De menselijke houding is compleet anders dan de houding van gewervelde dieren, die (meestal viervoeters) altijd hun bovenste ledematen samen met hen gebruiken voor voortbeweging. Sommige gewervelde dieren kunnen soms rechtop lopen of staan, maar het rechtop lopen is zeker niet hun enige manier van voortbewegen. In houding komt de aap het dichtst bij de mens, maar hij gebruikt zijn armen ook voor voortbeweging in de takken van bomen of op de grond. De voorste ledematen zijn aanzienlijk langer en de romp is veel meer naar voren gekanteld dan bij mensen.
Functioneren van het lichaam en de wervelkolom
De voorwaarde van de wervelkolom en zijn actieve en passieve beperkingen zijn vooral belangrijk voor de houding, die van veel factoren afhangt. Ons lichaam daarentegen is zodanig dat de benen uitsluitend bedoeld zijn om te lopen en staan, terwijl we de armen en handen gebruiken om alle kleine en grote taken uit te voeren die zich elke dag voordoen. Als gevolg hiervan is het botten en gewrichten van de benen zijn primair ontworpen voor ondersteuning en voortbeweging, terwijl de armen en handen veel uitgebreidere en fijnere bewegingen kunnen uitvoeren. Een basisvoorwaarde voor een goede interactie van de verschillende organen van het menselijk houdings- en bewegingsapparaat is een vrije en rechte houding. Voor een houding, die van veel factoren afhangt, is de voorwaarde van de wervelkolom en zijn actieve en passieve ondersteuningsinrichtingen zijn van doorslaggevend belang. De vorm van onze wervelkolom wordt in wezen bepaald door de positie van het bekken, dat normaal licht naar voren gekanteld is. Als de wervelkolom volledig was gestrekt, zou deze naar voren hellen en zou het bovenlichaam in dezelfde richting omvallen. Ons lichaam wordt rechtop gehouden doordat de wervelkolom naar achteren buigt in een zachte boog in het lumbale gedeelte, waardoor een lichte voorwaartse curve wordt beschreven (lordose) hier, en iets naar achteren gebogen boven de lumbale wervelkolom.
Ontwikkeling van de wervelkolom bij kinderen
Deze achterwaartse kromming (kyfose) van de thoracale wervelkolom wordt nu op zijn beurt in evenwicht gehouden door een voorwaartse kromming van de cervicale wervelkolom die de hoofd De normale wervelkolom heeft daarom van opzij gezien een licht S-vormige ronding. Van achteren gezien vormt het een rechte verticale lijn. De mens heeft vanaf zijn geboorte niet zijn rechtopstaande houding. Hij moet het pas in de eerste twee decennia van zijn leven verwerven. Bij een kind in de baarmoeder is de wervelkolom naar achteren gebogen, de kin rust tegen de ribbenkast en de benen zijn sterk gebogen bij de heup gewrichten Zelfs in de kindertijd is deze prenatale positie duidelijk zichtbaar. Alleen als het kind zijn baby optilt hoofd opwaarts in buikligging op de leeftijd van twee tot drie maanden buigt de cervicale wervelkolom voor het eerst iets naar voren. Als het kind dan zit rond de leeftijd van zes maanden, later zijn eerste pogingen doet om op te staan en uiteindelijk begint te lopen, wordt de ruggengraat verder gestrekt. Maar in de meeste gevallen heeft een kind pas aan het einde van het tweede levensjaar een rechtopstaande houding. Dit is echter onderhevig aan veel veranderingen in de komende jaren. Zoals we weten, is de houding van een mens grotendeels afhankelijk van de voorwaarde van de spieren en ligamenten. We maken onderscheid tussen een rusthouding en een werkhouding. Terwijl de ligamenten het rustlichaam overeind houden, zorgt de rompmusculatuur voor het strekken van het lichaam voor de werkhouding. De spieren dienen echter niet alleen om de wervelkolom recht te maken, maar dienen ook voor zijn mobiliteit. De buikspieren fungeren als tegenhangers van de rugspieren en werken vanuit het bekken via de ribbenkast van voren op de wervelkolom. Daarom is de ontwikkeling van de rug en buikspieren is van doorslaggevend belang voor een normale lichaamshouding. Als de ontwikkelingsneigingen van het spierstelsel worden geremd door externe invloeden, kan spierzwakte niet worden vermeden. Als gevolg hiervan lijden op hun beurt houding en fysieke prestaties.
Ontwikkelingsstoornis van het spierstelsel
Daarom moet er alles aan worden gedaan om de ontwikkeling van het spierstelsel en het gehele houdings- en bewegingsapparaat op alle mogelijke manieren te bevorderen. Het principe van “je snooze, je roest” geldt zelfs in jeugd Spieren die niet regelmatig worden belast, doen dat niet groeien bij het kind en blijven ondermaats presteren Delen van het lichaam die gedurende lange tijd geïmmobiliseerd zijn, bijvoorbeeld door een gips cast, vertonen regelmatig atrofie van hun spierstelsel en blijven achter in de groei. Overmatige prikkels echter ook leiden naar functionele stoornissen, omdat alle organen alleen goed werken als ze worden gestimuleerd door externe of interne invloeden op een manier die bevorderlijk is voor hun normale functie. We moeten daarom constant waakzaam zijn om ervoor te zorgen dat het groeiende organisme alleen wordt blootgesteld aan prikkels die een zo normaal mogelijke ontwikkeling dienen. BonesLigamenten en spieren van de wervelkolom moeten daarom in redelijke mate worden belast, omdat normaal functioneren ook altijd de beste stimulans is voor een gezonde ontwikkeling. Houd er rekening mee dat het groeiende organisme meer prikkelbaar is dan het volwassen organisme.
Groei en houding van de wervelkolom
In het 5e tot 7e levensjaar en in het 11e tot 15e, in de perioden van toegenomen lengtegroei, is de prikkelbaarheid van de weefsels bijzonder toegenomen, en daarom is het juist in deze levensperioden dat er een risico op overbelasting bestaat. . Dit zijn de jaren waarin het kind naar school gaat en de tiener overgaat naar het professionele leven. Versnelde groei tijdens de puberteit is - zoals algemeen bekend - heel normaal, maar een te snelle groei op deze ontwikkelingsleeftijd kan heel gemakkelijk leiden tot een vermindering van de prestatie van de ondersteunende weefsels, vooral als de biologisch bepaalde neiging tot groei van het botstelsel niet gepaard gaat met spiervereisten. De ondersteunende weefsels houden dan geen gelijke tred met de toegenomen lengtegroei en worden daardoor snel overbelast. De jongere is dan niet meer in staat een normale rechtopstaande houding aan te houden; en houdingsverslechtering of houdingsschade optreedt. Constante overbelasting leidt dan al snel tot blijvende schade. Het is onmogelijk met absolute zekerheid te zeggen welke prikkels het lichaam van het kind beschadigen en zijn ontwikkeling bevorderen. We weten echter uit ervaring dat continu spanning van alle soorten is schadelijk voor een kind. Beter zijn korte, middellangesterkte stimuli waarvan de intensiteit in de loop van de tijd kan worden verhoogd.
Symptomen, klachten en tekenen
Een slechte houding en posturale misvormingen bij kinderen en adolescenten hoeven niet noodzakelijkerwijs te zijn leiden symptomen snel. Vaak zijn het de ouders of de kinderarts die zich bewust worden van de posturale afwijking. Zelfs als er nog geen specifieke symptomen zijn, is het zinvol om de posturale afwijking te behandelen. Als de houdingsafwijking niet wordt gecorrigeerd, neemt het lichaam een ongunstige of fysiologisch blijvend onmogelijke houding aan, die vroeg of laat zal leiden tot pijn Dus terug pijn in het bijzonder, dat niet het gevolg is van een ongeval, is vaak een teken van een houdingsstoornis die al enige tijd bestaat. Nek pijn or hoofdpijn kan ook het gevolg zijn van een onbehandeld posturaal defect. Veel kinderen en adolescenten vertonen gedurende een lange periode een posturaal defect en ervaren nog steeds geen symptomen. Omdat het lichaam echter jarenlang geen slechte houding kan aannemen, kunnen symptomen op volwassen leeftijd nog steeds optreden. Tekenen van een houdingsafwijking worden vooral gevonden bij kinderen en adolescenten die weinig sporten, goed getrainde spieren hebben en veel zitten. Een afgeronde rug, een voorovergebogen houding en een schuifelend, machteloos lopen zijn ook vroege tekenen van een houdingsprobleem en dienen onmiddellijk met de kinderarts te worden besproken.
Diagnose
Het behoeft geen betoog dat er altijd een individuele benadering moet worden gekozen, omdat kinderen in de ene leeftijdsgroep heel verschillend kunnen zijn in hun ontwikkeling. Alle afwijkingen van de normale houding die lang aanhouden, worden een slechte houding genoemd en leiden vroeg of laat tot voortijdige slijtage van de botten, gewrichten en ligamenten van de wervelkolom. Daarbij worden de spierkrachten voortijdig opgebruikt, waardoor de persoon snel veroudert en de gevreesde vroege invaliditeit kan optreden. Alleen al daarom moeten alle houdingsafwijkingen zo vroeg mogelijk worden opgespoord, want alleen dan kunnen ze effectief worden bestreden. Het opsporen van houdingsafwijkingen in een vroeg stadium is vaak vrij moeilijk, omdat ze slechts in de zeldzaamste gevallen vanaf het begin pijn veroorzaken. Ze ontwikkelen zich in het begin verraderlijk en onmerkbaar. Pas als ze een bepaalde graad hebben bereikt, treden trek- of doffe rugklachten op, soms uitstralend in de benen, maar helaas is het dan vaak te laat voor volledig herstel. We moeten daarom onze kinderen en jongeren voortdurend in de gaten houden om posturale achteruitgang of schade tijdig te kunnen detecteren en bestrijden. Afwijkingen van de normale houding kunnen sterk variëren.
Gebochelde
Men spreekt van een "holle rug" of "holle rug" wanneer de krommingen van de wervelkolom, zoals hierboven beschreven, worden vergroot. Deze uitgesproken achterwaartse kromming van de wervelkolom vertoont tegelijkertijd een verhoogde holle rug. Uitstulpingen van de normaal S-vormige gebogen wervelkolom zijn niet ongewoon. Bovendien kan de gehele wervelkolom naar achteren worden gekromd, waarbij de voorwaartse kromming van de lumbale wervelkolom volledig wordt geëlimineerd en wordt opgenomen in de algehele kromming. Deze vorm van de wervelkolom wordt de "totale ronde rug" genoemd.
Platte rug of platte rug en aflopende schouders.
Het in een vroeg stadium opsporen van houdingsafwijkingen is vaak vrij moeilijk, omdat ze slechts in de zeldzaamste gevallen in het begin pijn veroorzaken. Een te rechte stand van de wervelkolom, waarin alle krommingen zijn afgeplat, is ook pathologisch en wordt een "platte rug" genoemd. Fysieke veranderingen die worden veroorzaakt door het verslappen van die spieren die de wervelkolom recht maken, behoren ook tot het domein van posturale afwijkingen. In dit verband moeten afhangende schouders - waarbij beide schouders wellicht ongelijk hoog zijn - en uitstekende schouderbladen worden genoemd. Als het buikspieren verslappen, omdat dit fenomeen ook een houdingsafwijking is, zakt de buik naar voren. Dit zorgt ervoor dat het bovenlichaam ter compensatie naar achteren schuift, waardoor de holle rug meer uitgesproken wordt. Tekenen van posturale misvorming kunnen in intensiteit variëren. Als het voor het kind of de adolescent nog mogelijk is om bewust overeind te komen van deze slappe houding naar een normale houding door zijn of haar spieren te spannen, dan hebben we het over een 'houdingsafwijking' die nog relatief eenvoudig te bestrijden is. De behandeling is veel moeilijker als het niet meer mogelijk is om op aanmoediging te komen. In een dergelijk geval is het noodzakelijk om te bepalen of een normale vorm al dan niet kan worden hersteld door externe krachten, bijvoorbeeld door met de hand druk uit te oefenen op de aangetaste wervelsegmenten. Als dit mogelijk is, is het een "positioneel defect". Als het echter niet meer mogelijk is om de pathologische vorm van de wervelkolom te veranderen, zelfs niet door externe krachten, dan is er sprake van een "vormfout", die helaas over het algemeen niet meer kan worden gecorrigeerd, zelfs niet door intensieve medische behandeling. Verdere verergering moet dan intensief worden tegengegaan door een passende behandeling. De overgangen van een posturaal defect naar een positiedefect naar het vormen van een defect zijn vloeiend. De verschillende prognoses van deze individuele mate van ernst hebben tot gevolg dat deze pathologische veranderingen zo vroeg mogelijk moeten worden opgespoord en behandeld.
Wanneer moet je naar een dokter?
Houdingsafwijkingen en afwijkingen bij kinderen en adolescenten moeten in de regel altijd door een arts worden onderzocht en behandeld. Dit kan verdere complicaties en ongemak in het volwassen leven van de patiënt voorkomen. Een arts moet worden geraadpleegd als de ouders een slechte houding bij het kind opmerken. In veel gevallen wordt deze verkeerde positie ook geassocieerd met pijn en is het bedoeld om deze te onderdrukken. Als de malpositie niet binnen korte tijd vanzelf verdwijnt, moet in ieder geval een arts worden geraadpleegd. Een bezoek aan de dokter is ook noodzakelijk als de ouders een gebrekkige ontwikkeling bij het kind opmerken, waarbij vooral de wervelkolom een ongebruikelijke kromming kan vertonen. Evenzo duiden pijn in de spieren en in de ligamenten op posturale afwijkingen en een verkeerde houding bij kinderen en adolescenten en moeten deze worden onderzocht. Het eerste onderzoek en de diagnose van posturale misvormingen en posturale afwijkingen bij kinderen en adolescenten kan worden uitgevoerd door een kinderarts of huisarts. De behandeling zelf vindt meestal plaats met een specialist of met behulp van verschillende oefeningen en therapieën. Vroegtijdige diagnose van deze schade heeft een zeer positief effect op het verdere verloop van de ziekte.
Behandeling en therapie
Bij de behandeling van posturale zwakte of posturale misvorming ligt de focus tegenwoordig vooral op actief bezig zijn maatregelendat wil zeggen bewuste training van de spieren die resulteert in een normale rechtopstaande houding. Bij eenvoudige houdingsafwijkingen is spierversterkende gymnastiek over het algemeen voldoende, die het beste kan worden uitgevoerd in gymnastiekgroepen. Bij kleine kinderen hebben deze oefeningen een speels karakter, terwijl alle passende spiergroepen systematisch getraind worden door middel van deskundige fysiotherapeutische begeleiding. Tijdens deze gymnastiek moet ook gezorgd worden voor een voldoende lange pauze tussen de individuele oefeningen. Houdingsgevoelige kinderen moeten in principe ook hard en plat slapen, indien mogelijk vaak op de maag, omdat de rugspieren op deze manier worden versterkt. Zwemmen is ook van bijzonder belang. Alle kinderen en adolescenten met een houdingsafwijking hebben een gerichte orthopedische behandeling nodig, met speciale gymnastiek- en orthopedische oefeningen op maat van het individuele geval. Hiervoor bestaan tal van specifieke orthopedische behandelmethoden, bijvoorbeeld de kruipoefeningen van Klapp, die tot uitstekende resultaten leiden. Al deze oefeningen moeten echter regelmatig en consistent gedurende een lange periode worden uitgevoerd. Droog borstelen van de rug is ook gunstig, omdat het de spieren stimuleert circulatie Op dezelfde manier worden de vormafwijkingen van de wervelkolom van het kind en de adolescent behandeld. Onder bepaalde omstandigheden kan een chirurgische behandeling nodig zijn, vooral als de aandoening vordert. Ten slotte moet nogmaals worden benadrukt dat bij kinderen en adolescenten alle afwijkingen van de normale vorm van de wervelkolom dringend medische behandeling vereisen, zelfs als ze geen pijn veroorzaken. Anders kan er zeer snel blijvende schade ontstaan, wat de prestaties in de rest van het leven aanzienlijk nadelig beïnvloedt. Als houdingsafwijkingen in een vroeg stadium worden ontdekt, kunnen deze effectief worden bestreden. De vooruitzichten op herstel worden echter slanker naarmate de behandeling later begint.
Vooruitzichten en prognose
Posturale misvormingen en afwijkingen lijken een toenemend probleem te zijn bij kinderen. Zodra ouders zelf een abnormale houding opmerken, moet dit bij de kinderarts worden besproken. De laatste kan beslissen of verdere diagnostiek en, indien nodig, therapie zijn aangegeven. De prognose van een houdingsafwijking is beter naarmate het probleem eerder kan worden herkend en gericht kan worden behandeld. Houdingsafwijkingen die gedurende een langere periode aanhouden, kruipen erin en zijn moeilijker weer te corrigeren. Dit leidt weer tot het probleem dat houdingsfouten die al lang bestaan, ook tot ernstige houdingsschade kunnen leiden. Een houdingsfout kan, als deze lang genoeg aanhoudt, schade aan de wervelkolom veroorzaken, pezen en ligamenten. Deze kunnen pijnlijk zijn voor het kind en tot ongunstige verlichtende houdingen leiden. Aan de andere kant heeft bestaande schade ook een algemeen slechtere prognose om volledig te verdwijnen. Als therapie wordt in een vroeg stadium ingezet, is de kans groot dat er weer een ergonomisch correcte houding kan worden bereikt, zeker bij kinderen, die qua wervelkolom en erectie nog kneedbaarder zijn dan volwassenen. Dit is ook significant omdat houdingsafwijkingen bij volwassenen, veroorzaakt door decennia van een slechte houding, vaak nauwelijks kunnen worden gecorrigeerd en blijvende fysieke schade hebben geleden.
Nazorg
Bij houdingsschade en houdingsafwijkingen bij kinderen en adolescenten is er een aantal nazorg maatregelen beschikbaar voor de getroffenen. In ieder geval moeten de patronen die tot deze schade hebben geleid, worden vermeden om dat niet te doen spanning het lichaam weer. Een vroege diagnose van de houdingsschade en houdingsafwijkingen bij kinderen en adolescenten is hierbij ook erg belangrijk, dus vooral ouders moeten op de symptomen en klachten letten en vervolgens contact opnemen met een medische professional. In de meeste gevallen wordt de behandeling van deze klachten gedaan door middel van verschillende oefeningen of fysiotherapie Het is erg belangrijk dat de ouders de kinderen aanmoedigen om deze oefeningen te doen en dat de kinderen de oefeningen ook regelmatig doen. Ze kunnen ook thuis worden gedaan, wat het genezingsproces kan versnellen. Op dezelfde manier moeten de ouders de kinderen adviseren over een correcte en gezonde zithouding en zich inspannen om deze te behouden. In het geval van pijn veroorzaakt door de posturale afwijkingen en posturale misvormingen bij kinderen en adolescenten, pijnstillers kan worden ingenomen, hoewel overmatig en langdurig gebruik moet worden voorkomen. Over het algemeen een gezonde levensstijl met een gezonde dieet en sportactiviteiten hebben ook een positief effect op deze klachten.
Wat u zelf kunt doen
Houdingsafwijkingen kunnen in veel gevallen worden gecorrigeerd en dus tot een minimum worden beperkt door tussenkomst van wettelijke voogden in een samenwerkingsrelatie met de kinderen en adolescenten. Als er een vriendschappelijke relatie bestaat met veel begrip, kunnen rustige en informatieve gesprekken met de adolescent worden gevoerd. Educatief werk maakt het belang en de explosieve aard van houdingsfouten duidelijk voor de jongere. Er kan advies worden gegeven over hoe een gezonde houding eruit moet zien, alternatieve houdingen kunnen samen worden geoefend en geïmplementeerd. Bovendien helpen sportactiviteiten om spieren op te bouwen en het skelet te stabiliseren. Het dragen van zware voorwerpen moet voor kinderen en adolescenten worden verboden. Zwaar lichamelijk werk moet ook worden vermeden. Als voogden geen toegang hebben tot het kind of als de adolescent een fase van verzet doormaakt, moeten volwassenen die het vertrouwen van het kind hebben, onderwijs geven. Dit kunnen vertrouwde docenten zijn, artsen of mensen met een rolmodelfunctie uit de directe omgeving. De afstand tussen het bureau en de stoel van een groeiend persoon moet regelmatig worden aangepast aan de huidige eisen. Er moet aandacht worden besteed aan een ergonomische werkplek, aangezien met name kinderen en adolescenten veel tijd achter een computer doorbrengen. Er moet gebruik worden gemaakt van gezond en geschikt schoeisel en vervoermiddelen die continu worden aangepast aan de lengte van het kind.
