Fibrodysplasia ossificans progressiva (FOP) is een zeer zeldzame erfelijke aandoening die wordt gekenmerkt door progressieve ossificatie van het skelet. Zelfs de kleinste verwondingen zorgen voor extra botgroei. Er is nog geen oorzakelijke behandeling voor deze ziekte.
Wat is fibrodysplasia ossificans progressiva?
De term fibrodysplasia ossificans progressiva duidt al op progressieve botgroei. Dit gebeurt in spurts, en nieuw bot kan worden gevormd uit spieren of bindweefsel zelfs bij het kleinste trauma. De toenemende ossificatie kan niet worden gestopt. Alleen een vertraging van de botgroei is gedeeltelijk mogelijk door medicamenteuze behandeling. Chirurgische ingrepen of infusies in de spier moet worden vermeden omdat ze een nieuwe aflevering van kunnen beginnen ossificatie De ziekte werd voor het eerst genoemd in 1692 door de Franse arts Guy Patin. In 1869 beschreef de arts Ernst Münchmeyer het syndroom, dat later ook het Münchmeyer-syndroom werd genoemd. Andere namen voor fibrodysplasia ossificans progressiva (FOP) naast het Münchmeyer-syndroom omvatten fibrodysplasia ossificans multiplex progressiva of myositis ossificans progressiva. FOP is genetisch bepaald. De incidentie is 1 op 2 miljoen. De extreme zeldzaamheid van de ziekte is het gevolg van het feit dat het een autosomaal dominante mutatie is. Iemand die door FOP wordt getroffen, heeft meestal geen nakomelingen. Daarom zijn het bijna altijd nieuwe mutaties. Momenteel zijn er wereldwijd ongeveer 600 mensen bekend met fibrodysplasia ossificans progressiva.
Oorzaken
De oorzaak van fibrodysplasia ossificans progressiva is een genetisch defect in een gen op de lange arm van chromosoom 2. Dit gen codeert voor de zogenaamde ACVR1-receptor. De ACVR1-receptor is verantwoordelijk voor de normale ontwikkeling van het skelet en de groei van bind- en ondersteunend weefsel. Het bevindt zich voornamelijk op de cellen van transversaal dwarsgestreepte skeletspieren en bind- en kraakbeenweefsel. De bijbehorende mutatie kan leiden tot permanente activering van de receptor. Tijdens het proces stuurt het constant het signaal voor de vorming van botcellen uit spieren of bindweefsel cellen tijdens groeiprocessen tijdens normale groei en in het geval van verwondingen. Normaal gesproken wordt dit signaal alleen ingeschakeld tijdens skeletvorming tijdens embryogenese. Het genetische defect voorkomt echter dat het signaal wordt uitgeschakeld na de ontwikkeling van de foetus. Wanneer het niet kan worden uitgeschakeld, treedt aanhoudende ossificatie of ossificatie in spurts op. De mutatie hierop gen wordt op autosomaal dominante wijze overgeërfd. Het nageslacht van een getroffen persoon zou dus 50 procent kans hebben om aan deze ziekte te lijden. Omdat mensen met FOP echter bijna nooit nakomelingen krijgen, zijn de waargenomen gevallen meestal nieuwe mutaties.
Symptomen, klachten en tekenen
Fibrodysplasia ossificans progressiva manifesteert zich na de geboorte door het draaien en inkorten van de grote tenen. In 50 procent van de gevallen is het duimen worden ook ingekort. De halswervels vertonen in meer dan 90 procent van de gevallen misvormingen. Dit leidt al in de eerste levensjaren tot een beperkte mobiliteit van de cervicale wervelkolom. In het verdere verloop van de ontwikkeling vindt ossificatie plaats van boven naar beneden. Nadat de cervicale wervelkolom is gestold, gaat het ossificatieproces verder naar de ledematen en de romp. De ziekte vordert in recidieven die verband houden met ontstekingsprocessen. Elke terugval begint met zwelling en verwarming van het overeenkomstige deel van het lichaam. Deze zwellingen zijn erg pijnlijk. Pas na nieuw botten worden gevormd uit spierweefsel in het getroffen gebied, eindigt de terugval en de pijn ophouden. Ossificatie vindt ook plaats bij lichte verwondingen aan spierweefsel. Dus vallen, operaties of injecties in het spierweefsel zijn vaak triggers van een opflakkering van de ziekte. De ziekte kan echter zowel in terugval als continu voortschrijden. Voor en tijdens de puberteit kan voortdurende botgroei optreden omdat gedurende deze tijd een verhoogde lichaamsgroei optreedt. Getroffen personen zijn vaak rolstoelgebonden na de puberteit, omdat bijna alle gewrichten zijn verstijfd. Vanwege de beperkte mobiliteit van de borstkunnen ademhalingsproblemen optreden.Er bestaat een risico op levensbedreiging longontsteking.
Diagnose
Een voorlopige diagnose van fibrodysplasia ossificans progressiva kan al worden gesteld bij de typische verkorting en verdraaiing van de grote tenen van de pasgeborene. Een positieve genetische test bevestigt dan de diagnose.
Complicaties
Fibrodysplasia ossificans progressiva resulteert in significante complicaties waarbij het lichaam van de aangedane persoon verstarren. Dit proces vindt zelfs plaats bij zeer milde en lichte verwondingen, waarbij de botgroei direct wordt gestimuleerd. In de meeste gevallen lijdt de getroffen persoon aan de ziekte sinds de geboorte, die zich voordoet door ernstig te verkorten duimen De halswervels worden ook beïnvloed door misvormingen. Deze stollen uiteindelijk in de eerste levensjaren, waarmee de ossificatie van het lichaam zich verder ontwikkelt tot in het lagere gebied. In de meeste gevallen ernstig pijn en zwelling treedt op tijdens het proces van ossificatie. Deze verdwijnen zodra dit is voltooid. De terugval wordt voornamelijk veroorzaakt door lichte verwondingen aan het spierweefsel, waardoor de patiënt extreem beperkt is in zijn bewegingen en in zijn dagelijkse leven. Dit resulteert vaak in ademhalingsproblemen en ontsteking van de longen. Helaas is het niet mogelijk om fibrodysplasia ossificans progressiva causaal te behandelen. De behandeling is vooral gericht op het vertragen van de progressie van de ziekte. Chirurgische verwijdering is in dit geval ook niet mogelijk. De levensverwachting wordt aanzienlijk verkort door de ziekte en de kwaliteit van leven wordt sterk verminderd.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als duidelijk herkenbare afwijkingen van de cervicale wervelkolom of tenen kunnen worden vastgesteld na de geboorte van het kind, moeten deze worden besproken met een arts. Stijfheid van de gewrichten or botten moet onmiddellijk worden onderzocht en behandeld. Als er andere afwijkingen van het skeletstelsel worden opgemerkt tijdens het groei- en ontwikkelingsproces van kinderen, moet een arts worden geraadpleegd. Als er onregelmatigheden optreden in vergelijking met fysieke veranderingen van leeftijdsgenoten, is het raadzaam om een arts te raadplegen. Als ouders of verzorgers ossificaties of verdraaiingen in de botstructuur van het kind kunnen detecteren, moeten deze zo snel mogelijk door een arts worden opgehelderd. Verkorting van de vingers of duim wordt als ongebruikelijk beschouwd en moet worden doorverwezen naar een arts. Als zwelling of uitpuiling van de huid niet te achterhalen is, dient een arts te worden geraadpleegd. Als de veranderingen in de botstructuur toenemen of zich uitbreiden naar andere delen van het lichaam, is een doktersbezoek noodzakelijk. Als het kind klaagt pijn, gedragsafwijkingen vertoont of levenslust verliest, dit zijn tekenen van ernstige klachten. Als het kind meerdere dagen agressief is, meerdere keren weigert te eten of ongewoon apathisch is, moet een arts worden geraadpleegd. Als er bewegingsbeperkingen zijn of problemen met ademhalingis een bezoek aan de dokter noodzakelijk.
Behandeling en therapie
Fibrodysplasia ossificans progressiva kan vandaag de dag niet causaal worden behandeld. Alleen symptomatische behandelingen zijn mogelijk. In dit geval wordt het beloop van de ziekte niet gestopt, maar in ieder geval vertraagd door medicamenteuze behandeling. In de drug therapie, de eerste focus ligt op pijnbeheersing tijdens een aanval. Ontstekingsremmend drugs zoals corticosteroïden en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen worden gebruikt. Er wordt momenteel onderzoek gedaan om een oorzakelijk verband te ontwikkelen therapie gebruik antilichamen en signaaltransductieremmers tegen de ACVR1-receptor. Dit therapie is nog niet klaar voor gebruik. De extra botten mag niet operatief worden verwijderd omdat dit zou worden gevolgd door een nieuwe ziekte-episode met veel meer ossificatie.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van fibrodysplasia ossificans progressiva is negatief. De progressieve ossificatie van bind- en ondersteunende weefsels betekent dat de voorwaarde wordt steeds slechter. Bovendien zijn er tot op heden slechts enkele veelbelovende behandelmethoden. Volgens de huidige medische kennis is de ziekte niet te genezen. Aangezien fibrodysplasia ossificans progressiva in episodes optreedt, probeert onderzoek de bijbehorende symptomen van ontsteking Geneesmiddelenonderzoek moet ervoor zorgen dat er in de toekomst meer kan worden gedaan om het voortschrijden van de ziekte tegen te gaan. Ook genetisch onderzoek speelt hierin een sleutelrol. Helaas is de ziekte zo zeldzaam dat er wereldwijd slechts ongeveer 700 gevallen bekend zijn. Het is daarom onwaarschijnlijk dat er in de toekomst voldoende onderzoeksgeld zal zijn. Voor de getroffenen blijven de vooruitzichten om de gevolgen van de ziekte te verzachten daarom slecht. Bovenal moeten verwondingen van welke aard dan ook worden voorkomen, aangezien ze leiden naar nieuwe botformaties. Vooral voor getroffen kinderen betekent dit een enorme behoefte aan bescherming en een zeer beperkt leven. De toenemende ossificatie, die van boven naar beneden vordert, beperkt ook long functioneren op een gegeven moment. Halverwege de twintig zitten veel patiënten al in een rolstoel. Volwassenen hebben een gemiddelde levensverwachting van 40 jaar. Hoe meer de borst verstarren, hoe moeilijker het wordt om te ademen. Uiteindelijk kunnen patiënten niet meer worden geholpen.
het voorkomen
Omdat fibrodysplasia ossificans progressiva meestal een nieuwe mutatie is, is preventie niet mogelijk. Getroffen individuen moeten echter elke gelegenheid aangrijpen om het ossificatieproces te vertragen. Dit omvat het absoluut vermijden van blessures. Zelfs kneuzingen en overbelasting of overmatig gebruik van de spieren kunnen een opflakkering van de ziekte veroorzaken. Injecties in de spier moet worden vermeden. Chirurgie kan alleen in extreme noodsituaties worden uitgevoerd. cortisone behandeling moet worden gegeven voor nieuwe verwondingen of recidieven.
Nazorg
Er zijn meestal geen speciale maatregelen nazorg beschikbaar voor de getroffen persoon met fibrodysplasia ossificans progressiva. Omdat deze ziekte erfelijk is, zijn de behandelingsmogelijkheden ook ernstig beperkt, zodat alleen een puur symptomatische behandeling kan worden gegeven. Als de patiënt kinderen wil hebben, genetische counseling kan ook worden uitgevoerd om te voorkomen dat de ziekte wordt geërfd door de nakomelingen. De belangrijkste focus ligt op vroege detectie van fibrodysplasia ossificans progressiva. De behandeling zelf wordt uitgevoerd met behulp van medicatie. De getroffen persoon moet letten op een juiste en regelmatige inname van de medicatie en ook de instructies van de arts opvolgen. Neem bij twijfel of onduidelijkheid altijd contact op met een arts. Niet zelden zijn echter chirurgische ingrepen nodig om de symptomen van fibrodysplasia ossificans progressiva te verlichten. Na zo'n operatie moet de patiënt altijd rusten en ook voor zijn lichaam zorgen. In ieder geval is het noodzakelijk om af te zien van inspanning of andere stressvolle activiteiten en beroepen. Of fibrodysplasia ossificans progressiva de levensverwachting van de getroffen persoon vermindert, kan in het algemeen niet worden voorspeld.
Hier is wat u zelf kunt doen
Bij fibrodysplasia ossificans progressiva zijn er meestal geen zelfhulpopties beschikbaar voor de getroffen persoon. In dit geval kan de ziekte ook alleen symptomatisch worden behandeld, dus causale therapie is niet mogelijk. Aangezien de symptomen en klachten van deze ziekte nog verergeren door verwondingen aan het skelet, moeten deze verwondingen onder alle omstandigheden worden voorkomen. Om deze reden moeten getroffen personen voorzichtig zijn tijdens sport of activiteiten. In de meeste gevallen wordt verder ongemak behandeld met behulp van medicatie en chirurgische ingrepen. Als de getroffen persoon afhankelijk is van pijnstillers, is het belangrijk om ze niet gedurende een lange periode in te nemen. In het geval van zelfinjecties, moet erop worden gelet dat ze niet rechtstreeks in de spier worden geïnjecteerd. Voorzichtigheid is ook geboden in het geval van behandeling met cortisone begeleidende doktersbezoeken en regelmatige intake zijn verplicht. Kinderen moeten worden geleerd over de gevolgen en beperkingen van fibrodysplasia ossificans progressiva om eventuele psychische problemen te voorkomen. Het ontmoeten van andere patiënten kan ook een positief effect hebben op de ontwikkeling van het kind.
