Symptomen
Ontsteking van de buik kan veel verschillende symptomen vertonen. Een ontsteking van de vagina kan bijvoorbeeld leiden tot meer afscheiding (fluoride), jeuk, ongemak in het vaginale gebied of pijn tijdens geslachtsgemeenschap (dyspareunie). Afhankelijk van de ziekteverwekker of oorzaak kan de afscheiding verschillende kleuren hebben (geel, wit, groen, bloederig), geuren of consistenties (schuimig, slijmerig, kruimelig).
In het geval van een ontsteking in de baarmoeder regio, melden patiënten pijn in het midden van de onderbuik, en bij palpatie van de buik, melden ze drukpijn. Ook hier kan een verhoogde onwelriekende afscheiding (bloederig, witachtig geel, etterig) optreden. Bovendien kunnen verhoogde, langdurige of pijnlijke menstruatiebloedingen, evenals spotting of bloeding tussen de menstruaties, ook voorkomen.
In het geval van een ontsteking van de eierstokken en eileiders, melden patiënten vaak een plotseling begin van lagere pijn in de buik, die vooral aan één kant duidelijk is, of ernstige pijn tijdens geslachtsgemeenschap. Sterk pijn kan ook optreden bij het aanraken of palperen van de buik. Bovendien kan er meer afscheiding of spotting zijn. Zeer ernstige infecties kunnen een sterk ziek gevoel met high veroorzaken koortsdiarree braken, pijn bij het urineren of darmverlamming (ileus), en ontsteking van de lever Bekkenontstekingsziekte is vaak een acute noodsituatie.
Diagnose
Een ontsteking van de vagina kan gemakkelijk worden gediagnosticeerd door een klinisch onderzoek of een starende diagnose. Het vaginale slijmvlies lijkt vaak gezwollen en rood gekleurd. Naast deze typische tekenen van ontsteking zijn er soms kleine blaasjes te zien.
Getroffenen melden ook een storende afscheiding (fluor). Als belangrijke diagnostische methode zal de arts de pH-waarde van de vagina, neem een uitstrijkje van de slijmvlies en onderzoek het onder een microscoop of vraag om een microbiologisch onderzoek in een laboratorium. Hierdoor kan de exacte ziekteverwekker worden geïdentificeerd. In het geval van een ontsteking in de baarmoeder, naast de exacte ondervraging van symptomen (anamnese) door de arts, moet een spiegelonderzoek (speculumonderzoek) worden uitgevoerd om ontsteking of etterende afscheiding in het gebied van de baarmoeder te detecteren slijmvlies.
Er moet ook een uitstrijkje worden gemaakt en microscopisch en microbiologisch worden onderzocht. Het uitstrijkje wordt genomen in het gebied van de hals (uitstrijkje). Een ultrageluid onderzoek kan ook een indicatie geven van een ontsteking in het gebied van de baarmoeder.
Dit kan veranderingen in de slijmvliezen onthullen, ophopingen van pus veranderingen in de baarmoeder en baarmoeder (grootte, vorm, myomen of poliepen Ontsteking in het gebied van de eierstokken en eileiders kan worden vastgesteld door palpatie, ultrageluid of kijkoperatie (laparascopie). De ultrageluid en laparascopie kan de door de ontsteking veroorzaakte zwelling en vochtophoping (bv. abcessen) detecteren.
Gemeenschappelijk voor alle ontstekingen van de buik is dat er naast koorts, bloed veranderingen zijn ook te zien. Deze veranderingen kunnen worden gedetecteerd in de zogenaamde bloed tellen. Zo stijgt de typische inflammatoire parameters in de bloed (CRP-waarde, witte bloedcellen of ook de bloedbezinkingssnelheid) met bijkomende typische symptomen kunnen de weg wijzen naar een ontsteking van de buik.
