Diagnose
De diagnose van een huidschimmel door gistschimmels wordt gesteld door een dermatoloog. Allereerst kijkt de dermatoloog naar de huidveranderingen en beoordeelt hun uiterlijk en bijbehorende symptomen (inspectie). Op basis van het uiterlijk kan vaak een nauwere oorzaak worden beperkt.
If gist schimmel wordt vermoed, belangrijke risicofactoren zoals immunodeficiënte reeds bestaande aandoeningen (HIV, suikerziekte mellitus) en medicatie (glucocorticoïden, cytostatica) zijn gevraagd. Verdere dermatologische onderzoeken geven meer gedetailleerde informatie over het type schimmel:
- Als een candida-infectie wordt vermoed, kan een klein monster worden genomen in de vorm van een wattenstaafje. Door middel van een speciale kleuring (Gramkleuring) kunnen de schimmels worden gekleurd en onder de microscoop worden weergegeven.
- Als een overgroei van de schimmel Malassezia furfur wordt vermoed, kan de dermatoloog de huidveranderingen onder het zogenaamde houtlicht.
De Wood-light is een onderzoeksmethode, waarbij de huidveranderingen worden onderzocht onder een speciaal licht in een verduisterde kamer. Meestal lijken deze okergeel in het geval van pityriasis. Bij het onderzoek kan het fenomeen houtsnippers nog worden geactiveerd. Fijne, witachtige schubben worden gevormd wanneer de huidveranderingen worden geverfd. De schimmel kan ook microscopisch worden opgespoord.
Bijbehorende symptomen
Gistschimmels op de huid veroorzaken aanvankelijk geen ongemak of symptomen. Als onderdeel van de natuurlijke huidflora veroorzaken gistschimmels geen schade en worden ze niet opgemerkt door de getroffenen. In bepaalde gevallen kunnen er echter klachten ontstaan bij de huid evenwicht verschuift ten gunste van de schimmels.Dit kan verschillende begeleidende symptomen veroorzaken: Candidose van de huid kan gepaard gaan met jeuk en pijn.
Pijn wordt voornamelijk veroorzaakt door het feit dat de huid zachter wordt en gaat barsten. Candidose van de huid komt bij voorkeur voor op huidplooien en in de ruimtes tussen vingers en tenen. Het verzachten van de huid wordt ook wel maceratie genoemd.
Het kan ook de slijmvliezen aantasten (vaginale candidose, orale candidose). In ernstige gevallen kan de schimmel aanvallen interne organen. De slokdarm wordt het vaakst aangetast.
Dit staat bekend als spruw oesofagitis, die kan worden vergezeld door slikproblemen en pijn bij inslikken. pityriasis versicolor veroorzaakt meestal geen symptomen behalve de typische huidveranderingen. In zeldzame gevallen kunnen de symptomen gepaard gaan met een gevoel van spanning in de huid of lichte jeuk.
In ernstige gevallen kan de schimmel aanvallen interne organen. De slokdarm wordt het vaakst aangetast. Dit staat bekend als spruw oesofagitis, die kan worden vergezeld door slikproblemen en pijn bij het slikken.
pityriasis versicolor veroorzaakt meestal geen symptomen behalve de typische huidveranderingen. In zeldzame gevallen kunnen de symptomen gepaard gaan met een gevoel van spanning in de huid of lichte jeuk. EEN huiduitslag (exantheem) in de engere zin van het woord is slechts het wijdverbreide optreden van vergelijkbare huidveranderingen.
Gistschimmels veroorzaken in de regel geen huidveranderingen op de hele huid of op het grootste deel van de huid, maar eerder op afgebakende gebieden. Daarom zijn het strikt genomen geen huiduitslag. Aangezien dergelijke huidveranderingen in de volksmond echter ook wel huiduitslag worden genoemd, worden de typische huidveranderingen hier kort weergegeven: U weet niet zeker of een schimmelinfectie daadwerkelijk de oorzaak van uw uitslag is?
- Gistschimmels van het geslacht Candida leiden meestal tot rode vlekken aan de randen waarvan vaak puisten worden aangetroffen. In de ruimtes tussen de tenen en vingers leidt Candida verder tot witachtige verzachting van de huid en tot scheurtjes.
- De schimmel Malassezia furfur daarentegen veroorzaakt onregelmatige bruinachtige vlekken, die door zonlicht verkleuren en er vervolgens witachtig uitzien. Deze kleurverandering leidt tot de naam Pityriasis versicolor.
Alle artikelen in deze serie:
