Retinopathie op grote hoogte is een bloeding van het netvlies en komt overeen met een reactie op afnemende partiële druk van zuurstof in de ademhaling lucht. De voorwaarde wordt beschouwd als de ziekte van een bergbeklimmer en kan het teken zijn van Hoogtevrees Onmiddellijke afdaling naar lagere hoogten is vereist therapie.
Wat is hoogteretinopathie?
Retinopathie is een netvliesziekte die gepaard gaat met vasculaire veranderingen in het netvlies die kunnen resulteren in permanente beschadiging van het netvlies en verlies van het gezichtsveld. De oorzaken van retinopathie kunnen variëren van zwelling tot suikerziekte De zogenaamde retinopathie op grote hoogte is een subtype van de ziektegroep van retinopathieën, die causaal verband houdt met natuurlijke veranderingen in de ademhaling lucht op grote hoogte. Deze vorm van retinopathie werd voor het eerst beschreven in 1969, en Singh en collega's worden beschouwd als de eerste beschrijvers. Sinds de eerste rapporten zijn er talloze gevallen van retinopathie op grote hoogte gedocumenteerd, voornamelijk bij bergbeklimmers en andere alpine atleten. De aanwezigheid van duidelijke retinopathie kan het symptoom zijn van Hoogtevrees, wat kan leiden tot levensbedreigend hersenoedeem.
Oorzaken
Op grote hoogte boven zeeniveau is de partiële druk van zuurstof in de lucht die we inademen neemt af. De schepen van het netvlies reageren op de afnemende partiële druk van zuurstof. De bloed-retinale barrière breekt: retinopathie op grote hoogte treedt in werking. Oorzakelijke factoren zijn voornamelijk de opstijgsnelheid, de eigen constitutie, de ernst van de fysieke belasting en de hoogte die aan het einde wordt bereikt. Vanaf hoogtes van 5000 meter boven zeeniveau zijn retinopathieën op hoogte veelvoorkomende verschijnselen. Vanaf 7000 meter treffen ze bijna iedereen. Geslacht speelt geen rol. Omdat de bloedingen meestal voornamelijk voorkomen in de gebieden van het perifere gezichtsveld, nemen bergbeklimmers ze vaak niet subjectief waar. Desalniettemin kan retinopathie op hoogte correleren met vasculaire veranderingen in de hersenen en dus het teken van zijn Hoogtevrees De correlatie tussen het pulmonale en cerebrale oedeem van hoogteziekte en ernstige retinopathie op hoogte wordt echter nog niet als definitief vastgesteld beschouwd.
Symptomen, klachten en tekenen
Patiënten met retinopathie op hoogte vertonen veranderingen in het netvlies. Deze veranderingen manifesteren zich als bloedingen die vaak exclusief zijn voor het perifere gezichtsveld. Zodra de bloedingen zich in het centrale gezichtsveld bevinden, ervaart de patiënt de veranderingen subjectief als visusverlies. De vasculaire veranderingen kunnen gepaard gaan met oedeem in de optische schijf of optische zenuw Vooral wanneer de optische zenuw is betrokken, de visuele beperking neemt toe omdat de visuele informatie niet langer naar de hersenen ongestoord. Wanneer het maculaire gebied betrokken is bij retinopathie in de hoogte, merken patiënten de veranderingen onmiddellijk en met grote intensiteit op. Een afname van de gezichtsscherpte tot bijna nul is een denkbaar symptoom van dit fenomeen. Als retinopathie aanwezig is in de setting van hoogteziekte, gaat dit gepaard met cerebrale vasculaire veranderingen en kan het gepaard gaan met ernstige hoofdpijn, braken, duizeligheid, verlies van eetlust, kortademigheid, en tinnitus of algemene zwakte. Als een teken van hoogteziekte kan retinopathie van de hoogte cerebrale of longoedeem om zich tijdens de loop te ontwikkelen, wat fataal kan zijn als het niet wordt behandeld.
Diagnose en verloop van de ziekte
De vermoedelijke diagnose van retinopathie op grote hoogte wordt meestal onmiddellijk na het begin gesteld, niet door de arts maar door personen die de getroffen persoon begeleiden. Doorslaggevend zijn zichtbare veranderingen in het netvlies, die de patiënt omschrijft als een vermindering van de gezichtsscherpte. Pas na de afdaling wordt de aanwezigheid van retinopathie bevestigd door artsen of spoedartsen. In de meeste gevallen wordt de diagnose bevestigd door oftalmologisch onderzoek en leidt uiteindelijk tot testen op hoogteziekte. Voor patiënten met retinopathie op grote hoogte hangt de prognose grotendeels af van de vraag of het optreden het teken is van een ziekte op grote hoogte. Ziekte op grote hoogte heeft een veel minder gunstige prognose dan geïsoleerde retinopathie. De timing van de diagnose heeft ook invloed op de prognose.
Complicaties
In de meeste gevallen leidt retinopathie op hoogte niet tot speciale of ernstige complicaties. De patiënt kan de ziekte relatief gemakkelijk bestrijden, waardoor de symptomen enigszins worden beperkt. Bloeding treedt in de regel op netvlies van het oog Deze bloeding veroorzaakt visuele klachten bij de patiënt. Deze kunnen ook leiden wazig zien of dubbel zien en ook de algemene verergering voorwaarde van de getroffen persoon. Hoofdpijn, misselijkheid en braken zijn niet ongewoon. De drop-in bloed druk kan ook veroorzaken duizeligheid, wat in het ergste geval kan leiden tot verlies van bewustzijn. In dit geval kan de getroffen persoon zichzelf bij een val verwonden. In sommige gevallen treedt ook kortademigheid op, wat kan leiden tot paniekaanvallen of zweten. Over het algemeen het vermogen van de patiënt om ermee om te gaan spanning neemt af. De behandeling van retinopathie op hoogte is een afdaling naar een lagere hoogte. Dit veroorzaakt meestal geen bijzondere complicaties. In acute gevallen kan ook medicatie worden gebruikt. Verder moet de patiënt rusten en het rustig aan doen. Of een verdere opstijging mogelijk is, kan in het algemeen niet worden voorspeld.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als veranderingen in het netvlies worden opgemerkt, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Retinopathie op grote hoogte vereist onmiddellijke evaluatie en behandeling omdat zich ernstige complicaties kunnen ontwikkelen als de ziekte voortschrijdt. Daarom moet een arts worden geraadpleegd zodra de eerste afwijkingen worden opgemerkt. Mensen die plotseling een verminderd gezichtsvermogen opmerken, dienen een oogarts Een bezoek aan de dokter is uiterlijk geïndiceerd bij begeleidende symptomen zoals hoofdpijn, kortademigheid en misselijkheid en braken optreden. Een algemeen gevoel van zwakte vereist ook medische opheldering. Als retinopathie optreedt in combinatie met hoogteziekte, moet onmiddellijk een ziekenhuisopname worden aangevraagd. Indien onbehandeld, de voorwaarde kan levensbedreigende cerebrale of longoedeem Uiterlijk is retinopathie op hoogte het meest herkenbaar aan zichtbare bloedingen in het netvlies. Het oog kan ook gezwollen of waterig zijn. Mensen die zich op een hoogte van meer dan 5000 meter boven zeeniveau bevinden, zijn bijzonder vatbaar voor de ontwikkeling van retinopathie op hoogte. Bergbeklimmers, wandelaars en co. onmiddellijk afdalen met de genoemde waarschuwingssignalen en medische hulp inroepen.
Behandeling en therapie
De eerste stappen bij de behandeling van retinopathie op hoogte worden door de patiënt zelf gezet. Verdere klim naar nog grotere hoogten is absoluut gecontra-indiceerd. De getroffen persoon moet ernaar streven om zo snel mogelijk af te dalen. Indien hij dit niet kan omdat hij ook lijdt aan symptomen van hoogteziekte, is het aangewezen om contact op te nemen met de bergreddingsdienst of het neerwaarts transporteren van de patiënt door zijn begeleiders. Voor milde tot matige symptomen van hoogteziekte is de aanbeveling om minimaal één dag vrij te nemen. Hoofdpijn kan worden behandeld met een niet-steroïde ontstekingsremmer zoals ibuprofen Anti-emeticum kan worden gegeven misselijkheid. Acetazolamide helpt bij het acclimatiseren. Deze maatregelen zijn in de eerste plaats bedoeld om de patiënt te stabiliseren en deze te laten afdalen. Als de symptomen ernstig zijn, moet de afdaling onmiddellijk plaatsvinden. Patiënten krijgen indien mogelijk zuurstof en dexamethason om de ontwikkeling van hersenoedeem te voorkomen. Of hoogteretinopathie het teken was van hoogteziekte of niet, de patiënt moet door een arts worden onderzocht zodra ze de bodem hebben bereikt. Normaal gesproken verdwijnt geïsoleerde retinopathie zodra het individu de oorzakelijke hoogte heeft verlaten.
het voorkomen
Retinopathie op grote hoogte kan worden voorkomen door hetzelfde profylactische middel maatregelen als hoogteziekte. Er moet worden gestreefd naar een langzame stijging. Het lichaam past zich in enkele dagen slechts tot op zekere hoogte aan hoogtewijzigingen aan. Deze aanpassing komt overeen met de productie van rood bloed cellen en wordt beschouwd als acclimatisatie. Voor bergtochten boven de 4500 meter moet de klimmer minimaal een week van tevoren op 2000 meter hoogte doorbrengen en dagtochten maken naar hoger gelegen gebieden. Bij het klimmen kan een pauze om de 500 meter hoogteziekte voorkomen.
Nazorg
Nazorg voor retinopathie op hoogte heeft voornamelijk betrekking op voorzorgsmaatregelen. Om zichzelf te beschermen tegen ongemak op grotere hoogte, kunnen patiënten een hoogtemeter dragen en hun bewuste zelfobservatie trainen. Op deze manier kunnen problemen met het netvlies tijdig worden opgespoord. Bergbeklimmers die aan deze aandoening lijden weten meestal al uit ervaring op welke hoogte het voor hen moeilijk wordt. Het is dan raadzaam om terug te keren naar de vorige positie of hoogte zodat de symptomen afnemen. Snelle hoogteverschillen of korte bergtochten worden niet aanbevolen. Intensieve voorbereiding en een geleidelijke stijging zijn beter, zodat het lichaam went aan de huidige hoogte. Als de klachten vaker voorkomen, dienen de getroffenen een arts te raadplegen. Het eerste teken is de vermindering van het gezichtsvermogen, dan andere problemen zoals hoofdpijn en duizeligheid kan gebeuren. Als de metgezellen echter alle nodige informatie over hoogteziekte hebben, is het nog steeds mogelijk om deel te nemen aan bergtochten; op voorwaarde dat de patiënten zichzelf voldoende tijd gunnen. Na de symptomen en de afdaling moeten patiënten eerst rusten. Dit vermindert het risico op bewustzijnsverlies, wat kan leiden ongevallen en verwondingen. Tijdens zo'n herstelpauze verdwijnt ook het gevoel van paniek.
Dit is wat u zelf kunt doen
In het geval van hoogte-retinopathie is het aan te raden om altijd een hoogtemeter bij je te hebben. Moderne auto's hebben een ingebouwde hoogtemeting aan boord. Daarnaast is het gebruik van een extra mobiel apparaat om aan kleding te bevestigen aan te raden. Getroffen personen kunnen vaak de hoogten schatten waarop hun volksgezondheid problemen doen zich voor op basis van bestaande ervaring. Deze mogen alleen langzaam en met meerdere pauzes worden benaderd. Bij de eerste tekenen van retinopathie op hoogte, is het raadzaam om de bestaande positie te veranderen en terug te keren naar een lagere hoogte. Als de symptomen toenemen, is een bezoek aan de dokter noodzakelijk om geen verdere risico's te nemen. Plotselinge hoogteverschillen moeten worden vermeden. Een bergwandeling die op korte termijn is gepland, moet over het algemeen worden vermeden. Als er een goede voorbereiding en planning voor een beklimming plaatsvindt, kunnen veel getroffen personen ondanks de ziekte ook plaatsen op grotere hoogte bezoeken. Hiervoor moeten enkele dagen of weken worden voorzien, zodat het organisme langzaam kan wennen aan de bestaande hoogte. Gedurende deze tijd is een geleidelijke verandering in hoogte mogelijk en aanvaardbaar voor het lichaam. Vermijden volksgezondheid risico's dient de planning vooraf met een arts te worden besproken. Begeleidende personen moeten worden geïnformeerd over de toestand en goede zelfreflectie is noodzakelijk tijdens de hoogteverandering.
