverouderingsproces hangt af van omgevings- en genetische factoren.
Functie en taak
Zoals hierboven aangetoond, is huidveroudering een normaal proces dat iedereen treft. In de regel heeft het geen ziektewaarde. Echter, huidveranderingen die zeer snel optreden, kunnen tekenen zijn van pathologische fysische processen. Omdat zowel omgevingsfactoren als genetische factoren een rol spelen bij huidveroudering, wordt onderscheid gemaakt tussen zogenaamde omgevingsveroudering en tijdveroudering. Milieuveroudering (lichte veroudering) wordt aanzienlijk beïnvloed door milieufactoren De invloed van UV-licht speelt een grote rol. Bovendien is de huid ook onderhevig aan chemische en mechanische invloeden spanning Hoe sterker de omgevingsinvloeden, hoe meer de huidveranderingen Veroudering daarentegen is genetisch bepaald en kan daarom niet worden beïnvloed. Bij huidveroudering spelen verschillende processen een rol. Ten eerste vertraagt de celdeling vanaf het midden of eind van de twintigste eeuw. Terwijl de cellen in jonge jaren nog ongeveer om de 27 dagen delen, vindt de celdeling bij ouderen slechts om de 50 dagen plaats. Hierdoor vernieuwt de huid zich vanzelfsprekend langzamer. De dermis en epidermis spelen een speciale rol bij huidveroudering. De dermis bevat bindweefsel cellen en bindweefselvezels. De bindweefsel vezels bestaan uit collageen, die verantwoordelijk is voor de stabiliteit en treksterkte sterkte van het weefsel. Ze bevatten ook elastine, wat het weefsel zijn rekbaarheid geeft. Door de vertraging van het vernieuwingsproces, minder collageen en elastine worden geproduceerd bij oudere mensen. De elasticiteit en water-bindend vermogen van de huid neemt af. Tegelijkertijd is het onderhuids vetweefsel wordt ook dunner, waardoor rode adertjes onder de huid zichtbaar worden. De dermis is ook niet meer zo goed gesmeerd en het aantal bloed schepen in de huid neemt af. Hierdoor wordt hij minder goed voorzien van zuurstof en voedingsstoffen. Al deze processen leiden tot een drogere, minder vette, minder elastische en gevoeliger huid. Schadelijke omgevingsinvloeden verhogen ook de afbraak van collageen vezels. UV-licht genereert bijvoorbeeld grote hoeveelheden vrije radicalen in de vorm van singlet zuurstof Dit is opgewonden zuurstof dat veroorzaakt zeer agressieve chemische reacties in de huidcellen en in de collageenvezels. Nicotine or alcohol genereren ook vrije radicalen. Sinds vitaminen zijn radicale aaseters, een ongepast dieet Weinig vitaminen leidt ook vaak tot snellere huidveroudering.
Ziekten en kwalen
Zoals gezegd heeft het proces van huidveroudering over het algemeen geen ziektewaarde. In de context van de algehele veroudering van het organisme is het een normaal proces. Snelle veroudering van de huid kan er echter op wijzen dat het lichaam wordt blootgesteld aan toegenomen spanning die ziekte kunnen veroorzaken. Een verouderde huid is meestal slechts een cosmetisch probleem. Door geschikt te gebruiken crèmes en zalvenis het mogelijk om de huid te rehydrateren en vochtiger te maken. Hierdoor kan het ook weer soepeler en elastischer worden. Ook is vastgesteld dat moleculaire aspecten ook een rol spelen bij huidveroudering. De transcriptiefactor NF-kappa B zou dit proces dus versnellen. Op oudere leeftijd wordt dit enzym, dat verantwoordelijk is voor het op gang brengen van ontstekingsprocessen, steeds actiever. Bij experimenten met muizen was het eiwit geblokkeerd, waarbij oudere dieren een veel jongere huid vertoonden voorwaarde na ongeveer twee weken. Een oudere huid kan echter door zijn grotere gevoeligheid een echte ziektewaarde krijgen. Deze gevoeligheid leidt tot meer frequente verwondingen, die vaak moeilijk te genezen zijn. Soms zijn er zelfs wond genezen problemen. Omdat natuurlijke huidbescherming langzaam verloren gaat, UV straling kan ook de weefsels effectiever doordringen en de huid bevorderen kanker op de lange termijn. De voor de hand liggende effecten van huidveroudering kunnen echter worden verzacht door intensieve huidverzorging. In deze context is het opnieuw opvetten van de huid bijzonder belangrijk. Opnieuw smeren blijft ook behouden uitdroging in toom. In deze context is ook het gebruik van de juiste huidreinigingsproducten van groot belang. Ze moeten hervattingsstoffen bevatten en niet te alkalisch zijn. In het geval van very droge huid, licht zuur huidverzorgingsproducten worden nu vaak gebruikt in plaats van zeep om de vette film van de huid niet te vernietigen. Over het algemeen kan het proces van huidveroudering niet worden voorkomen. Omdat de snelheid echter ook afhangt van omgevingsinvloeden en levensstijl, kan er op dit punt veel worden gedaan. Vermijd zware UV-blootstelling van de huid, onthoud u van alcohol en nicotine evenals een gezonde levensstijl vertraagt de veroudering van de huid enorm.
