Introductie
Gescheurde spier vezels kunnen in principe in elke spier voorkomen, maar verreweg de meest voorkomende blessure is aan de spieren van de dij of kalf. De spieren van de kuit worden aan bijzonder hoge belastingen blootgesteld. Het is verantwoordelijk voor het feit dat we onze voet over de tenen en kunnen rollen voorvoet tijdens het lopen.
Daardoor zijn de kuitspieren vrijwel constant in beweging. Het wordt meer belast wanneer we een plotselinge versnellingsbeweging uitvoeren, zoals bij het afstappen of lopend weg, maar ook tijdens negatief accelereren, dwz bij snel remmen. Een breuk van spiervezels in het kuitgebied kan worden veroorzaakt door een dergelijk proces of door een directe gewelddadige impact op de kuitspieren, zoals vaak het geval is bij het trappen been tijdens sportactiviteiten zoals voetbal.
Soms komt het voor dat een getroffen persoon zelfs het scheuren van de vezels kan voelen. Dit wordt gekenmerkt door plotselinge pijn in de kuit. Zelden komt het echter ook voor pijn ontwikkelt zich pas binnen enkele uren na het letsel.
In enkele gevallen is het pijn kan niet precies worden gelokaliseerd omdat het uitstraalt in het hele lagere been. Korte tijd nadat het ongeval heeft plaatsgevonden, a deuk in de kuit is vaak te zien en soms zelfs voelbaar tijdens palpatie. Echter, als er wat meer tijd is verstreken, dit deuk gaat meestal weer verloren en er ontstaat een zwelling, die erg groot kan zijn.
Bovendien, een blauwe plek komt meestal voor, maar de mate van deze blauwe plek is zeer variabel. Dit moet zo snel mogelijk na het breken van de spiervezel om een snelle genezing te vergemakkelijken en het risico op complicaties te verminderen. Hier, zoals bijna allemaal sportverwondingen PECH-regel moet worden gevolgd: P voor rust, E voor ijs, C voor compressie en H voor hoogte.
Als deze vroege therapie van de gescheurde spiervezel wordt uitgevoerd, de gescheurde spier vezels genezen meestal vanzelf binnen een paar dagen zonder enige gevolgen. () Als pijn en / of zwelling meerdere dagen aanhouden, moet in ieder geval een arts worden geraadpleegd. Na een gescheurd spiervezel been mag niet volledig worden geïmmobiliseerd.
De vuistregel is dat elke beweging die geen pijn doet, niet schadelijk is voor de spieren. Snelle mobilisatie bevordert genezing, maar extreme stress moet gedurende ongeveer drie tot zes weken worden vermeden. Een chirurgische ingreep is alleen nodig in de zeldzaamste gevallen, namelijk wanneer meer dan een derde van de spiervezels is gescheurd of er sprake is van massale bloedingen.
Om het ontstaan van een gescheurde kuitspiervezel te voorkomen is het belangrijk om dit te doen opwarmen de spieren goed voor sportactiviteiten. Omdat men met name aan het begin van de sport vatbaar is voor dit soort blessures, dient men zoveel mogelijk niet direct met de moeilijkste oefeningen te beginnen, maar de training langzaam op te bouwen. Een belangrijke differentiële diagnose een gescheurde spier vezel in de kuit is trombose, wat ook vaak voorkomt in dit gebied en, net als de gescheurde spiervezel, gepaard gaat met hevige pijn en zwelling van de onderbeen.
