Therapie
A schippersbotje breuk wordt meestal conservatief behandeld. Als het botten niet tegen elkaar zijn verschoven en de beweging van de voet niet beperken, a gips cast wordt toegepast. Dit immobiliseert de voet gedurende enkele weken in het dagelijks leven om de breuk van verslechtering en om genezing te garanderen.
Fysiotherapie kan worden uitgevoerd om de beweging van de hele voet te bevorderen. De belasting op het scafoïd moet zo laag mogelijk worden gehouden. Als het breuk wordt verplaatst of het bot verbrijzeld, kan een operatie worden uitgevoerd waarbij de botdelen in de juiste positie met elkaar worden verbonden en met draden worden vastgemaakt. EEN gips gips moet dan ook worden gedragen voor immobilisatie, zodat de breuk in rust kan genezen. Tegenwoordig worden dergelijke operaties vaak minimaal invasief uitgevoerd als onderdeel van een artroscopie.
Duur
Omdat de voet bij elke stap met het volledige lichaamsgewicht wordt belast, is de botten worden blootgesteld aan grote druk. Om volledige genezing van te verzekeren het scafoïd breuk, is een lange immobilisatieperiode noodzakelijk. Bij een normale genezingsperiode moet men rekening houden met ongeveer 6-8 weken voordat de voet weer volledig belast kan worden.
Een succesvolle operatie verlengt deze genezingsperiode vaak met twee weken. In zeldzame gevallen moet overmatige spieratrofie na de immobilisatiefase worden gevolgd door een langdurige spieropbouw. Artritische veranderingen kunnen ook chronische gevolgen zijn van een botbreuk (zie: Pseudoartrose)
