Fasciitis nodularis omvat de vorming van nodulaire en fibroblastische gezwellen op de fascia die lijken op goedaardige tumoren. Speculatie is dat dit reactieve processen zijn na trauma of ontsteking van het weefsel. Differentiatie van kwaadaardige ziekten is bijzonder moeilijk voor pathologen.
Wat is fasciitis nodularis?
Fasciae zijn componenten van zacht weefsel van bindweefsel Er kunnen verschillende kwaadaardige en goedaardige tumoren uit voortkomen. Een goedaardige tumorziekte van de fascia is fibromatose, die, ondanks dat het goedaardig is, vaak agressief de omgeving infiltreert. De
Fasciitis nodularis is een ziekte van de fascia die wordt geassocieerd met fibroblastische gezwellen van het weefsel. Synoniem worden de termen nodulaire fasciitis, pseudosarcomateuze dermatofibroom en pseudosarcomateuze fibromatose gebruikt. Het pathologische fenomeen behoort tot fibroproliferatieve ziekten en is een van de meest voorkomende bevindingen op dit gebied. De exacte prevalentie is tot op heden onbekend. De ziekte komt voor zonder geslachtsvoorkeur en treft meestal mensen tussen de 20 en 50 jaar. De diagnose van de ziekte is gecompliceerd vanwege de histologische gelijkenis met fibromatosen en fibrosarcomen. In het verleden leidden de moeilijkheden bij differentiatie vaak tot onjuiste behandelbeslissingen.
Oorzaken
De etiologie van fasciitis nodularis is niet definitief vastgesteld. Voor de ogenschijnlijk gerelateerde fibromatosen van de bindweefsel, wordt de oorzaak tot dusver ook als onduidelijk beschouwd. Vermoedelijk zijn de gezwellen van fasciitis nodularis reactieve processen. In de meeste gevallen treedt spontane remissie op. Herhalingen komen meestal niet voor. Wetenschappers associëren de gezwellen nu met trauma. Momenteel wordt gespeculeerd in hoeverre eerdere verwondingen aan de fascia een rol zouden kunnen spelen bij de reactieve veranderingen. Vaak eerder geweld of niet-specifiek ontsteking wordt geassocieerd met het proces. Genetische factoren kunnen ook relevant zijn voor de voorwaarde van fasciitis nodularis. Omdat veel gevallen van fasciitis nodularis niet worden herkend en gediagnosticeerd als fibromatosen of verwante aandoeningen, is de oorzaak moeilijk.
Symptomen, klachten en tekenen
Patiënten met fasciitis nodularis lijden aan solitaire gezwellen van onderhuids weefsel die meer dan twee en niet meer dan drie centimeter groot zijn. De gezwellen zien er grof uit en zijn goed afgebakend van hun omgeving. De fibroblastische knobbeltjes groeien snel en zijn in de meeste gevallen asymptomatisch. Slechts zelden zijn het drukgevoelige laesies. De gezwellen zijn afkomstig uit fasciaal weefsel en infiltreren meestal onderhuids vetweefsel. In sommige gevallen dringen ze door in het spierstelsel. De gezwellen zijn vasculair en bestaan meestal uit grote, spoelachtige fibroblasten of myofibroblasten. Ze kunnen ontelbare mitosen bevatten en hebben meestal opvallend uitstekende endotheel. Meerkernige reuzencellen kunnen in verschillende dichtheden aanwezig zijn. De nucleaire formaties zien er meestal bizar uit. Het stroma is losjes myxoïde onderlaag en wordt gekenmerkt door vezelachtige structuren. De gezwellen komen bij voorkeur voor op de bovenste ledematen, dus vooral in de onderarm Oppervlakte. Minder vaak wordt het rompgebied van patiënten aangetast door de nodulaire formaties.
Diagnose en verloop
Om fasciitis nodularis te diagnosticeren, staat de arts voor een uitdaging. De basis van de diagnose is een biopsie van de aangetaste weefsels, die histologisch wordt geanalyseerd. Histologisch differentiële diagnoseblijkt echter moeilijk. De sarcoom-achtige bevindingen vaak leiden om een verkeerde diagnose te stellen en therapeutisch onjuiste beslissingen te nemen, zoals radiotherapie Volgens studies werd van de 55 gevallen van fasciitis nodularis bijna de helft als sarcoom gediagnosticeerd. Minder dan een vijfde van de gevallen werd herkend als fasciitis nodularis. De laesie van het zachte weefsel staat bekend om de grote moeilijkheid die het oplevert voor de patholoog histologie Afhankelijk van het individuele geval kan het voor de verantwoordelijke arts moeilijk zijn om het te onderscheiden van andere ziekten zoals fibromatosen, fibrosarcomen en fibreuze kwaadaardige histiocytoom Patiënten met fasciitis nodularis hebben een goede prognose omdat de tumoren meestal spontaan achteruitgaan en vaak niet terugkeren.
Complicaties
Bij fasciitis nodularis ontstaan meestal goedaardige tumoren, maar bij deze ziekte kunnen complicaties optreden, aangezien de goedaardige tumoren nauwelijks te onderscheiden zijn van de kwaadaardige kankers. De getroffen persoon lijdt voornamelijk aan sterke gezwellen, die het lichaam op verschillende plaatsen kunnen bedekken. Vanwege de knobbeltjes voelen de meeste patiënten zich niet aantrekkelijk en hebben ze dus een verminderd zelfrespect. Dit kan ook leiden tot laesies die gevoelig zijn voor pijn Als de gezwellen in het spierweefsel doordringen, kan dit ook leiden tot beperkte beweging en ernstig pijn Door de ziekte wordt het dagelijkse leven van de patiënt relatief ernstig beperkt. De behandeling zelf wordt voornamelijk uitgevoerd om kwaadaardige tumoren te onderscheiden van goedaardige tumoren. Als er kwaadaardige kankers worden gevonden, worden deze operatief verwijderd. In de regel is het ziekteverloop positief als de tumor in een vroeg stadium wordt behandeld. Complicaties komen niet voor. De patiënt moet echter enkele vervolgbezoeken ondergaan, omdat fasciitis nodularis nog een keer kan optreden als het onvolledige tumorweefsel werd verwijderd.
Wanneer moet je naar een dokter?
Fasciitis nodularis vereist altijd onderzoek en behandeling door een arts. In de regel verdwijnen de symptomen van de ziekte niet vanzelf, dus behandeling is in ieder geval noodzakelijk. Een arts moet worden geraadpleegd als de patiënt lijdt aan gezwellen in het weefsel of op de huid Vaak worden deze gezwellen echter alleen tijdens controles opgemerkt. Zelfs als de knobbeltjes niet gevaarlijk zijn, moeten ze toch worden onderzocht. Vooral bij drukgevoelige of pijnlijke knooppunten is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. De pijn kan ook worden overgedragen op de spieren. Bij fasciitis nodularis wordt in de regel eerst de huisarts of dermatoloog geraadpleegd. Verdere behandeling wordt dan uitgevoerd door een andere specialist en hangt in grote mate af van de ernst van de symptomen. In veel gevallen zijn patiënten afhankelijk van straling therapie om de symptomen te verlichten. Maar ook na een succesvolle behandeling zijn patiënten nog steeds afhankelijk van regelmatig onderzoek om complicaties en andere klachten te voorkomen. In de regel wordt de levensverwachting van de patiënt niet verminderd door fasciitis nodularis.
Behandeling en therapie
Omdat de oorzaak van nodulaire fasciitis niet definitief is vastgesteld, oorzakelijk therapie is ondenkbaar. Alleen symptomatische therapieën kunnen worden gegeven. Aan de andere kant neigen de laesies tot spontane remissie en hoeven ze daarom niet in alle gevallen onmiddellijk te worden behandeld. Differentiatie van kwaadaardige gezwellen van het weefsel is de belangrijkste stap voor een passende therapeutische beslissing. Patiënten die lijden aan nodulaire fasciitis mogen in geen geval ondergaan radiotherapie of soortgelijk schadelijk therapeutisch middel maatregelen die worden gebruikt voor kwaadaardige bevindingen. Chirurgische excisie is meestal niet nodig bij patiënten met nodulaire fasciitis. Dichtbij Grensverkeer van de patiënt wordt aanbevolen tijdens de eerste paar maanden. Chirurgische stappen zijn voorlopig niet aangewezen. Monitoren komt voornamelijk overeen met een maatcontrole van de gezwellen. Controleren op eventuele begeleidende ontsteking is ook relevant tijdens de wachttijd. Als de gezwellen niet binnen een paar maanden vanzelf zijn teruggevallen, kan chirurgische excisie worden uitgevoerd. Bij deze procedure worden de gezwellen zo volledig mogelijk verwijderd om herhaling te voorkomen. Na verwijdering wordt de patiënt regelmatig gecontroleerd om herhaling uit te sluiten. Aangezien een dergelijk recidief echter uiterst zeldzaam is bij deze ziekte, therapie is meestal definitief en compleet met remissie of excisie van de laesies.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van fasciitis nodularis is gunstig. De goedaardige tumoren hebben meestal geen levensbedreigende gevolgen. Omdat er geen chirurgische ingreep wordt uitgevoerd of mutatie wordt verwacht, treden geen ernstige complicaties op. De veranderingen in huid het uiterlijk kan op elk moment spontaan genezen. In deze gevallen is de prognose bijzonder gunstig. Vaker echter, zonder behandeling, verspreiden de gezwellen zich en nemen de symptomen toe. Zodra adequate medische zorg wordt gezocht, treedt verlichting van de symptomen op binnen enkele weken of maanden. Aangezien er geen causale behandelingsmethode is voor fasciitis nodularis, kunnen de therapiemethoden variëren. Dit kan leiden vertragingen in het genezingsproces of intoleranties voor de gebruikte werkzame stoffen zijn denkbaar. Deze zijn van tijdelijke aard. Hoewel fasciitis nodularis een gunstige prognose heeft, kan het op elk moment in het leven terugkeren. Bovendien zijn de wijzigingen in de huid uiterlijk moet altijd worden onderscheiden van kwaadaardige progressies. Controlebezoeken en verduidelijking van de symptomen zijn daarom bij elk recidief noodzakelijk. De ziekte kan leiden tot emotionele en mentale problemen vanwege de visuele opvallendheid. Schuldgevoel, schaamte en terugtrekkingsgedrag zijn te verwachten. In uitzonderlijke gevallen kan dit leiden tot geestesziekte en dus een negatieve invloed hebben op de algehele prognose.
het voorkomen
Tot op heden is het nog onduidelijk wat de onderliggende oorzaak van nodulaire fasciitis is. Om deze reden zijn er geen preventieve maatregelen beschikbaar.
Follow-up
Bij nodulaire fasciitis zijn de mogelijkheden voor nazorg zeer beperkt. Eerst en vooral moet een directe en medische behandeling van de symptomen worden gegeven om verdere complicaties en ontsteking van het weefsel te voorkomen. Zelfgenezing is niet mogelijk, hoewel vroege diagnose en behandeling van fasciitis nodularis altijd een positief effect hebben op het verdere verloop van de ziekte. Of dit zal leiden tot een verminderde levensverwachting, is in het algemeen niet te voorspellen. Fasciitis nodularis moet altijd worden onderzocht en gecontroleerd door een arts om maligniteit van de groei uit te sluiten. Regelmatige onderzoeken door een arts zijn noodzakelijk. In het geval van een kwaadaardige groei moet deze operatief worden verwijderd. In de regel moet de getroffen persoon altijd rusten en het rustig aan doen na een dergelijke operatie. Bovenal moet het getroffen gebied worden gespaard, zodat fasciitis nodularis daar niet terugkeert. Omdat fasciitis nodularis ook kan terugkeren, moet een onderzoek worden uitgevoerd, zelfs na een succesvolle behandeling. Bij deze ziekte kan ook contact met andere patiënten nuttig zijn, aangezien dit vaak leidt tot uitwisseling van informatie.
Wat u zelf kunt doen
Patiënten met fasciitis nodularis hebben weinig opties voor zelfhulp. Omdat de ziekte in de meeste gevallen grotendeels asymptomatisch is, is er bovendien weinig lichamelijke beperking. Als er een diagnose is, is vaak een versterking van de mentale kracht nodig. Dit kan worden bereikt met voldoende rust en voldoende spaarzaamheid. Deelname aan ontspanning technieken worden aanbevolen, omdat dit kan verlichten spanning dat bouwt zich op in het dagelijks leven. Met technieken als yoga or meditatiewordt een verbetering van het welzijn bereikt, wat in wezen een positieve invloed heeft op volksgezondheid Als gezwellen optreden als gevolg van fasciitis nodularis, moet krabben of wrijven over de aangetaste gebieden worden vermeden. Indien open wonden ontwikkelen, pathogenen kan het organisme binnendringen en verdere ziekten veroorzaken. In ernstige gevallen is er een risico op bloed vergiftiging, die van tevoren met een beetje discipline kan worden vermeden. Bij het optreden van spierklachten is het handig als de patiënt overbelasting en zware lichamelijke belasting vermijdt. Voldoende warmte-opname is nuttig om de spieren te ondersteunen. Bovendien moet er een gezonde zijn dieet plan en voldoende vocht moet gedurende de dag worden ingenomen. Eenzijdige bewegingen of een slechte lichaamshouding moeten, ondanks de aanwezigheid van klachten aan het bewegingsapparaat, indien mogelijk worden vermeden.
