Gallocatechine behoort tot de kleurloze flavanolen, die een subgroep zijn van flavonoïden Deze zijn geclassificeerd als secundaire plantaardige stoffen (bioactieve stoffen met potentieel volksgezondheid-bevorderende effecten) Gallocatechine bestaat uit de catechineskelet en een gallaatresidu, dat zich in een isomere trans-positie bevindt. De catechine is samengesteld uit twee benzine ringen, in het midden waarvan een O-heterocyclische pyranring wordt aangetroffen. Op de pyranring, de tweede en derde carbon zijn verbonden met een enkele binding. Bovendien is er een hydroxylgroep op de 3e carbon De moleculaire formule is C15H14O7. Gallocatechine wordt bijvoorbeeld aangetroffen in cacao bonen en groen en zwarte thee.
Synthese
Als secundaire plantensamenstelling wordt gallocatechine alleen door planten gesynthetiseerd (geproduceerd) en wordt het hier in de marginale lagen en in de buitenste bladeren aangetroffen. Daarom wordt gallocatechine voornamelijk aangetroffen in plantaardig voedsel, en de inhoud varieert afhankelijk van hoe het voedsel wordt verbouwd, het seizoen en de variëteit van het voedsel. Kwantitatief (in termen van hoeveelheid), 100 g cacao bonen hebben het belangrijkste gehalte met 8,362.0 mg gallocatechine. Verder 100 g vers gezet groene thee bevat 1.54 mg gallocatechine. In het plantenorganisme flavonoïden zoals gallocatechine komen voornamelijk voor in gebonden vorm als glycoside (bindend aan glucose) en in mindere mate in vrije vorm als aglycon (zonder a suiker verbinding).
Absorptie
Het voedzaam (via de voeding) opgenomen vrij en glycoside-gebonden flavonoïden ga naar dunne darm De flavonoïde aglyconen worden opgenomen in enterocyten (cellen van de dunne darm epitheel) via passieve diffusie. Een deel van de flavonoïde glycosiden wordt geabsorbeerd (opgenomen) via de natrium/glucose cotransporter-1 (SGLT-1). Dit transporteert natrium ionen samen met glucose in de cel door middel van een symport (gerectificeerd transport). Op deze manier bereiken de flavonoïde glycosiden de slijmvlies epitheel (intestinaal slijmvlies) intact. De flavonoïde glycosiden die niet worden opgenomen in de dunne darm worden omgezet in vrij fenol zuren en flavonoïde aglyconen door de micro-organismen van de dikke darm (dikke darm). Terwijl sommige van deze flavonoïden passief de dikke darm binnendringen epitheel, het andere deel wordt nog steeds afgebroken door de microflora en uitgescheiden in de ontlasting (ontlasting). Flavonoïden zijn goed biologisch beschikbaar met> 15%. Brouwen water kan resulteren in een verlies van 50% aan in water oplosbare flavonoïden. Om te brouwen groene thee optimaal is een temperatuur van 85 ° C geschikt. In een onderzoek werd vastgesteld dat de inhoud van catechine, gallocatechine en gallocatechine gallaat continu toeneemt met de duur van het brouwen. De inhoud van epicatechine, epicatechine gallaat, epigallocatechine en epigallocatechine gallaat neemt toe binnen de eerste 3 tot 5 minuten. Daarna is hun inhoud in groene thee neemt af. Ook op basis van sensorische punten presteert groene thee het best na een zettijd van 3 tot 5 minuten. Hoe langer de groene thee brouwt, hoe bitterder de smaak evenals het aroma.
Transport en distributie in het lichaam
Geabsorbeerde flavonoïden worden getransporteerd naar de lever via het portaal ader Hier vindt conjugatie of methylering met glucuronzuur of sulfaat plaats via fase II-reacties. Hierop volgend, eliminatie via gal optreedt.
