Sterk en vol haar staat synoniem voor jeugdigheid en aantrekkelijkheid - navenant groot is de psychologische last voor velen wanneer het haar uitvalt. In Duitsland wordt elke tweede man en elke tiende vrouw getroffen - of dit nu erfelijk of pathologisch is haaruitval De hoop is vaak hoog dat "wondermiddelen" en andere therapieën het verlies van kunnen stoppen haar. Haar transplantatie wordt als blijvend effectief beschouwd. Maar er zijn ook andere, in ieder geval tijdelijk effectieve middelen.
De haarstructuur
Ons haar is gemaakt van keratine, dus aanvankelijk is het niets meer dan hoorndraden met pigmenten - en toch is het het mooiste natuurlijke sieraad dat we bezitten. Tussen 100,000 en 150,000 haren hebben de mens op de hoofd, vallen er dagelijks tussen de 80 en 100 uit en groeien weer.
Haargroei en haaruitval
Het haar op de hoofd bij mensen stopt niet met groeien op een bepaalde lengte, maar spruit ongeveer een centimeter per maand. Ongeveer zeven jaar kan een haar groeien voordat het eruit valt en dan weer teruggroeit. Dit geldt helaas niet voor iedereen. Haaruitval - alopecia - is een wijdverbreid probleem. Iedereen die gedurende een lange periode meer dan 100 haren per dag verliest, lijdt aan deze aandoening. In principe wordt er onderscheid gemaakt tussen twee verschillende vormen, erfelijk en pathologisch haaruitval Beide komen voor bij zowel mannen als vrouwen - zij het met verschillende frequenties.
Genetisch veroorzaakte haaruitval
Hormonaal erfelijk haarverlies - de zogenaamde androgenetische alopecia - is de meest voorkomende vorm van haarverlies, die vooral bij mannen voorkomt. De oorzaak zijn de “mannelijke genen”, die ervoor zorgen dat bij veel vertegenwoordigers van het mannelijk geslacht de haarzakjes steeds gevoeliger reageren op het hormoon dihydrotestosteron (DHT) met toenemende leeftijd. Dit androgeen is een mannelijk geslachtshormoon dat vaak niet alleen verantwoordelijk is voor de dunner wordende pracht op de hoofd, maar ook voor baardgroei en de typische mannelijke groei op de borst en in de schaamstreek. De toenemende gevoeligheid voor DHT met de leeftijd is genetisch voorgeprogrammeerd en leidt tot een vermindering van de omvang van de haarzakje - de feitelijke structuur die de haarwortel omgeeft. De haarzakje zelf is omgeven door een buitenste en een binnenste haarwortelschede. Als de haarwortelschede uiteindelijk sterft, zal het haar uitvallen en niet groeien terug.
Haaruitval begint in de hoeken van de terugwijkende haarlijn
De veranderingen met betrekking tot haargroei beginnen meestal in het derde levensdecennium. Normaal beginnen ze verraderlijk bij de "Geheimratsecken". Deze groeien naar achteren en later wordt ook het tonsuurgebied van de achterkant van het hoofd aangetast. Het verlies gaat jarenlang door totdat er slechts een min of meer dunne haarkroon overblijft. Meestal komt deze vorm van haaruitval voor bij mannen. Vrouwen kunnen echter ook worden getroffen, omdat ze ook DHT produceren (hoewel in veel mindere mate dan mannen). Vaak vertonen getroffen vrouwen over het algemeen een mannelijker type haar. Haarverlies bij mannen leidt uiteindelijk tot kaalheid, terwijl bij vrouwen het hoofdhaar alleen maar dunner wordt. Verschillende delen van het hoofd hebben verschillende gevoeligheden voor DHT. Het haar in de haarlijn aan de achterkant van het hoofd is bijvoorbeeld ongevoelig. Daarom wordt bij haartransplantaties altijd haar uit dit gebied gehaald en naar de bovenkant van het hoofd getransplanteerd.
Pathologisch haarverlies
In circulair haarverlies (alopecia areata) vormen zich meestal ronde kale plekken op verschillende delen van het hoofd. De oorzaak van circulair haarverlies wordt verondersteld een auto-immuunreactie van het lichaam tegen de haarzakjes te zijn. In Duitsland zijn ongeveer een miljoen mensen getroffen. Aan het begin van de ziekte verliest het haar aanvankelijk zijn pigment en wordt het grijs. Kenmerkend zijn cirkelvormige of ovale kale plekken op de hoofdhuid. De karakteristieke kolfharen, die slechts een halve centimeter lang en niet erg gepigmenteerd zijn, worden rond de randen van deze gebieden aangetroffen; af en toe worden ze aan het einde gesplitst. Overwegend worden de achterkant van het hoofd en het laterale gebied van het harige hoofd aangetast, minder vaak wimpers, baard en de overige lichaamshaar Zeer zelden is er een volledig verlies van lichaamshaar - dit speciale geval wordt alopecia universalis genoemd. De kale plekken zijn echter niet pijnlijk en doen dat ook niet jeuk.
Haaruitval tijdens de zwangerschap
Stofwisselingsziekten, medicijnen en ook ijzertekort, hormonale stoornissen en extreem psychologisch spanning kan ook een negatieve invloed hebben op het haarmetabolisme en leiden tot zogenaamd diffuus haarverlies. Evenzo, in zeldzame gevallen, ondervoeding of ondervoeding kan haaruitval veroorzaken. Ten slotte is er fysiologisch haarverlies. Het is zeldzaam en komt daarna voor zwangerschap of tijdens menopauze, die verband houdt met een plotselinge daling van het vrouwelijk hormoon oestrogeen. Als de oestrogeenspiegel weer normaal wordt, stopt het haarverlies meestal na enige tijd.
Stop het haarverlies
Voordat u alle mogelijke middelen gebruikt om de haargroei te stimuleren, moet een dermatoloog worden geraadpleegd. De redenen voor haarverlies zijn talrijk en onderliggende organische aandoeningen moeten worden uitgesloten. De behandeling van haaruitval is vaak moeilijk. In het geval van constitutioneel haarverlies zijn er nu remedies die in bepaalde gevallen kunnen worden gebruikt om haarverlies te stoppen. Maar als de haarzakjes eenmaal zijn gekrompen of zijn gestorven, kunnen ze niet 'nieuw leven worden ingeblazen' - wondermiddelen die beloven nieuw haar te laten ontkiemen op een haarloos kaal hoofd, beloven meer dan ze kunnen waarmaken.
