Saponinen: functie en ziekten

Saponinen zijn zeepachtige verbindingen die alleen in planten worden gevormd. Het individu moleculen bestaan ​​uit een hydrofiel en een lipofiel gedeelte. Hun structuren, eigenschappen en werkingsmechanismen zijn zeer divers.

Wat zijn saponinen?

Saponinen zijn biologische verbindingen die uitsluitend in plantenweefsels worden gevormd. Zij vertegenwoordigen secundaire plantaardige stoffen​ Bovendien kennen ze een grote structurele diversiteit. In hun basisstructuur bestaan ​​ze uit een suiker deel en een niet-suikercomponent (aglycon) in het molecuul. De suiker component is glycosidisch gebonden aan het aglycon. De suiker of koolhydraatcomponenten zijn meestal samengesteld uit ketens van D-glucose, NS-fructose, NS-galactose, D-glucuronzuur of andere suikerstructuren. Drie verschillende structurele componenten kunnen als aglyconen dienen. Dit zijn de steroïden, steroïden alkaloïden of terpenen. De aglyconen vormen het lipofiele deel en de suikercomponenten het hydrofiele deel van het molecuul. Omdat het molecuul zowel lipofiele als hydrofiele eigenschappen heeft, kan het de oppervlaktespanning van verminderen water​ Het daarom schuimen in water en brengt verschillende verbindingen in oplossing. Dus met behulp van saponinenworden in vet oplosbare stoffen ook in waterige oplossing gebracht. Saponinen zijn daarom oppervlakteactieve stoffen en zien er zeepachtig uit. De term saponine komt uit het Latijn en betekent zeep. In planten hebben saponinen meestal fungicide of antibacteriële effecten. Vanwege de vergelijkbare structuur van de sterolen die in schimmelmembranen worden aangetroffen, kunnen grotere moleculaire complexen worden gevormd, waardoor poriën worden gevormd in de schimmelmembranen. Dit resulteert in de vernietiging van de schimmelcellen. Antibacteriële saponinen hebben een vergelijkbaar effect.

Functie, effect en taken

Bij mensen spelen alleen de saponinen die in plantaardig voedsel voorkomen een grote rol. Vanwege hun grote structurele diversiteit is het werkingsmechanisme van de individuele saponinen verschillend en vaak ook nog onontgonnen. In de meeste gevallen hebben ze positieve eigenschappen of zijn ze neutraal. In zeldzamere gevallen zijn ook giftige effecten bekend geworden. Voor planten zijn het verdedigingsmiddelen die werken tegen schimmels, bacteriën en insecten. Het ontbreken van een actieve immuunsysteem in planten is het noodzakelijk dat ze chemische afweermechanismen ontwikkelen. Sommige saponinen zijn echter ook duidelijk positief volksgezondheid effecten bij mens en dier, dus spelen ze een belangrijke rol in kruidengeneeskunde​ Afhankelijk van de structurele samenstelling van individuele saponinen, ontstekingsremmend, tonic, slijmoplossendzijn diuretische of hormoonstimulerende eigenschappen van deze groep stoffen ontdekt. Door hun speciale structuur kunnen saponinen ook binden cholesterol en zo bijdragen aan het verlagen cholesterol niveaus​ Tegelijkertijd zijn er studies die wijzen op een preventieve werking van saponinen tegen dikke darm kanker door een remmende invloed uit te oefenen op de celdeling. Veel medicinale invloeden zijn echter nog niet volledig begrepen en vereisen verder onderzoek. In aanvulling op cholesterol-verlagende effecten, saponinen oefenen ook uit bloed drukverhogende effecten en kan dus worden gebruikt om lage bloeddruk​ Immuunmodulerende invloeden worden ook waargenomen.

Vorming, voorkomen, eigenschappen en optimale waarden

Zoals hierboven vermeld, worden saponinen alleen in plantenweefsels aangetroffen. Daar komen ze vooral voor in bijzonder voedselrijke plantendelen. Deze omvatten wortels, bloemen, bladeren, knollen of zaden. Tomaten, aardappelen, erwten, sojabonen en spinazie zijn bijzonder rijk aan saponinen. Bepaalde kruiden hebben een positief punt volksgezondheid effect juist vanwege de saponinen die ze bevatten, zoals ginseng of bepaalde soorten thee. Kastanjes bevatten ook hoge concentraties saponinen. In het verleden het sap van de wortels van het ware zeepkruid werd gebruikt als wasmiddel vanwege de saponinen die ze bevatten. De saponinen worden gevormd door een glycosidische associatie van aglyconen, voornamelijk bestaande uit een steroïde of terpeen-basisstructuur, met een koolhydraatcomponent. De aglyconen hebben geen polaire functionele groepen, dus deze moleculaire component lost op in lipide-achtige stoffen. De koolhydraatcomponent bevat veel hydroxylgroepen, die intense induceren water oplosbaarheid van dit deel van het molecuul. Hierdoor zijn saponinen goede oplosbaar makende middelen, waardoor veel stoffen de fasegrens tussen twee componenten die niet met elkaar kunnen worden gemengd, kunnen overbruggen. Dit verklaart ook de interactie van saponinen met membraancomponenten van verschillende micro-organismen zoals bacteriën of schimmels. Peulvruchten, asperge, suikerbieten, bieten, paardekastanje or madeliefjes dienen als de belangrijkste leveranciers van saponinen voor medicinale doeleinden.

Ziekten en aandoeningen

Naast positieve effecten kan het innemen van saponinen echter ook zorgen volksgezondheid problemen. Dit vereist echter meestal zeer hoge concentraties, die zelfs niet kunnen worden bereikt bij het eten van voedsel dat rijk is aan saponinen. Als saponinen echter in contact komen met de bloedbaan, zijn zelfs lagere concentraties voldoende om hemolyse op gang te brengen. In de regel is dit alleen een hemolytisch effect waarbij bloed cellen worden opgelost vanwege hun interactie met saponinen. Dit feit wordt gebruikt in bloed testen, onder andere als een standaard kwantitatieve methode. Wanneer de darmwand ontstoken is, kan de doorlaatbaarheid van de darmwand worden vergroot door de invloed van saponinen. Over het algemeen zijn de hoeveelheden die door voedsel worden geleverd echter zelden voldoende voor een dergelijk effect. Bij het eten kunnen echter bepaalde bijwerkingen optreden zoethout. Drop bevat grote hoeveelheden glycyrrhizinezuur. Dit is een saponine dat wordt aangetroffen in de wortel van de zoethout fabriek. Zoethout wordt gemaakt van de zoethoutplant. Glycyrrhizinezuur remt de vorming van cortisone oppompen van Cortisol. cortisone is de inactieve vorm van het hormoon. De actieve Cortisol bezet niet-specifiek de receptoren van minerale corticoïdendie effecten produceren die vergelijkbaar zijn met die van het minerale corticoïde hormoon aldosteron​ Tijdens het proces wordt het mineraalmetabolisme uit balans in de vorm van vochtretentie, hypokalemia en hypertensie, een fenomeen dat kan optreden bij verhoogde dropconsumptie.