Diagnose
De diagnose van hersenvliesontsteking is bijzonder moeilijk bij pasgeborenen. De symptomen van koorts, hoofdpijn en nek stijfheid die bij volwassenen optreedt, kan bij zuigelingen licht zijn of in het begin afwezig zijn. Vaak treden deze symptomen pas op als de ziekte in een vergevorderd stadium is.
In het bijzonder de typische nek stijfheid (meningismus) komt zelden voor bij kleine kinderen en is moeilijk te diagnosticeren. Om de diagnose te bevestigen, verwijdert een arts hersenen en spinale vloeistof van de baby in het gebied van de lumbale wervelkolom (lumbale prik). Indien bacterieel hersenvliesontsteking wordt vermoed, behandeling met antibiotica moet worden gestart voordat de diagnose wordt bevestigd.
Wat zijn de tekenen?
De eerste tekenen van hersenvliesontsteking bij baby's variëren sterk. Vaak hoog koorts kan worden gemeten bij baby's in de vroege stadia van de ziekte. De hoge koorts komt vaak voor bij een abrupte verandering in het gedrag van de baby.
De baby's zien er moe en afwezig uit en worden gekenmerkt door constant huilen en huilen en jankend gedrag. Als meningitis wordt vermoed, moet zo snel mogelijk een arts worden geraadpleegd om een betrouwbare diagnose te stellen. Hoe eerder een therapie kan worden gestart, hoe kleiner het risico op mogelijke complicaties door de ziekte.
Symptomen
Het spectrum van symptomen dat kan optreden bij meningitis is erg breed. De individuele symptomen kunnen zwak uitgesproken zijn of helemaal niet voorkomen. De volgorde waarin deze symptomen bij de pasgeborene worden herkend, varieert ook van kind tot kind.
Omdat de baby immuunsysteem is nog niet volledig ontwikkeld, de symptomen van meningitis kan ernstiger zijn dan bij een volwassene. Klassiek symptomen van meningitis zijn koorts en hoofdpijn. De koorts gaat meestal gepaard met koude handen of voeten.
Nek stijfheid, die typisch is bij volwassenen, komt meestal niet voor bij pasgeborenen of is moeilijk te diagnosticeren. de baby's worden gekenmerkt door een algemene malaise - ongebruikelijk huilen of jammeren (constant en ononderbroken huilen), weigering om te eten en janken bij aanraking zijn typisch . Bovendien vertonen baby's verhoogde vermoeidheid en daarmee samenhangende moeilijkheden bij het ontwaken. Sinds de schedel bot bij pasgeborenen nog niet volledig verstard is, kan een uitsteeksel van de fontanel optreden in de context van meningitis.
Bovendien typisch huidveranderingen zijn mogelijk, vooral in het geval van een gevorderde ziekte. Terwijl bij sommige baby's de hele huid bleek en vlekkerig kan lijken, kunnen andere baby's typische vlekachtige uitslag hebben. Als het bacteriën verspreid van de hersenvliezen door de bloed bloedcirculatie in het lichaam en snel vermenigvuldigen (sepsis), kunnen kleine, puntvormige bloedingen in de huid optreden.
Zonder behandeling ontwikkelt deze uitslag zich tot een soort blauwe plek die steeds paars wordt en uiteindelijk helemaal verkleurd. Deze uitslag komt voor bij baby's, vooral in de gevorderde stadia van meningitis, en is levensbedreigend. Een snelle achteruitgang in volksgezondheid is mogelijk na het begin van deze symptomen. Een eerste hulp moet snel worden bezocht.
Alle artikelen in deze serie:
